دانشمندان با ساخت نوعی هیدروژل به‌دنبال بهبود آسیب‌های مغزی هستند

برخلاف بافت سایر قسمت‌های بدن مانند پوست، بافت عصبی مغز پس از آسیب‌دیدگی بازسازی نمی‌شود. بااین‌حال، اکنون دانشمندان با کمک نوع جدیدی از هیدروژل با بار الکتریکی به پیشرفت‌های مهمی در این زمینه دست یافته‌اند.

تیمی از دانشمندان «دانشگاه هوکایدو» ژاپن ژل پلیمری زیست‌سازگاری ساخته‌اند که از بخش‌های مساوی مونومرهایی با بار مثبت و منفی تشکیل شده است. به گفته آن‌ها، این ترکیب بهترین چسبیدگی را برای سلول‌ها ارائه می‌کند.

دانشمندان نسبت مولکول‌های متقاطع این هیدروژل را به‌گونه‌ای تنظیم کرده‌اند تا میزان مقاومتی شبیه به بافت مغزی به آن ارائه کنند و همچنین منافذ ریزی در آن به‌عنوان مکان‌های «لانه‌سازی» سلول ایجاد کردند. سپس ژل را در یک سرم فاکتور رشد خیس کرده تا رشد رگ‌های خونی آن را تقویت کنند و درنهایت، آن را با جراحی در نواحی آسیب‌دیده مغز موش قرار دادند.

تأثیر ژل پلیمری در بهبود آسیب‌های مغز

سه هفته بعد مشخص شد که سلول‌های ایمنی و سلول‌های عصبی از بافت مغز اطراف به داخل هیدروژل کاشته‌شده منتقل شده و همچنین رگ‌های خونی درون آن شروع به رشد کرده‌اند. سپس دانشمندان سلول‌های بنیادی عصبی را به ژل تزریق کردند.

پس از یک دوره 40 روزه، اکثریت آن سلول‌ها زنده مانده و برخی از آن‌ها به سلول‌های عصبی و سلول‌های آستروسیت نگهدارنده نورون تمایز پیدا کرده بودند. علاوه‌براین، برخی از سلول‌های عصبی جدید از هیدروژل به بافت‌های مغزی اطراف مهاجرت کردند که نشان می‌دهد مواد به‌خوبی در مغز ادغام شده‌اند.

نکته قابل‌توجه دیگر اینکه زمان انجام مراحل مختلف نیز بسیار مهم است. درواقع زمانی که دانشمندان تلاش کردند تا کاشت ژل و اضافه‌کردن سلول‌های بنیادی را به‌صورت هم‌زمان انجام دهند، فرایند با شکست روبه‌رو شد.