کشف فسیل‌های گونه جدید هیولای دریایی ترسناک «موساسوریان» با قدمت 66 میلیون سال

شصت و شش میلیون سال پیش، موجودات به نام موساسوریان زندگی می‌کردند که از آن‌ها به عنوان هیولاهای دریا یاد می‌شده است. مارمولک‌های دریایی غول‌پیکری با تا 12 متر رشد می‌کرده‌اند و همزمان با آخرین دایناسورهای زندگی می‌کردند. همچنین گونه‌های مختلفی از آن‌ها وجود داشته که ماهی، ماهی مرکب، صدف یا آمونیت می‌خوردند. حالا محققان بقایای گونه‌ای از موساسوریان را کشف کرده‌اند که می‌توانسته همنوعان خود را هم شکار کند.

گونه جدید که Thalassotitan atrox نامیده می‌شود، در حوضه رسوبی Oulad Abdoun استان خریبکه، مراکش کشف شده است.

در پایان دوره کرتاسه، سطح آب دریاها بالا بود و بسیاری از آفریقا را زیر آب گرفت. جریان‌های اقیانوس که توسط بادهای بسامان هدایت می‌شوند، آب‌های زیرین غنی از مواد مغذی را به سطح می‌کشند و باعث ایجاد یک اکوسیستم دریایی پررونق می‌شوند. دریاها پر از ماهی بود و این امر شکارچیان مانند موساسوریان را به خود جذب می‌کرد.

مشخصات گونه غول‌پیکر موساسوریان

آن‌ها نیز شکارچیان را همراه با خود به این منطقه آورده‌اند که Thalassotitan atrox یکی از آن‌ها است. موجودی با طول 9 متر و سر عظیم 1.3 متری که کشنده‌ترین حیوان در دریا بوده است.

بیشتر موساسوریان آرواره‌های بلند و دندان‌ها کوچک برای صید ماهی داشتند اما تالاسوتیتان بسیار متفاوت بوده‌اند. پوزه کوتاه و پهن و آرواره‌های قوی از جمله مشخصه‌های این موجود بوده که شکلی شبیه به نهنگ‌های قاتل داشته است. آناتومی این موجود توضیح می‌دهد که قادر به حمله به حیوانات بزرگ و پاره کردن آن‌ها بوده است.

کشف تالاسوتیتان که در بالای زنجیره غذایی قرار دارد، اطلاعات زیادی در مورد زنجیره‌های غذایی دریایی باستانی و نحوه تکامل آن‌ها در دوران کرتاسه بیان می‌کند.

تالاسوتیتان تنها یکی از چندین گونه موساسوریان بوده که در آب‌های نزدیک مراکش زندگی می‌کردند. موساسوریان‌ها هزاران گونه مختلف را شامل می‌شدند که در اقیانوس‌ها زندگی می‌کردند، اما این واقعیت که شکارچیان بسیار متنوع بودند، نشان می‌دهد که سطوح پایین‌تر زنجیره غذایی نیز متنوع بوده‌اند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که اکوسیستم دریایی قبل از برخورد سیارک به زمین که باعث انقراض دایناسورها شد، رو به زوال نبوده است.