رایانه‌های زنده؛ دانشمندان می‌خواهند باکتری‌ها را به پردازنده دیجیتال تبدیل کنند
با انجام این کار، دانشمندان قصد دارند از باکتری‌ها برای ساخت زیست‌حسگرهای هوشمند و رایانه‌های کم‌مصرف نسل آینده کمک بگیرند.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
دانشمندان «دانشگاه رایس» پروژه‌ای را آغاز کرده‌اند که می‌تواند آینده رایانش را متحول کند. در این طرح، سلول‌های زنده باکتریایی نقش پردازنده‌های دیجیتال را ایفا خواهند کرد.
طبق گزارش‌های منتشر شده، این پروژه چهارساله با همکاری دانشگاه هیوستون و حمایت مالی 1.99 میلیون دلاری «بنیاد ملی علوم آمریکا» انجام می‌شود. محققان در آن قصد دارند سامانه‌های باکتریایی مهندسی‌شده‌ای بسازند که پایه‌ای برای نسل جدیدی از رایانه‌های زیستی باشد.
نحوه استفاده از باکتری به‌عنوان پردازنده دیجیتال
به‌گفته پروفسور «متیو بنت»، سرپرست تیم، میکروب‌ها پردازنده‌های اطلاعاتی خارق‌العاده‌ای هستند و با اتصال آنها به یکدیگر می‌توان شبکه‌های هوشمند ایجاد کرد.
محققان معتقد هستند که هر سلول میکروبی می‌تواند یک پردازنده کوچک باشد. این سلول‌ها از طریق سیگنال‌های شیمیایی یا الکتریکی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و می‌توان آنها را به یک سیستم پردازش موازی متصل کرد.
سپس با نگهداری پیوسته این میکروب‌ها و اتصال آنها به سامانه‌های الکترونیکی، شبکه‌های میکروبی قادر خواهند بود الگوها را شناسایی کنند و به ورودی‌های شیمیایی واقعی واکنش نشان دهند.
نتیجه چنین سیستمی می‌تواند در تشخیص بیماری‌ها، پایش محیط‌زیست و توسعه نسل آینده رایانش تحول ایجاد کند. یکی از مهم‌ترین کاربردهای آن، ساخت «زیست‌حسگرهای هوشمند» بیان شده است که می‌توانند نشانگرهای شیمیایی خاصی مانند نشانگرهای بیماری یا آلاینده‌های محیطی را شناسایی و اطلاعات آنها را به‌صورت الکترونیکی منتقل کنند.
پروفسور بنت می‌گوید:
«فراتر از تشخیص و پایش، رایانه‌های زنده ممکن است روزی توانایی سازگاری و تکامل پیدا کنند و از ظرفیت ماشین‌های سنتی فراتر بروند.»
همچنین، تیم تحقیقاتی بررسی جنبه‌های اخلاقی، حقوقی و اجتماعی این فناوری را نیز در دستور کار خود قرار داده تا مشخص شود این سامانه‌ها چگونه باید قانون‌گذاری شوند و واکنش عمومی به آنها چه خواهد بود.
ایده ساخت رایانه از مواد زیستی موضوع جدیدی نیست و حوزه‌ای با نام «رایانش‌زیستی» نیز از سال‌ها قبل توسط دانشمندان دنبال می‌شود. در این حوزه از زیست‌شناسی سنتتیک و مواد زنده مانند اندام‌واره‌های مغزی برای طراحی معماری رایانه‌ای استفاده می‌شود. مغز انسان و حیوان می‌تواند حجم بالایی از محاسبات را با مصرف انرژی بسیار اندک انجام دهد و همین کارایی می‌تواند پاسخی به بحران مصرف انرژی در هوش مصنوعی باشد.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.