ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

موش در حال غذا خوردن
سلامت

آزمایش روی هزار موش نشان داد: کمتر غذا خوردن می‌تواند باعث افزایش طول‌ عمر شود

محققان دریافتند کاهش 40 درصدی مصرف کالری می‌تواند طول عمر را افزایش دهد.

آزاد کبیری
نوشته شده توسط آزاد کبیری | ۲۴ مهر ۱۴۰۳ | ۱۳:۰۰

محققان به حدود هزار موش رژیم‌های غذایی مختلف دادند تا ببینند این رژیم‌ها طول عمر موش‌ها را افزایش می‌دهد یا خیر. در این پژوهش، هر موش از نظر ژنتیکی متمایز بود؛ به‌این‌ترتیب شاید بتوان نتایج پژوهش را به تنوع ژنتیکی جمعیت انسانی نیز تعمیم داد. آن‌ها دریافتند کاهش 40 درصدی مصرف کالری ممکن است طول عمر را افزایش دهد.

براساس گزارش وب‌سایت نیچر، دانشمندان مدت‌هاست می‌دانند رژیم «کاهش کالری» یا Calorie restriction (رژیمی با محدودیت‌های طولانی‌مدت در مصرف غذا) طول عمر حیوانات آزمایشگاهی را افزایش می‌دهد. همچنین برخی مطالعات نشان داده‌اند رژیم فستینگ متناوب که شامل دوره‌های کوتاه محرومیت از غذاست، نیز به افزایش طول عمر کمک می‌کند.

اکنون محققان شرکت آمریکایی Calico life sciences برای بررسی دقیق‌تر این رژیم‌های غذایی مختلف روی 960 موش آزمایش کردند. برخی موش‌ها تحت رژیم‌های غذایی کاهش کالری قرار گرفتند، رژیم گروهی دیگر فستینگ بود و برخی موش‌ها نیز اجازه داشتند آزادانه غذا بخورند.

تأثیر کاهش مصرف کالری بر افزایش طول عمر

تأثیر کاهش کالری و افزایش عمر

محققان دریافتند کاهش 40 درصد کالری بیشتر از همه طول‌ عمر را افزایش می‌دهد و رژیم فستینگ متناوب و محدودیت کالری کمتر باعث افزایش طول عمر می‌شود. موش‌هایی که این رژیم را داشتند، تغییرات متابولیکی مطلوبی مانند کاهش چربی بدن و سطح قند خون نشان دادند.

در کمال تعجب، این پژوهش نشان داد موش‌هایی که بیشتر وزن کم کردند، نسبت به حیواناتی که به نسبت متوسطی وزن کم کردند، در سنین پایین‌تری مردند. این امر نشان می‌دهد فرایندهایی فراتر از تنظیم متابولیک ساده بدن وجود دارد. به‌طورکلی، آنچه در افزایش طول عمر اهمیت دارد، سلامت سیستم ایمنی و عملکرد گلبول‌های قرمز است.

البته محققان می‌گویند عوامل ژنتیکی موش‌ها نیز تأثیر ویژه‌ای بر طول عمر آن‌ها داشته و چه‌بسا در برخی موارد از رژیم غذایی نیز مهم‌تر بوده است. در انتها، باید توجه کرد که تفاوت‌های فیزیولوژیکی انسان و موش می‌تواند در نتیجه‌گیری از این تحقیق و تعمیم‌ آن به انسان‌ها مؤثر باشد.

نتایج این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی