امروز در فضا: ماهواره هواشناسی گوئس- ۱ به فضا پرتاب شد

۱۶ اکتبر ۱۹۷۵، ناسا اولین ماهواره عملیاتی گوئس- ۱ را که یک ماهواره پیشرفته هواشناسی بودریال به فضا پرتاب کرد. گوئس- ۱ اولین ماهواره از سری ماهواره‌های آب و هوایی بود که ناسا بطور مشترک با اداره ملی اقیانوسی و جوی اداره می‌کرد. نام این ماهواره کوتاه شده عبارت عملیات زیست محیطی زمین‌ایستا است.

نیاز به پیش‌بینی هوا

پیش‌بینی آب و هوا چیزی است که ما برای برنامه‌ریزی وقایع و فعالیت‌های خود به آن نیاز داریم. بنابراین دانستن وضعیت هوا در روزهای پیش رو بسیار حیاتی است.

با این حال، پیش‌بینی هوا کار ساده‌ای نیست. زیرا متغیرهای جوی می توانند در عرض چند ساعت به طور مداوم تغییر کنند. اگرچه امروزه توسط برنامه‌های زیادی می‌توانیم وضعیت هوا را بدانیم، اما احتمال اشتباه بودن این داده‌ها همیشه وجود دارد.

این پدیده کاملاً طبیعی است، زیرا زمان تحت تأثیر متغیرهای متعددی قرار دارد که می‌تواند نتیجه را تغییر دهد. به منظور رصد آنچه در جو ما اتفاق می‌افتد، ماهواره‌های رصد هواشناسی به فضا پرتاب شدند. توسط این ماهواره‌ها می‌توان سیستم‌های جوی موجود در هر زمان را شناخت و تاثیر آنها بر روی هوا را پیش‌بینی کرد. ماهواره گوئس- ۱ پرتاب شد تا بتواند هوا را به روشی دقیق پیش‌بینی کند و توانست به خوبی اطلاعات لازم را ارائه دهد.

گوئس- ۱

این ماهواره توسط موشک دلتا و بر فراز اقیانوس هند پرتاب شد.

تجهیزات آن شامل یک پرتوسنج امواج فروسرخ، مانیتور و سیستم جمع‌آوری داده می‌شد که تصاویر شبانه‌روزی از شرایط جوی زمین، دمای ابر، سطح و ارتفاع ابر و میدان‌های باد را ارائه می‌کرد.

گوئس- ۱ اولین تصویر خود را نه روز پس از پرتاب، به زمین مخابره کرد و این اطمینان را به دانشمندان داد که در درک محیط و آب و هوا موفق بوده است.

گوئس- ۱ و دیگر ماهواره‌‌های گوئس زمین ایستا هستند، یعنی با سرعتی مطابق با چرخش زمین به دور صفحه استوایی زمین می‌چرخند. زمین ایستا بودن به آن‌ها اجازه می‌دهد تا در یک موقعیت ثابت در آسمان بمانند و نسبت به نقطه‌ای روی زمین نیز ثابت بمانند.

این ماهواره از پرتاب گوئس- ۲ تا گوئس- ۶ فعال باقی ماند تا در مارس ۱۹۸۵ توسط ناسا غیرفعال شود.

نسل‌های بعدی این ماهواره به پیشرفت تجهیزات و ابزارهای خود ادامه دادند و در طول این سالها بیش از سه میلیون تصویر به ثبت رسانده‌اند.