پنج نکته در رابطه با امنیت حریم شخصی از زبان یک مامور سابق اف بی آی

مری گالیگن مامور سابق اف بی آی شاید یکی از افرادی باشد که بیش از بسیاری متخصصین در خصوص جاسوسی سایبری آگاهی و تجربه دارد. او اخیراً کارش در تیم عملیات ویژه سایبری اف بی آی در نیویورک را رها کرده و به عنوان مشاور امنیت به شرکت Deloitte رفته است.

در ادامه برخی از پیشنهادات او را در مقوله امنیت سایبری و حفاظت از حریم شخصی آورده شده که مطالعه آن توصیه می شود.

۱- رمزهای عبورتان را هر ماه عوض کنید.
رمزهای عبور، کلیدهای زندگی دیجیتال شما هستند. اگر تبهکاران به ایمیل یا هر کدام از حساب های آنلاین تان دسترسی پیدا کنند، یافتن چیزهای دیگر برای آگاهی از سایر جنبه های زندگی شما چندان برایشان سخت نیست.
با این فرض که رمزهای عبوری پیچیده و غیرقابل حدس برای خود انتخاب می کنید، باز هم با توجه به مشکلات امنیتی -مانند خونریزی قلبی- که ممکن است هر روز در دنیای دیجیتال به وجود آید، لازم است در بازه های زمانی کوتاه رمزهای عبورتان را تغییر دهید.

۲- موقع خرید، اطلاعات اشتباه بدهید.
زمانی که فروشنده یک فروشگاه از شما اطلاعاتی مانند آدرس، شماره تماس یا کدپستی سوال می کند، لزومی ندارد که همه این اطلاعات مهم را یکجا به او بدهید. این داده ها اطلاعات بسیاری به آنها می دهند. اطلاعاتی مانند حقوق دریافتی، سابقه مالی، تاریخ تولدتان و بسیاری موارد دیگر.

آگاهی اشخاص و شرکت های دیگر از این اطلاعات می تواند برای امنیت شما خطرآفرین باشد. به علاوه مشخص نیست شرکت یا فروشگاه مربوطه تا چه حد از آنها به درستی محافظت کند. به همین دلیل خانم گالیگن توصیه می کند مانند خودش در صورت درخواست فروشنده، اطلاعات اشتباه به او بدهید.

۳- اگر از شما کارت شناسایی عکس دار درخواست شد، [کارت ملی و] گواهینامه رانندگی تان را نشان ندهید.
تا حد ممکن به هنگام درخواست کارت شناسایی عکسدار، از ارائه [کارت ملی و] گواهینامه رانندگی تان طفره روید. در آمریکا آدرس و تاریخ تولد بر روی گواهینامه رانندگی نوشته می شود و این اطلاعات تا حدود زیادی اهمیت دارند. چرا که می توانند مورد سوء استفاده قرار گیرند. در ایران نیز آگاهی از این اطلاعات می تواند مورد سوء استفاده افراد دیگر قرار گیرد. برای مثال در صورت تماس با اپراتورهای ایرانسل جهت احراز هویت، در کنار نام و نام خانوادگی، از شما شماره شناسنامه، تاریخ تولد و شماره پلاک خانه تان سوال می شود. تصور کنید که کسی این اطلاعات را داشته باشد. در این صورت به راحتی می تواند خودش را جای شما جا بزند و این اصلا جالب نیست. برای پیشگیری می توانید کارت های شناسایی غیر رسمی مانند کارت عضویت کتابخانه یا کارت پرسنلی خود را نشان دهید.

۴- از اپلیکیشن های بانک استفاده نکنید.
خانم گالیگن به شدت در خصوص دسترسی به حساب های بانکی اش حساس و محتاط است. با وجود تکنولوژی های جدیدی که بانک ها هر روز در راستای افزایش امنیت کاربرانشان به کار می گیرند، احتیاط کماکان واجب است. شما هرگز به طور قطع از امنیت کامل کامپیوتر یا تلفن همراهتان مطمئن نیستید، شاید بدافزاری بر روی کامپیوترتان مشغول جاسوسی باشد. و این در خصوص اپلیکیشن های موبایلی بانک ها هم وجود دارد.

۵- یک آدرس ایمیل فقط برای ثبت نام در سرویس های آنلاین داشته باشید.
در بسیاری اوقات پیش می آید که شرکت ها و سرویس های اینترنتی برای ثبت نام از شما یک آدرس ایمیل می خواهند. خانم گالیگن توصیه می کند یک آدرس ایمیل ثانویه به این منظور داشته باشید که به جای ایمیل شخصی یا کاری تان از آن برای ثبت نام استفاده کنید.
در این صورت نه تنها از بمباران اسپم هایی که به تدریج دامنتان را می گیرند در امانید، بلکه از شر تبلیغات این شرکت ها هم خلاص شده و ایمیل اصلی تان را هم محافظت کرده اید. همچنین در صورتی که شرکت ها و سرویس های اینترنتی مذبور به هر دلیلی هک شوند و اطلاعات کاربران از دست برود، خطر مهمی متوجه ایمیل اصلی شما نیست. هر چند که توجه به امنیت ایمیل ثانویه نیز اهمیت دارد.