تعرفه اجازه نصب فیبر نوری در مسیرهای بین شهری تعیین شد: هر متر 25 هزار تومان

کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات در جلسه دوم اردیبهشت ماه امسال خود، تعرفه و الزامات اجازه عبور زمینی برای نصب داکت/ساب داکت/میکروداکت و فیبر نوری و نصب تجهیزات فعال و غیر فعال در محل حفاری در مسیرهای بین‌شهری را تصویب کرد.

بر اساس بند اول ماده 2 مصوبه جلسه 354 کمیسیون تنظیم مقررات، سقف تعرفه اجازه عبور زمینی برای کلیه راه‌های بین‌ شهری از محور راه به هر طرف بر بستر اصلی راه (آسفالت) تا شانه راه به ازای هر متر 250 هزار ریال تعیین شده است.

البته درصورتی که امکان عبور زمینی از محور راه به هر طرف بر بستر اصلی راه (آسفالت) وجود نداشته باشد، حفاری باید در شانه راه انجام شود که در این صورت تعرفه آن به ازای هر متر 30 درصد تعرفه این بند تعیین می‌شود.

تبصره دوم این بند تصریح می‌کند که کارور (هر کدام از دارندگان پروانه یکپارچه شبکه و خدمات ارتباطی) فقط یک بار این هزینه را می‌پردازد.

کارور باید به این منظور درخواست خود برای دریافت اجازه عبور زمینی از راه‌‌ها را با جزییات اجرایی مربوط از جمله زمان و مکان اجرا به ارایه‌کننده خدمت (وزارت راه و شهرسازی) ارایه و رونوشتی از آن را به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی ارسال کند.

وزارت راه نیز موظف است ظرف حداکثر 15 روز از تاریخ دریافت تقاضای کارور معرفی شده از سوی سازمان تنظیم مقررات، اجازه عبور زمینی از راه‌‌ها را صادر کند.

این مصوبه بیان می‌دارد که  کارور باید ظرف مدت چهار ماه از تاریخ دریافت اجازه عبور زمینی از راه‌‌ها، نسبت به اجرای طرح در چارچوب برنامه زمانی اقدام و گزارش پیشرفت کار را به سازمان تنظیم مقررات ارایه کند.

در ماده 3 (شرایط عمومی) مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات تصریح شده است که مالکیت تجهیزات فعال و غیرفعال ارتباطی منصوبه در چارچوب اجازه عبور زمینی از راه‌ها، متعلق به کارور است.

همچنین حفاری، نصب داکت، ساب‌‌داکت، میکروداکت و فیبرنوری و ترمیم مسیر حفاری شده راه‌‌ها توسط کارور انجام می‌شود، مگر اینکه طرفین به نحو دیگری توافق کنند.

علاوه بر این وزارت راه و شهرسازی و شرکت UNSP می‌توانند در چارچوب قوانین و مقررات، تمام یا بخشی از تعرفه اجازه عبور زمینی از راه‌‌ها را در ازای تامین بخشی از هزینه‌های هوشمندسازی خدمات ارایه‌کننده خدمت تهاتر کنند. اما  کارور حق ندارد اجازه عبور زمینی راه‌‌ها را تحت هیچ عنوان از قبیل بیع، صلح یا وکالت به دیگران واگذار کند.

ضمناً کارور موظف است امکان اشتراک‌ گذاری زیرساخت شبکه و عمده‌فروشی ظرفیت ایجاد شده را برای سایر کاروران  بر اساس مصوبات کمیسیون فراهم کند.