فراری پوروسانگوئه معرفی شد؛ اولین کراس اوور تاریخ مارانلو

پس از ماه‌ها انتظار بالاخره فراری از نخستین شاسی‌بلند خود با نام پوروسانگوئه (Purosangue) رونمایی کرد. البته مارانلویی‌ها تاکیدی ندارند که این خودرو را یک شاسی‌بلند خطاب کنیم. در اصل هم اینگونه است و فراری پوروسانگوئه متفاوت از سایر شاسی‌بلندهای موجود در بازار است. در هر حال آنچه که کمپانی ایتالیایی رونمایی کرده، به مثابه یک چاقوی دو لبه است؛ این چاقو یا سهم بیشتری از کیک بازار را خواهد برید و یا تن انزو فراری را در قبرستان سن کاتالدو به لرزه در خواهد آورد!

طراحی ظاهری، ترکیبی از چند مدل فراری

فراری پوروسانگوئه را می‌توان ترکیبی از روما، 296، SF90 و 812 دانست. این خودرو بیشتر چهره‌ای شبیه به یک هاچبک کراس دارد تا شاسی‌بلند. شاید به همین خاطر است که مدیرعامل فراری یعنی آقای بندتو ویگنا (Benedetto Vigna) پوروسانگوئه را یک شاسی‌بلند نمی‌نامد.

خودروی اسپورت چهار نفره با بدنه متورم، احتمالا بهترین تعریف خلاصه‌ای است که می‌توان از فراری پوروسانگوئه داشت. برخلاف شاسی‌بلندهای فعلی بازار، این خودرو ظرفیت حمل چهار سرنشین را دارد، چرا که خبری از صندلی نیمکت‌مانند در عقب نیست و به جای آن فراری از دو صندلی سطلی استفاده کرده است.

فضای گسترده داخلی برای حمل لوازم مختلف یکی از مزایای اصلی مدل‌های شاسی‌بلند است. حال آنکه در فراری پوروسانگوئه از این مزیت هم خبری نیست، زیرا صندلی‌های ردیف دوم فاصله کمی با شیشه عقب دارند. اگر بخواهیم دقیق‌تر باشیم، باید بگوییم فضای بار پوروسانگوئه حجمی برابر با 472 لیتر دارد. روشن است که فرم کوپه‌مانند اتاق و تمرکز فراری روی مباحث ایرودینامیک فضای بار را محدودتر کرده است.

فراری معمولا درباره ضریب درگ خودروهای جی تی خود اطلاعاتی منتشر نمی‌کند. اما نگاهی دقیق به تصاویر پوروسانگوئه نشان می‌دهد این خودرو از بدنه‌ای ایرودینامیک و سیال در برابر جریان هوا برخوردار است.

با توجه به آرایش منحصر بفرد قوای محرکه، نسبت توزیع وزن فراری پوروسانگوئه برابر با 49/51 است. برای کاهش مرکز ثقل سقف این خودرو جنسی از فیبرکربن دارد و همانگونه که در تصاویر می‌توانید مشاهده کنید، درهای عقب آن همانند محصولات رولزرویس خلاف جهت هم باز می‌شوند. این درها به سیستم باز و بسته شدن برقی مجهز هستند و تا 79 درجه زاویه می‌گیرند.

پوروسانگوئه، اتومبیلی در کلاسی متمایز

فراری محصول جدید خود را کاملا متمایز از رقبا می‌داند. فاصله محوری این خودرو برابر با 118.8 اینچ یا 3017 میلیمتر است. بنابراین باید گفت پوروسانگوئه فاصله محوری مشابهی با لامبورگینی اوروس پرفورمانته یا بنتلی بنتایگا اسپید دارد. اما در مقایسه با ب ام و آلپینا XB7 که فاصله محوری آن برابر با 122.2 اینچ است، پوروسانگوئه فاصله محوری کوتاه‌تری دارد. فراری وزن این شاسی‌بلند، کراس‌اوور، هاچبک کراس یا هر چه که باشد را، 4,482 پوند (2033 کیلوگرم) اعلام کرده که در بین رقبا جزو سبک‌ترین‌هاست.

پوروسانگوئه و یک پیشرانه سنتی

فراری در مدل جدید خود هیچ تمایلی برای تحقق شعارهای زیست محیطی ندارد. این خودرو نیروی مورد نیاز خود را از یک موتور حجیم V12 تنفس طبیعی دریافت می‌کند. موتور مذکور حجمی برابر با 6.5 لیتر دارد و می‌تواند 715 اسب بخار قدرت و 715 نیوتن متر گشتاور تولید کند. با چنین خروجی بالایی پوروسانگوئه قدرتمندترین خودروی جی تی فراری محسوب می‌شود.

بد نیست اشاره کنیم 80 درصد از گشتاور موتور فراری پوروسانگوئه در دور 2,100 و بیشترین قدرت در دور 7,750  در دسترس قرار می‌گیرد. بیشترین سرعت دورانی هم در 8,250 حاصل می‌شود. فراری می‌گوید مهندسان کمپانی در مجموعه سوپاپ‌ها و مجاری مکش بازنگری‌هایی انجام داده‌اند تا بیشترین خروجی موتور در دورهای پایین تولید شود. نیروی تولیدی هم از طریق گیربکس 8 سرعته دوکلاچه به سمت چرخ‌ها هدایت می‌شود.

با اتکا به این قوای محرکه فراری پوروسانگوئه قادر است در عرض تنها 3.3 ثانیه سرعت خود را به 100 کیلومتر در ساعت برساند. نهایت سرعت آن هم برابر با 192 مایل یا تقریبا 309 کیلومتر در ساعت است.

ذکر این نکته ضروری است که همانند GTC4Lusso، پوروسانگوئه نیز دارای یک سیستم چهار چرخ محرک پیشرفته است. در صورت رانندگی با دنده 4 و یا رسیدن سرعت به 125 مایل (201 کیلومتر) در ساعت، قدرت دیگر به چرخ‌های جلو انتقال نمی‌یابد. در این حالت فراری پوروسانگوئه به یک خودروی دیفرانسیل عقب تبدیل می‌شود.

سیستم تعلیق پیشرفته

هر چقدر که پیشرانه فراری پوروسانگوئه سنتی است، سیستم تعلیق آن به جدیدترین فناوری‌ها مجهز شده تا کیفیت سواری و هندلینگ تضمین شود. مارانلویی‌ها با همکاری شرکت کانادایی Multimatic یک سیستم تعلیق فعال اختصاصی برای پوروسانگوئه توسعه داده‌اند. این سیستم تعلیق به تکنولوژی پیشرفته True Active Spool Valve مجهز است. در این تکنولوژی عملگرهای 48 ولتی، میزان حرکت کمک‌فنرها را کنترل می‌کنند. نتیجه اینکه میزان حرکت چرخ‌ها و ارتفاع خودرو لحظه به لحظه چک می‌شود و برای دستیابی به بهترین کیفیت سواری، بصورت آنی تغییراتی در آنها اعمال می‌گردد. برای نمونه این سیستم هنگام عبور از پیچ می‌تواند ارتفاع خودرو را در کسری از ثانیه تا 10 میلیمتر کاهش دهد.

طراحی داخلی متفاوت

در حالیکه برخی برندها دوست دارند از سبکی مشابه برای طراحی داخلی محصولات خود استفاده کنند، فراری معمولا ترجیح می‌دهد داشبورد هر خودرو هویت مستقلی داشته باشد. از سوی دیگر پوروسانگوئه متفاوت‌ترین محصول فراری در سال‌های اخیر و یا شاید حتی در تاریخ کمپانی است. به همین خاطر طراحان تلاش کرده‌اند تا فضای داخلی کاملا متمایزی را خلق کنند.

داشبورد فراری پوروسانگوئه حالتی قرینه‌ای دارد. در قسمت میانی اثری از نمایشگر بزرگ که این روزها کاملا رایج شده، نیست. در عوض راننده و سرنشین کناری نمایشگر مجزا و اختصاصی خود را دارند.

فراری پوروسانگوئه، متفاوت، ایده‌آل یا یک اشتباه بزرگ؟

در رابطه با مشخصات، ابعاد و سبک طراحی فراری پوروسانگوئه می‌توان ساعت‌ها بحث کرد یا به انتقاد از مارانلویی‌ها پرداخت. اما گاهی جزئیات و مسائل کوچک هستند که باعث شکل‌گیری یک تصویر خاص می‌شوند. بنظر می‌رسد پوروسانگوئه تصویری از این دست باشد.

اینکه پوروسانگونه یک شاسی‌بلند است یا کراس‌اوور یا سدان و یا هاچبک کراس، چندان اهمیتی ندارد. فراری در این خودرو با حذف برخی ویژگی‌ها و جنبه‌های یک خودروی شاسی‌بلند سعی کرده لذت رانندگی را برای 4 سرنشین بزرگسال فراهم کند.

مسلما مشتریان بالقوه فراری پوروسانگوئه افرادی معمولی نبوده و چندین و چند خودروی دیگر در گاراژ خود دارند، چرا که خرید این خودرو نیازمند پرداخت 390 هزار یورو است. با در نظر گرفتن این نکات باید گفت پوروسانگوئه قطعا مشتریان خاص خود را خواهد داشت، به ویژه از بین افرادی که خواهان کسب تجربه‌های جدید هستند.

تنها یک علامت سوال بزرگ باقی می‌ماند. آیا کیفیت سواری و هندلینگ پوروسانگوئه می‌تواند نظر مثبت یک فراری‌باز متعصب را جلب کند؟ پاسخ این سوال نیازمند سپری شدن زمان و تست خاص‌ترین فراری حال حاضر دنیا توسط نشریات معتبر است.