علائم تومور بدخیم چه هستند

به هر نوع برآمدگی بدن تومور می‌گویند که انواع مختلفی دارد. درحالی‌که سرطان همیشه با تومور اشتباه گرفته می‌شود، تنها به تومورهای بدخیم سرطان می‌گویند.

تومور چیست؟

تکثیر غیرطبیعی سلول‌های بدن درنهایت موجب به‌وجود آمدن توده‌ای به نام تومور می‌شود. تومورها لزوماً سرطانی نیستند، برخی از آن‌ها می‌توانند خوش‌خیم یا پیش‌سرطانی باشند. اکثر تومورها در بافت‌های توپر بدن مثل مغز، پوست و ریه ایجاد می‌شوند.

همان‌طور که همه تومورها سرطانی نیستند، همه سرطان‌ها، مانند سرطان خون، با رشد تومور مشخص نمی‌شوند.

انواع تومور

تومورها به سه گروه زیر تقسیم می شوند:

• خوش‌خیم: این نوع از تومورها سرطانی نیستند و به‌ندرت باعث مرگ می‌شوند. تومورهای خوش‌خیم قسمت‌های دیگر بدن را متأثر نمی‌کنند و به درمان خاصی نیاز ندارند. از رایج‌ترین تومورهای خوش‌خیم می‌توان به تومور استخوان، برخی تومورهای مغزی و فیبروئید رحم اشاره کرد.
• پیش‌سرطانی: در تومورهای پیش‌سرطانی، سلول‌های غیرطبیعی وجود دارند که مستعد سرطانی‌شدن هستند. بنابراین درمان آن‌ها در مراحل اولیه ضروری است. از تومورهای پیش‌سرطانی می‌توان به پولیپ روده بزرگ، دیسپلازی دهانه رحم و کراتوز اکتینیک اشاره کرد که نوعی بیماری پوستی است.
• بدخیم: تومور بدخیم کشنده است و در مراحل رشد خود به سایر نواحی بدن نیز منتقل می‌شود. تومورهای بدخیم بر‌اساس نوع سرطانی که ایجاد می‌کنند، ظاهرشان در زیر میکروسکوپ و الگوی رشدی که دارند در پنج درجه طبقه‌بندی می‌شوند.

انواع تومورهای بدخیم

موارد زیر از رایج‌ترین انواع تومورهای بدخیم و سرطانی هستند:

• تومورهای استخوانی شامل استئوسارکوم و کوردوما: بیشتر تومورهای استخوانی غیر‌سرطانی و خوش‌خیم هستند.
• تومور مغزی مانند گلیوبلاستوما و آستروسیتوم: این تومور بیشتر از بزرگسالان، کودکان را درگیر می‌کند. از بافت جنینی، سلول‌های درحال تشکیل مغز، چشم یا نخاع نشئت می‌گیرد.
• تومورهای بدخیم بافت نرم و سارکوم: سارکوم از استخوان‌ها، بافت‌های نرم و بافت‌های فیبری آغاز می‌شود.
• تومورهای تشکیل‌شده در اندام‌ها: مانند سرطان ریه و سرطان پانکراس.
• سلول‌های زایا: تومورهای سلول‌های زایا در سلول‌های تولیدکننده تخمک یا اسپرم ایجاد می‌شوند. این تومورها بیشتر در تخمدان یا بیضه بروز می‌کنند با این وجود ممکن است در شکم، قفسه سینه یا حتی مغز نیز دیده شوند.
• کارسینوم سلول سنگفرشی: در سلول‌های زیر سطح خارجی پوست و اندام‌هایی مانند مثانه، روده‌ها، کلیه و یا معده شکل می‌گیرند.

عوامل

اگر به هر دلیلی تعادل رشد و مرگ سلولی به‌هم بخورد، تومورها ایجاد می‌شوند. موارد زیر دلایل مهم ایجاد تومورند:

• مشکلات سیستم ایمنی بدن
• مصرف سیگار
• قرارگیری در معرض بنزین، سموم و سایر مواد شیمیایی
• نوشیدن بیش‌ازحد الکل
• سموم محیطی مانند قارچ‌های سمی
• قرارگیری بیش‌ازحد در معرض نور خورشید و تشعشعات
• مشکلات ژنتیکی
• چاقی و افزایش وزن
• ویروس‌های مختلف مانند هپاتیت C و D، پاپیلومای انسان و...

علائم

علائم تومور بستگی به نوع و محل ایجاد و گسترش آن دارد. برای مثال در تومورهای مغزی علائمی مانند سردرد و فشار مغز ایجاد می‌شود، درحالی‌که در ریه علائمی نظیر سرفه، تنگی نفس و درد قفسه سینه شایع است. تومورهای روده نیز موجب علائمی مانند کاهش وزن، کم‌خونی و اسهال یا یبوست می‌شود. برخی تومورها نیز علائمی ندارند.

موارد زیر علائمی است که در اغلب تومورها بروز پیدا می‌کنند:

• تب و لرز
• خستگی و احساس ضعف
• درد
• تعریق شبانه
• بی‌اشتهایی
• کاهش وزن

پیشگیری از تومور

ابتلا به تومور علت مشخصی ندارد، با‌این‌حال رعایت موارد زیر می‌تواند در پیشگیری از آن مفید باشد:

• ترک سیگار و مصرف به‌اندازه الکل
• تنظیم رژیم غذایی با مواد سالم و طبیعی
• ورزش و فعالیت بدنی
• حفظ وزن متعادل
• دوری از محیط‌های دارای سموم شیمیایی
• تزریق واکسن گارداسیل و کاهش ابتلا به ویروس HPV
• محافظت از پوست در برابر نور خورشید
• غربالگری

تشخیص

افراد معمولاً به وجود تومور در بدن خود مشکوک نمی‌شوند. اکثر تومورها در معاینات معمولی و غربالگری تشخیص داده می‌شوند. با‌این‌حال و با توجه به علائم و موقعیت تومورها، از موارد زیر برای تشخیص استفاده می‌شود:

• آزمایش خون: نشانگر تومورها مواد شیمیایی ساخته‌شده توسط سلول‌های توموری هستند که با استفاده از این آزمایش می‌توان آن‌ها را در خون تشخیص داد.
• اسکن‌های تصویربرداری: مانند اشعه ایکس، سی‌تی اسکن، ام‌آر‌آی، سونوگرافی و یا اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) که برای تأیید تشخیص استفاده می‌شوند.

• نمونه‌برداری: این آزمایش به‌صورت برداشت نمونه‌ای از بافت است. با توجه به محل تومور نمونه‌برداری سوزنی یا به‌وسیله کولونوسکوپی و جراحی انجام می‌شود. سپس در آزمایشگاه تعیین می‌کنند که بافت برداشته‌شده، خوش‌خیم، پیش‌سرطانی و یا بدخیم است.

درمان تومورهای بدخیم

همان‌طور که گفته شد، اکثر تومورهای خوش‌خیم یا پیش‌سرطانی نیاز به درمان‌ ندارند یا به‌آسانی درمان می‌شوند. موارد زیر راه‌های درمان کاربردی در تومورهای بدخیم‌اند:

• جراحی: هدف از این نوع درمان برداشتن یا جدا‌کردن تومور از بدن فرد است. راهکارها و جراحی‌های مختلفی برای جدا‌کردن تومور از بخش‌های مختلف بدن وجود دارد.
• ایمونوتراپی: ایمونوتراپی یا ایمنی درمانی نوعی از درمان تومور بدخیم است که به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند تا با سرطان مقابله کند و با آن درگیر شود. ایمونوتراپی نوعی درمان بیولوژیکی است که مواد داروهای آن از ارگانیسم‌های زنده برای درمان استفاده می‌کند.
• شیمی‌درمانی: شیمی درمانی معمولاً برای کوچک‌کردن تومور قبل از جراحی، یا از‌بین‌بردن برخی سلول‌های غیرطبیعی که پس از جراحی باقی می‌مانند، کاربرد دارد.
• پرتو‌درمانی: در پرتو‌درمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از‌بین‌بردن سلول‌های سرطانی و غیرطبیعی استفاده می‌شود. این پرتوها یا از دستگاه تابیده شده یا از داروهای حاوی مواد نشاندار‌شده ساطع می‌شوند.
• درمان هدفمند: در این روش داروهایی برای جلوگیری از افزایش سلول‌های غیرطبیعی، تقسیم و رشد آن‌ها تجویز می‌شود.

چکیده

تومور، مجموعه‌ای از سلول‌های غیرطبیعی است که می‌تواند خوش‌خیم، پیش‌سرطانی یا بدخیم باشد. اغلب تومورهای بدخیم سرطانی هستند. علائم و تشخیص تومور توسط علائم سخت است و معمولاً توسط آزمایش خون مشخص می‌شود. تنها تومورهای بدخیم نیاز به درمان دارند و درمان‌های آن شامل جراحی، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و... می‌شود که مشابه درمان‌های سرطان است. برای پیشگیری از تومورها می‌توان مصرف الکل را محدود و سیگار را ترک کرد و به‌همراه آن سبک زندگی سالمی را در پیش گرفت.

سؤالات کاربران درباره تومور