ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

رپورتاژ آگهی

بهترین فلاش های پرتابل (استروب)

نور مهمترین عنصر در عکاسی و فیلم برداری به شمار می‌آید، به همین دلیل لازم است برای خرید یک منبع نور مناسب برای کارتان زمان زیادی را صرف کنید تا به بهترین نتیجه برسید. انواع ...

واحد تبلیغات
نوشته شده توسط واحد تبلیغات | ۱۶ دی ۱۳۹۹ | ۱۱:۱۷

سلب مسئولیت: دیجیاتو صرفا نمایش‌دهنده این متن تبلیغاتی است و تحریریه مسئولیتی درباره محتوای آن ندارد.

نور مهمترین عنصر در عکاسی و فیلم برداری به شمار می‌آید، به همین دلیل لازم است برای خرید یک منبع نور مناسب برای کارتان زمان زیادی را صرف کنید تا به بهترین نتیجه برسید.

انواع مختلفی از منابع نور وجود دارند که هر کدام کاربردی مخصوص به خود داشته و در شرایطی خاص استفاده می‌شوند. برای مثال نورهای چشمک زن، استروب‌ها یا همان نورهای استودیویی، اسپیدلایت‌ها و منابع نور ثابت. در این مقاله قصد دارم شما را با فلاش‌های اکسترنال که یکی از همان نورهای چشمک زن به حساب می‌آیند آشنا کرده و اطلاعات کاملی را در مورد قسمت‌های مختلف آنها به شما بدهم.

به این نکته دقت داشته باشید که منابع نور مثل دوربین‌ها نیستند که به روز شده یا مدل جدیدتری از آنها به بازار عرضه شود، پس می‌توانند یک سرمایه گذاری بلند مدت برایتان به حساب بیایند. سعی کنید در خرید فلاش پرتابل تا جایی که می‌توانید هزینه کنید تا بهترین گزینه‌ها را در اختیار داشته باشید، این باعث می‌شود مدت طولانی‌تری از استفاده از آنها لذت ببرید و در عین حال خیلی سریع هزینه‌ای که برای آن خرج کردید را دوباره به دست بیاورید.

من در این مقاله سعی دارم به تمامی سوال‌های شما در مورد فلاش‌های پرتابل یا همان استروب‌ها و عملکرد آنها بپردازم تا در هنگام خرید تجربه‌ی بهتری داشته باشید.

اگر قصد دارید یک فلاش پرتابل برای استودیوی عکاسی خود تهیه کنید، به شما توصیه می‌کنم پیش از هر کار دیگری این مقاله را با دقت مطالعه کنید تا آگاهی کاملی در مورد این دسته از تجهیزات عکاسی داشته باشید. پس با من همراه باشید.

فلاش پرتابل (استروب) چیست؟

فلاش‌های استودیوی یا استروب‌ها یکی از انواع نورهای چشمک زن به حساب می‌آیند که بیشتر در استودیوهای بزرگ عکاسی و به منظور عکاسی پرتره و عکاسی تبلیغاتی به کار گرفته می‌شوند. علاوه بر این توانایی همگام شدن با شاتر دوربین را مثل اسپیدلایت‌ها دارند. اما نکته اصلی در این است که به علت حمل و نقل نسبتا سخت و همچنین منبع تغذیه آنها، اغلب در استودیوهای عکاسی استفاده می‌شوند.

منبع تغذیه فلاش‌های استودیویی برق AC است و مصرف نسبتا زیادی هم دارد. در واقع برای تامین برق مورد نیاز دو راه دارید، اول اینکه استروب را مستقیما به برق شهری وصل کنید و دوم اینکه از یک باتری قابل حمل، مثل باتری ماشین برای تامین نیروی مورد نیاز استفاده کنید.

استروب‌ها معمولا برای سینک شدن با شاتر دوربین به یک وسیله جانبی نیاز دارند که می‌تواند با سیم باشد یا بی سیم. به این وسیله تریگر گفته می‌شود که برای کنترل بهتر و دقیق‌تر بر روی استروبتان، بهتر است یکی از آنها را تهیه کنید. استروب استودیویی زمان بازیابی سریعی دارد، بنابراین عکاس هیچ وقت مجبور نیست برای شارژ مجدد یا بازیابی فلاش صبر کند.

آیا بهتر است از مونولایت‌ها استفاده کنیم ؟

به طور کلی دو نوع فلاش پرتابل وجود دارد، مونولایت‌ها که در واقع همان فلاش‌های یکپارچه هستند و هد فلاش و پنل کنترل در آنها در یک بدنه قرار دارد، و نوع دیگر که هد فلاش جدا از پنل کنترل تنظیمات است. هر کدام فواید و مضرات خود را دارند، اما مونولایت‌ها به دلیل ماهیت یکپارچه‌ی خود عموما محبوب‌تر هستند.

البته نوع دیگر نیز کاربردهای خود را دارد، برای مثال زمانی که فلاشتان را در ارتفاع زیادی نصب کنید یا در جایی قرار دهید که دسترسی به آن کمی دشوار باشد، در اینجا کنترل تنظیمات از روی هد فلاش کار سختی خواهد بود، در حالی که در استروب‌های جدا شونده این مشکل وجود ندارد. البته که برای به دست آوردن این ویژگی باید اندکی هزینه‌ی بیشتری را هم متقبل شوید.

ژول چیست؟

به میزان انرژی که برای روشن کردن یک لامپ تنگستن یک واتی در یک ثانیه لازم است ژول گفته شود. به عبارت دیگر ژول همان وات ثانیه (w/s) می‌باشد. به عنوان مثال یک فلاش ۳۰۰ ژول یا (w/s) 300  به این معنی است که لامپ تنگستن ۳۰۰ وات در یک ثانیه همان میزان نوری را تولید می‌کند که آن فلاش در کسری از ثانیه آن را تخلیه می‌کند.

اما نکته‌ی بسیار مهمی که باید در نظر داشته باشید این است که برای سبک عکاسی خودتان، مثلا عکاسی پرتره تا چه میزان می‌خواهید دیافراگمتان را باز یا بسته کنید و بر اساس آن قدرت فلاشتان را هم تعیین کنید.

اگر شما دوربین خوبی دارید که در ایزوهای بالا هم عملکرد خوبی از خود نشان می‌دهد می‌توانید یک فلاش با قدرت حداقل 300 ژول را تهیه کنید، اگر هم در خانه عکاسی می‌کنید یا یک استودیوی کوچک دارید می‌توانید از یک فلاش 200 ژول استفاده کنید، اما پیشنهاد من این است که اگر از نظر مالی مشکلی ندارید، یک فلاش قوی‌تر با مقدار ژول بیشتر را تهیه کنید تا هم در زمانی که نیاز داشتید بتوانید از قدرت بیشتر آن استفاده کنید و هم با قرار دادن قدرت آن روی نصف حالت ماکزیمم، زمان بازیابی را کاهش دهید.

همچنین در صورتی که یک فلاش با قدرت بیشتر داشته باشید، می‌توانید در صورت لزوم دیافراگمتان را هم تا حد بیشتری ببندید، اما پیشنهاد من این است که سراغ استروب‌هایی با قدرت کمتر از 300 ژول نروید، هر چند که کمتر پیش می‌آید از قدرت بیشتر از 400 ژول استفاده کنید، حتی اگر یک استودیوی بزرگ داشته باشید، چرا که اغراق زیادی در نورپردازی به وجود خواهد آمد.

فاکتورهایی که باید در هنگام انتخاب نورهای ثابت در نظر داشته باشیم

در هنگام انتخاب فلاش‌های استودیویی برای عکاسی باید به موارد مختلفی توجه داشته باشید که در ادامه به توضیح آنها خواهم پرداخت. سعی کنید این بخش را با دقت مطالعه کنید.

قابلیت کاهش یا افزایش قدرت (میزان ژول)

این نکته‌ای است که بسیاری از افراد در هنگام خرید به آن توجه نمی‌کنند. باید توجه داشته باشید که فلاش شما تا چه حد امکان کاهش یا افزایش قدرت را برایتان فراهم می‌کند، بر فرض مثال یک فلاش 200 ژول که می‌تواند تا 5 برابر قدرت را کاهش دهد، می‌تواند در حالت حداقلی نوری معادل 40 ژول را به شما بدهد.

اگر در محیط استودیو عکاسی می‌کنید شاید این مورد کمتر به کارتان بیاید یا شاید آنقدر مهم نباشد، اما در صورتی که یک استودیوی کوچک دارید یا در خانه عکاسی می‌کنید، حتما باید آن را در نظر داشته باشید، به این دلیل که ممکن است گاهی کنترل میزان نور به عوامل دیگر مثل نور محیط هم بستگی داشته باشد.

به طور کلی، قدرت فلاش‌های ارزان‌تر تا 8 برابر، فلاش‌های میانزده تا 16 برابر و فلاش‌های گران قیمت تا 32 برابر قابل کاهش است.

سرعت همگام سازی فلاش

یکی از ویژگی‌های بسیار کاربردی در فلاش‌های استودیویی امکان سینک یا همگام سازی شاتر با آنها در سرعت‌های بسیار بالا است. به کمک این امکان که آن را high speed sync یا HSS هم می‌نامند، می‌توانید حتی در نور شدید آفتاب هم دهانه‌ی دیافراگم لنز خود را بسیار باز نگه ‌دارید ( و در نتیجه‌ عمق‌ میدان را برای محو کردن پس زمینه‌ی سوژه‌تان کاهش دهید ) و در عوض با افزایش سرعت شاتر و امکان فلاش در سرعت‌های بالا از سوژه‌تان عکس بگیرید.

بجز این کاربرد مهم، از امکان سینک فلاش در سرعت‌های بالای شاتر برای فریز کردن حرکات ( مانند به هوا پریدن ! ) هم می‌توانید استفاده کنید. شارژ مجدد فلاش‌های ارزان‌تر معمولا بیشتر از فلاش‌های گران قیمت طول می‌کشد؛ در قدرت کامل، این مقدار می‌تواند تا حدود ۳ ثانیه باشد. این ممکن است زمان زیادی به نظر نرسد، اما هنگامی که با سرعت بالا و به صورت پیاپی عکس می‌گیرید این زمان می‌تواند بی نهایت زیاد به نظر برسد، بنابراین در هنگام انتخاب یک استروب مناسب حتما به این عامل نیز متناسب با سبکی که عکاسی می‌کنید توجه داشته باشید.

نور مدلینگ

اکثر فلاش ها نور مدلینگ دارند، یک لامپ رشته‌ای یا هالوژن معمولی که برای فهمیدن این که فلاش چگونه بر سوژه می‌تابد مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین به روشن شدن مدل و جلوگیری از باز شدن بیش از حد عنبیه چشم او در صورتی که نور استودیو کم باشد، کمک می‌کند.

واضح است که فلاش‌هایی که به شما اجازه می‌دهند تا نور مدلینگ را به صورت دستی و همگام با قدرت فلاش کنترل کنید ارجحیت دارند، چون کنترل و انتخاب‌های بیشتری به شما می‌دهند.

روش‌های شات زدن فلاش

تمام فلاش‌ها یک سوکت برای کابل همگام سازی دارند، که معمولا یک سوکت جک ۳٫۵ میلیمتری یا 1.4 میلی متری است. معمولا فلاش‌ها به همراه کابل مناسب خودشان به فروش می‌رسند، اما در صورت نیاز می‌توانید از کابل‌های دیگر هم استفاده کنید.

اکثر فلاش‌ها یک سلول اسلیو ( Slave ) اختیاری نیز دارند ( شما به طور کلی فقط از کابل همگام سازی بر روی یک فلاش استفاده کرده و بقیه‌ی آنها را از طریق سلول‌های اسلیو فعال می‌شوند، در واقع سلول اسلیو یک حسگر اپتیکال است که در صورت فعال کردن آن، فلاش شما با مشاهده‌ی نور یک فلاش دیگر فعال شده و نور را می‌تاباند. )، اما مطمئن شوید که در صورت لزوم می‌تواند خاموش شود.

سیستم کنترل گرما و خنک سازی

این مسئله احتمالا برای بسیاری از افراد اهمیتی نخواهد داشت، اما در صورتی که می‌خواهید به صورت پیوسته و مداوم از فلاشتان استفاده استفاده کنید، باید به سیستم کنترل حرارت آن نیز توجه داشته باشید. برخی از فلاش‌های گران‌تر به یک فن داخلی مجهز شده‌اند که در حین فعالیت به کار افتاده و دستگاه را خنک می‌کند.

نتیجه گیری

همانطور که قبلا اشاره کردم در نهایت باید برای خرید یک فلاش استودیویی به بودجه‌تان توجه داشته باشید، اما این را هم در نظر بگیرید که یک فلاش چیزی نیست که بخواهید هر سال یک مدل جدید از آن را تهیه کنید و به همین دلیل می‌تواند یک سرمایه گذاری بلند مدت برایتان به حساب بیاید. پس تا جایی که می‌توانید هزینه کرده و مدل بهتری را تهیه کنید تا در آینده نیز بیشتر به درد شما بخورد همچنین یک پیشنهاد ویژه از سایت دیدنگار بزرگترین فروشگاه تخصصی دوربین عکاسی و تجهیزات عکاسی میتوانید بهترین فلاش پرتابل را با بهترین قیمت خریداری کنید

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی