مطالعه جدید ارتباط پنهان میان سفیدی مو و سرطان را نشان می‌دهد

گروهی از پژوهشگران ژاپنی در تحقیق جدیدی به این نتیجه رسیده‌اند که سفیدشدن مو و سرطان ملانوما پوست، از یک منبع سلولی مشترک آغاز می‌شوند.

در این تحقیق جالب نشان داده شده که سلول‌های بنیادی ملانوسیتی که مسئول تولید رنگدانه در مو و پوست هستند، هنگام آسیب‌دیدن DNA، بسته به شرایط محیطی، می‌توانند دو سرنوشت کاملاً متفاوت را تجربه کنند. به گفته محققان این سلول‌ها پس از آسیب DNA یا از بین می‌روند و باعث سفیدی مو می‌شوند، یا در صورت دخالت فرایندهای سرطان‌زا، باقی می‌مانند و به‌سمت تبدیل‌شدن به سلول سرطانی پیش خواهند رفت.

سلول‌های بنیادی ملانوسیتی در بخشی از فولیکول مو قرار دارند و با ایجاد ملانوسیت‌های جدید، رنگ مو را در هر دوره رشد تنظیم می‌کنند.

نتیجه واکنش متفاوت سلول: سفیدی مو یا سرطان پوست

براساس این مطالعه که در مجله معتبر Nature Cell Biology منتشر شده، وقتی در این سلول‌ها دو رشته DNA شکسته می‌شوند، فرایندی به‌نام «Seno-differentiation» به‌وجود می‌آید. در این وضعیت، سلول‌های بنیادی بلوغ اجباری پیدا می‌کند و در نهایت از دست می‌روند و این امر منجر به سفیدی مو می‌شود.

اما هنگامی که همین سلول‌های بنیادی در معرض مواد سرطان‌زا مانند ترکیب DMBA یا پرتو فرابنفش UV-B قرار می‌گیرند، مکانیسم محافظتی بدن مختل می‌شود. به‌دنبال این پدیده، سیگنال‌هایی که از بافت اطراف آزاد می‌شوند، جلوی حذف‌شدن این سلول‌ها را می‌گیرند. در چنین شرایطی، سلول‌های آسیب‌دیده به‌جای خروج از چرخه، تکثیر می‌شوند و به مرحله‌ای می‌رسند که می‌توانند منشأ ملانوما باشند.

بنابراین می‌توان گفت که تفاوت میان سفیدشدن مو و سرطان پوست، به پاسخ متفاوتی مربوط است که برای یک آسیب مشابه صادر می‌شود.

پروفسور «امی نیشیمورا» از دانشگاه توکیو در توضیح این نتیجه می‌گوید:

«نتایج ما نشان می‌دهد که یک جمعیت واحد از سلول‌های بنیادی، می‌تواند براساس نوع استرس و شرایط ریزمحیطی، یا به‌سمت فرسودگی و حذف یا به‌سمت گسترش و دگرگونی خطرناک پیش برود. این کشف نگاه جدیدی به رابطه میان پیری و سرطان دارد و نشان می‌دهد این دو پدیده به‌جای اینکه بی‌ارتباط باشند، شاخه‌هایی از یک تصمیم سلولی مشترک‌ هستند.»

نکته مهم اینکه پژوهشگران تأکید کرده‌اند سفیدی مو هرگز نشانه‌ای از مصونیت در برابر سرطان نیست؛ اما نشان می‌دهد چرخه دفاعی در آن بافت فعال و سلول‌های معیوب حذف شده‌اند. اگر این چرخه دفاعی دچار اختلال شود، احتمال دارد همان سلول‌هایی که باید قربانی شوند، باقی بمانند و در آینده به سرطان تبدیل شوند.