مریخ‌نورد استقامت وجود یک دریاچه باستانی در گذشته سیاره سرخ را تأیید کرد

مریخ‌نورد استقامت ناسا شواهدی از رسوبات دریاچه‌های باستانی در پایه دهانه جزرو (Jezero) مریخ یافته است. این رسوبات می‌تواند حاوی نشانه‌هایی از حیات در دوران باستان سیاره سرخ باشند. به‌نظر می‌رسد که این منطقه از مریخ روزی میزبان حجم زیادی از آب بوده است.

براساس مقاله منتشرشده در Science Advances، مریخ‌نورد استقامت با استفاده از ابزار راداری RIMFAX خود که می‌تواند زیر سطح مریخ را تا عمق 20 متر اسکن کند، داده‌هایی از دریاچه باستانی این سیاره را کشف کرده است. این رادار لایه‌هایی از رسوبات خاک را شناسایی کرده که توسط آب منتقل می‌شدند و در گذشته‌های دور یک دریاچه و دلتا را تشکیل می‌دادند.

دریاچه باستانی در مریخ و سرنخ‌های حیات در این سیاره

این مطالعه که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا (UCLA) و دانشگاه اسلو انجام شده است، این فرضیه را قوت می‌بخشد که مریخ زمانی یک سیاره مرطوب و قابل سکونت بوده است. تخمین زده می‌شود که قدمت رسوبات این دریاچه حدود 3 میلیارد سال و احتمالاً حاوی سرنخ‌هایی از منشأ و تکامل حیات در مریخ باشد. مریخ‌نورد استقامت چندین نمونه از این رسوبات را جمع‌آوری کرده است که برای تجزیه‌وتحلیل بیشتر به زمین فرستاده خواهد شد.

این پژوهش همچنین یک معمای دیگر که دانشمندان را متحیر کرده بود، حل می‌کند. اولین نمونه‌هایی که این مریخ‌نورد در نزدیکی محل فرود خود حفاری کرد، سنگ‌های آتشفشانی بودند و نه سنگ‌های رسوبی. براساس پژوهش جدید، سنگ‌های آتشفشانی بخشی از کف دهانه اولیه بودند که بعداً توسط رسوبات دریاچه پوشانده شد. بااین‌حال، برخی از رسوبات به‌مرورزمان فرسایش یافتند و سنگ‌های آتشفشانی را دوباره در معرض دید قرار دادند.

این مطالعه تاریخ پیچیده ساختارهای دهانه جرزو را نشان می‌دهد. به‌نظر می‌رسد که مریخ‌نورد استقامت مکان مناسبی را برای بررسی محیط باستانی مریخ و ردپاهای زیستی انتخاب کرده است. این مریخ‌نورد در 18 فوریه 2021 (30 بهمن‌ماه 1399) در داخل دهانه جزرو به وسعت 45 کیلومتر فرود آمد.