دانشمندان بقایای حشرات باستانی را در کهربای 112 میلیون ساله کشف کردند

گروهی از پژوهشگران موفق شده‌اند اولین ذخایر کهربای آمریکای جنوبی را کشف کنند که حشرات باستانی پس از 112 میلیون سال همچنان در آن حفظ شده‌اند.

طبق این مطالعه‌ جالب که در نشریه Communications Earth & Environment منتشر شده، اکتشاف دانشمندان تصویری زنده از جنگلی 112 میلیون ساله ارائه می‌کند که زمانی در ابرقاره‌ باستانی «گوندوانا» (آفریقا، اقیانوسیه، آمریکای جنوبی، قطب جنوب و بخش‌هایی از شبه جزیرهٔ هند امروزی) وجود داشته است.

همچنین این کشف اطلاعات جدیدی برای شناخت اکوسیستم‌های فراموش‌شده‌ آن دوران به دانشمندان ارائه خواهد کرد.

نمونه‌های باستانی کهربا (صمغ فسیل‌شده درختان) گاهی حاوی بقایای گیاهان یا جانورانی هستند که از میلیون‌ها سال پیش در آن گیر کرده‌اند و می‌توانند اطلاعات زیادی به ما ارائه کنند. تا پیش از این، تقریباً تمام ذخایر مهم کهربا در نیمکره‌ شمالی پیدا شده بودند، و به همین دلیل، شناخت دانشمندان از اکوسیستم‌های نیمکره‌ جنوبی در زمان جدایی قاره‌ها از گوندوانا بسیار محدود مانده بود.

برای بررسی این موضوع، پژوهشگری به‌نام «خاویر دلکلاس» و تیم تحقیقاتی او نمونه‌های کهربا و سنگ‌های اطراف آن را از معدن «خنووِوا» در اکوادور بررسی کردند. به گفته محققان، کهربای این منطقه حدود 112 میلیون سال قدمت دارد و به لایه‌ای رسوبی با نام «هولین» (Hollín Formation) تعلق دارد که در سراسر حوضه‌ شرقی اکوادور گسترش پیدا کرده است.

کشف حشرات باستانی در کهربای 112 میلیون ساله

پژوهشگران دو نوع کهربا را در این منطقه شناسایی کرده‌اند. یکی از آنها در زیر زمین و نزدیک ریشه‌ گیاهانی که صمغ تولید می‌کنند، شکل گرفته و دیگری در هوای آزاد تشکیل شده است. در میان 60 نمونه نوع دوم، در 21 مورد بقایای موجوداتی پیدا شده که شامل پنج راسته از حشرات بوده‌اند.

از جمله بقایای باستانی کشف‌شده در آنها به دوبالان (مگس‌ها)، قاب‌بالان (سوسک‌ها) و پرده‌بالان (گروهی شامل مورچه‌ها و زنبورها) به‌همراه تکه‌ای از تار عنکبوت اشاره شده است. علاوه‌براین، سنگ‌های اطراف کهربا نیز حاوی فسیل‌های گیاهی مانند هاگ، دانه‌ گرده و بقایای گیاهان دیگر بوده است.

طبق توضیحات پژوهشگران، ویژگی‌های فسیل‌ها نشان می‌دهد که این کهربا از جنگلی گرم و مرطوب با پوشش گیاهی متراکم و درختان صمغ‌زا در جنوب گوندوانا نشأت گرفته است. آنها تأکید می‌کنند که این یافته‌ نادر، منبع بی‌نظیری برای درک بهتر حیات و تنوع زیستی زمین در یکی از دوره‌های کلیدی تاریخ آن به شمار می‌رود.