واردات خودروی اقتصادی با سطح ایمنی پایین راهکار درستی است؟

با توجه به حذف و توقف تولید خودروهای ارزان‌قیمتی همچون سمند، پژو ۴۰۵ و تیبا، بازار تشنه خودروهای اقتصادی می‌شود. از طرف دیگر، تمرکز دولت روی ورود محصولاتی معطوف شده که تمام اقشار جامعه از جمله قشرهای متوسط و کم‌درآمد قادر به خرید آن‌ها باشند. ولی آیا این موضوع به معنی تمایل دولت برای واردات خودروی اقتصادی با سطح ایمنی پایین است؟

متن آیین‌نامه واردات خودرو هنوز به تصویب نرسیده و مشخص نشده است. با این حال، هرازگاهی حرف و حدیث‌های متعدد به نقل از مسئولین مربوطه در رسانه‌های خبری منتشر می‌شود. طبق آخرین اخبار، علیرغم حذف سمند، پژو ۴۰۵ و تیبا از سبد محصولات خودروسازان، هنوز جایگزین‌های مناسب برای آن‌ها معرفی نشده است.

یکی از اهداف اصلی واردات خودرو، عرضه محصولات برای تمامی اقشار جامعه است. به گفته یکی از نمایندگان مجلس، خودروهای اقتصادی با سقف قیمت ۱۰ هزار دلار روانه بازار می‌شوند و تعرفه آن‌ها بین ۱۰ الی ۲۰ درصد خواهد بود. این خبر به معنی واردات خودروی اقتصادی با سطح ایمنی پایین است، چرا که خودروهایی با این سقف معمولا فاقد ستاره ایمنی لازم هستند.

تنوع خودروهایی با سقف ۱۰ هزار دلار چندان زیاد نیست. رنو کوئید هندی، MVM 110، سوزوکی ماروتی آلتو، هیوندای i10 هندی، کیا پیکانتو و داچیا ساندرو گزینه‌های احتمالی واردات خودرو هستند، ولی نیمی از آن‌ها اصلا امنیت ندارند و تنها کیا پیکانتو توانسته به سطح ایمنی سه ستاره دست پیدا کند.

از طرف دیگر، ایجاد تنوع و عرضه خودروهای باکیفیت مستلزم حذف محدودیت‌ها است. به بیان بهتر، تشخیص قیمت و نوع خودروهای قابل‌عرضه در بازار باید بر عهده واردکننده واگذار شود. ولی این موضوع بر خلاف هدف اصلی واردات خودرو، باعث انحصاری شدن صنعت خودرو و در واقع ادامه رفتار انحصارگرایانه دولت به نفع خودروسازان داخلی می‌شود.

صرف واردات خودروهای اقتصادی می‌تواند انحصار صنعت خودرو را پایان دهد. ولی آیا شکست انحصار به قیمت واردات خودروهای بی‌کیفیت و فاقد ایمنی و به خطر انداختن جان و مال مردم، تصمیم درستی است؟