کشف جدید محققان با هوش مصنوعی: اثرانگشت‌های ما ظاهراً منحصربه‌فرد نیست!

براساس پژوهشی جدید، اثرانگشت‌های یک دست ما ممکن است آنقدر که فکر می‌کردیم متفاوت نباشد. محققان با کمک هوش مصنوعی توانستند اثرانگشت‌های متعلق به دست یک نفر را از میان 60 هزار اثرانگشت مختلف با دقت 77 درصد پیدا کنند. یافته‌های این پژوهش می‌تواند در حوزه‌های مختلفی ازجمله پزشکی قانونی کاربرد داشته باشد.

یکی از ویژگی‌های شگفت‌انگیز در انسان منحصر‌به‌فرد بودن بدن هریک از ماست. اگرچه بیش از 100 میلیارد انسان تاکنون روی این سیاره زندگی کرده‌اند، دانشمندان بر این باورند که هیچ دو اثرانگشتی تابه‌حال یکسان نبوده است. همچنین فرض می‌شود که الگوی خطوط و حلقه‌های روی هر اثرانگشت انسان، در انگشت دیگر همان فرد نیز تکرار نشده است و تک‌تک انگشتان انسان به‌طور قابل‌توجهی از یکدیگر متمایز هستند. اکنون مقاله منتشرشده در Science Advances این فرضیه چندین‌ساله را زیر سؤال برده است.

تحقیق جدید و بررسی 60 هزار اثرانگشت‌ با هوش مصنوعی

محققان دانشگاه کلمبیا برای اثبات فرضیه خود، از یک پایگاه داده عمومی در ایالات‌متحده استفاده کردند که شامل حدود 60 هزار اثرانگشت از مجموعه‌های 10 موردی از انگشتان افراد است. محققان می‌خواستند ببینند آیا یک شبکه عصبی می‌تواند شباهت میان اثرانگشت‌های مربوط به یک فرد را شناسایی کند یا خیر. آن‌ها این داده‌ها را وارد سیستم‌های مبتنی بر شبکه‌های عصبی کردند که نوعی هوش مصنوعی است.

این هوش مصنوعی به بررسی انشعاب‌ها و نقاط انتهایی برجستگی‌های اثرانگشت نمی‌پرداخت (این الگوها در بررسی‌های سنتی اثرانگشت استفاده می‌شوند)، درعوض محل دیگری را تحلیل می‌کرد که مربوط به زوایا، انحنای چرخش‌ها و حلقه‌ها در مرکز اثرانگشت بود.

با انجام بررسی‌های این هوش مصنوعی مشخص شد که اگرچه هر اثرانگشت روی یک دست همچنان منحصربه‌فرد بود، اما شباهت‌های کافی بین آن‌ها وجود داشت تا هوش مصنوعی بتواند آن‌ها را با دقت بیشتر از 77 درصد تطبیق دهد. به عبارت دقیق‌تر، جهت‌گیری برجستگی‌ها در مرکز اثرانگشت انگشتان مختلف یک فرد مشابه است.

یک استاد علوم پزشکی قانونی در دانشگاه لوزان سوئیس گفت که این مطالعه هیچ‌چیز را با قطعیت رد نکرده است و استدلال پژوهش اخیر صرفاً به شباهت میان اثرانگشت‌های متعلق به یک شخص اشاره می‌کند؛ او افزود که این حقیقت از زمان شروع انگشت‌نگاری به‌خوبی شناخته شده بود.

همچنین دانشیار علوم پزشکی قانونی دانشگاه استافوردشایر انگلستان بعید می‌داند این مطالعه در مرحله فعلی تأثیری اساسی بر پرونده‌های جنایی داشته باشد.