تینو استارز در الکامپ میزبان نوجوانان خلاق کشور شد؛ برای دانش‌آموزان آینده
دانش‌آموزانی که با شوروشوق پشت کانترها نشستند و محصولات خود را به دیگران معرفی می‌کنند. اینجا تینواستارز در الکامپ است.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
تینواستارز بخش جذابی از الکامپ امسال است که دانش‌آموزان از سراسر کشور با محصولات خود در آن شرکت کردند. حضور در این بخش از نمایشگاه الکامپ حس‌وحال دیگری دارد. دانش‌آموزانی که با شوروشوق پشت کانترها نشسته‌اند و محصولات خود را به دیگران معرفی می‌کنند. از ده‌ساله تا هجده‌ساله در بین آن‌هاست و معلوم است که همگی تمرین کرده‌اند تا محصول خود را به بهترین نحو ممکن معرفی کنند. با اکثر این دانش‌آموزان هم‌صحبت شدیم تا بدانیم چه ایده‌های در نسل زد وجود دارد و آن‌ها به‌دنبال چه هستند.
«اسماعیلی» و «فاطمه مهدی‌زاده» ۱۷ ساله یک پروژه در حوزه هوش مصنوعی دارند. آن‌ها باور دارند هوش مصنوعی در حوزه سلامت را باید بیشتر جدی گرفت. بخش اول مشکلات (Problems) است که علائم به هوش مصنوعی داده شده و این سیستم بیماری را تشخیص و راهکارهای درمانی ارائه می‌دهد. نسخه اولیه (دموی) این سیستم برای بیماری‌های زمینه حساسیت غذایی و میگرن آماده شده است که در نسخه‌های بعدی تعداد آن‌ها بیشتر خواهد شد. بخش بعدی محصول این دو نفر دستیار پزشکی (Medical Assistant) است که یک پرونده الکترونیکی و دیتابیس برای را اطلاعات بیماران تشکیل می‌دهد. بخش آخر هم دستیار صوتی است که کاربر هر سؤالی در مورد هر بیماری داشته باشد، می‌تواند به‌صورت صوتی آن را مطرح کند و پاسخ آن را هم به‌صورت صوتی دریافت می‌کند. آن‌ها به دیجیاتو می‌گویند درصورتی‌که سرمایه‌گذار پیدا شود، طرح را توسعه خواهیم داد.
«محمدصالح اکبری» 17 ساله و «علیرضا اژدرپور» از دانشگاه علوم پزشکی زاهدان نیز درزمینه سلامت الکترونیکی فعالیت می‌کنند. آن‌ها به دیجیاتو می‌گویند: «امروزه از هر سه مرگ، یکی به علت بیماری قلبی است؛ تعداد بسیاری از این بیماری‌های قلبی نیز به گرفتگی کرونری رگ‌های قلب بازمی‌گردد. در پزشکی امروزه روش درمان این بیماری، آنژیوگرافی، PCI یا عمل قلب باز است که هرکدام محدودیت‌ها و مشکلات خاص خود را دارد. اما این وسط یک مشکل بزرگ وجود دارد؛ کسی که عمل قلب باز انجام می‌دهد، احتمال گرفتگی مجدد رگ او زیاد است و احتمالاً مجدداً دچار سکته قلبی می‌شود. طبق آمار، ۳۶ درصد از کسانی که بار اول سکته می‌کنند، مجدداً سکته را تجربه خواهند کرد.»
در عمل قلب باز، رگ‌هایی را که مهم‌تر نیستند، از بدن جدا کرده و به محل موردنظر پیوند می‌زنند. طرح تیم این دو نفر این است که در آزمایشگاه با استفاده از سلول‌های بنیادی، این رگ‌های جایگزین را ایجاد کنند: «در مرحله بعد قصد داریم تا روی هوشمندسازی این رگ با استفاده از میکروچیپ‌های الکترونیک کار کنیم. این میکروچیپ‌ها درون این رگ‌ها جایگذاری می‌شوند و آن را به رگ هوشمند تبدیل می‌کنند.»
«سجادی» ۱۷ ساله نیز اپلیکیشنی برای آتش‌سوزی طراحی کرده است و به دیجیاتو درباره آن می‌گوید: «زمانی که آتش‌سوزی اتفاق می‌افتد، اولین کاری که فرد انجام می‌دهد، خاموش‌کردن آتش است. دومین کار نجات‌دادن خود و سومین کار نیز تماس با آتش‌نشانی است. اما در این شرایط ۵۰ تا ۶۰ درصد افراد شماره آتش‌نشانی را فراموش می‌کنند و نمی‌توانند تماس بگیرند.»
این اپلیکیشن با استفاده از سنسورهایی که داخل گوشی یا خانه جایگذاری می‌شود، به‌صورت خودکار با مرکز اورژانس یا آتش‌نشانی تماس می‌گیرد و مکان و موقعیت حادثه را از طریق GPS به مرکز می‌دهد. این امر می‌تواند منجر به کاهش خسارت و تلفات شود. مانند تمام محصولات تینواستارز، این محصول به‌صورت پایلوت تولید شده است و نیاز به سرمایه‌گذار دارد.
«داریوش بیگی» و «آرین داستانی» ۱۸ ساله نیز محصولی را حول محور یک سامانه ارسال پروژه با عنوان «سامانه جشنواره مدارس و آموزش و پرورش» تولید کرده‌اند. درواقع این یک محصول جانبی است که پروژه‌هایی را که برای جشنواره نوجوان ارسال شده و هرساله در آموزش و پرورش برگزار می‌شود، بهتر پیش می‌برد.
به گفته اعضای این تیم، یک‌سری پروژه‌ها روی سی‌دی یا فلش ذخیره شده و بعد برای داوری ارسال می‌شوند: «در همین راستا، ما یک سامانه طراحی کرده‌ایم تا معاونین هر مدرسه به‌صورت آسان‌تر بتوانند پروژه‌های دانش‌آموزی را در پنل ادمین این سامانه ثبت کنند و بعد از آنجا برای داوری ارسال شود. درصورت تأیید در فرایند داوری هم پروژه‌ها در بخش عمومی نمایش داده می‌شوند.» مزیت این سامانه این است که آثار دانش‌آموز به‌صورت رسمی در فضای مجازی شناخته می‌شود و برای همیشه می‌ماند و سرمایه‌گذارها یا کارآفرینان می‌توانند به آن‌ها مراجعه کنند.
«محمد رنجبر» و «علی توکلی» از تیم رایوباکس ۱۷ ساله هم بسته‌ای طراحی کرده‌اند که یک محیط فیزیکی را به‌صورت مجازی شبیه‌سازی می‌کند که کاربر بتواند تحت هر شرایطی و بدون محدودیت با محیط تعامل داشته باشد و در آن کاوش کند: «یکی از کاربردهای اساسی این طرح برای مدارس است که در شرایط کرونا ما این بحث را داشتیم که دانش‌آموزان نمی‌توانستند در مدرسه حضور داشته باشند. با این سامانه این شرایط فراهم می‌شود که دانش‌آموزان بتوانند به‌صورت مجازی و تحت هر شرایطی سر کلاس حاضر شوند. این سامانه به‌صورت لایو و برخط نیز می‌تواند استفاده شود.»
«میلاد خداشناس» ۱۷ ساله محصولی را طراحی کرده است که با دریافت عکس‌های MRI، توده مغزی، سرطان ذات‌الریه و… را تشخیص می‌دهد. این تشخیص با دقت ۹۸ درصد انجام می‌شود که نتیجه بسیار مطلوبی است. این کار نمونه ایرانی ندارد و ایده این تیم از طرحی در عربستان گرفته شده است.
«امین برزگر» ۱۷ ساله نیز ایده خود را تأسیس اولین تعاونی دانش‌آموزی کشور می‌داند: «سیستم کاری تعاونی‌ها به این صورت است که افرادی، سرمایه‌ای را برای ایجاد یک کسب‌وکار فراهم می‌کنند؛ حال ما آن را در داخل مدرسه پیاده کردیم. این اولین سیستم تعاونی دانش‌آموزی کشور است. زیرمجموعه این تعاونی، کافه مدرسه، گیم‌نت، اتاق بازی مدرسه و همچنین خبرگزاری مدرسه را تأسیس کردیم که خبرگزاری ما نیز اولین خبرگزاری دانش‌آموزی کشور است.»
«سانا و سما اسماعیلی‌فر» ۱۷ ساله نیز یک بازی علمی طراحی کرده‌اند که کودکان و نوجوانان در آن با پدیده‌های علمی آشنا می‌شوند: «سعی کرده‌ایم تا فرد در بازی به چالش کشیده شود؛ او باید آزمایش را بالعکس انجام دهند که این امر موجب می‌شود تا آزمایش به‌طور کامل در ذهنش تثبیت شود.»
«علی شازنی» ۱۳ ساله که یکی از کوچک‌ترین شرکت‌کننده‌هاست نیز با استفاده از زبان اسکرچ یک بازی ساخته که درواقع سه بازی را در دل خود جای داده است که با حجم کم و کیفیت خوب در اختیار کاربر قرار می‌گیرد. کاربر از بازی اول شروع می‌کند و به‌سمت بازی سوم می‌رود و درصورتی‌که بتواند مرحله سوم را نیز انجام دهد، برنده بازی می‌شود. بازی شامل سه بخش فرازمینی، نانو و فرودنینجاها روی صفحه‌نمایش است.
همچنین با استفاده از وسایل رباتیک نیز یک آسانسور ساخته است که وسایل بسیار ریزی را جابه‌جا می‌کند. برای ساخت آن از یک موتور رباتیک و یک دسته بازی استفاده شده است. این آسانسور یک اتاقک و کابین دارد که در مقایس کوچکی بالا و پایین می‌رود.
«شیرین ایرانی» ۱۵ ساله و «محمد پارسا» شعبانی ۱۰ ساله هم یک سیستم حضور غیاب مدرسه را طراحی کرده‌اند. در این پروژه هر دانش‌آموز یک کیوآرکد مخصوص به خود دارد که با ایستادن جلوی دوربین دستگاه، ورود یا خروج او ثبت می‌شود.
«ترنم دهباشی»، «ساغر راهداری» 17 ساله و «مطهره برزی» ۱۶ ساله هم یک موضوع در سلامت را پیش برده‌اند. رد بخیه معمولاً به اعتمادبه‌نفس افراد آسیب می‌زند، ضمن اینکه بخیه‌زدن مشکلاتی همچون عفونت، پارگی، التهاب و… را گاه به‌دنبال دارد: «طرح ما جایگزینی برای بخیه است که در آن از سلول بنیادی استفاده شده و سلول‌های بدن فرد در تسریع بهبود نقش ایفا می‌کنند. در این روش هیچ ردی از بخیه نمی‌ماند. این محصول در مرحله ثبت اختراع است. نمونه خارجی این طرح وجود دارد، اما اگرچه رد زخم را بهبود می‌دهد ولی همچنان بحث امکان عفونت وجود دارد. ما همچنین به‌دنبال این هستیم که محصولی ارائه کنیم که روی زخم‌های عمیق‌تر که به‌خاطر عفونت و خونریزی شدید باید کنترل بیشتری روی آن‌ها باشد، سنسورها و چیپست‌هایی قرار داده شود. درواقع حسگرهای جایگذاری‌شده قرار است عفونت و خونریزی را کنترل کنند و درصورت رخداد، هشدار دهند.»
«سجاد عابدی»، سازنده و طراح کوادکوپتر اسکای برد هم باور دارد کوادکوپتر طراحی‌شده توسط خودش مزایایی از لحاظ سخت‌افزاری و نرم‌افزاری دارد که موجب شده تا بالاتر و بهتر از کوادکوپتر دیجی‌آی باشد: «این کوادکوپتر می‌تواند در مناطقی که اختلال سیگنال وجود دارد، به پرواز درآید. همچنین با کمک هوش مصنوعی، امکان فرود (لندینگ) هوشمند وجود دارد.»
«آرش آجورلو» ۱۸ ساله از تیم وب‌مستر هم درزمینه طراحی سایت با کد کلاسیک و بدون کد وردپرس فعالیت می‌کند. کمک به رونق کسب‌وکارهای اینترنتی نیز یکی دیگر از حوزه‌های فعالیت آن‌هاست.
دانش‌آموزان در تینواستارز محصولات مختلف خود را در یک نمایشگاه عرضه کرده و با استقبال خوب بازدیدکنندگان روبه‌رو شده‌اند. آن‌ها پر از شور و هیجان هستند و باور دارند که اگر ایده‌شان شکست هم بخورد، بازهم باید به راه خود ادامه دهند؛ چرا که آن‌ها به یک آینده خوب برای خودشان امید دارند.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.