نگاهی بر ماجراجویی 9 ساله کاوشگر نیو هورایزنز برای عکس برداری از پلوتو

همانطور که پیشتر در خبرها آمده بود، در سال 2006 میلادی، عنوان پلوتو از سیاره به سیاره کوتوله تغییر داده شد. پلوتو نهمین جرم آسمانی موجود در منظومه شمسی است که در دورترین فاصله از زمین قرار دارد و به خاطر همین مسافت، امکان تشخیص جزئیات آن با استفاده از تلسکوپ های مستقر روی زمین وجود ندارد.

از همین رو دانشمندان ناسا تا سال ها برای آغاز یک ماموریت اخصاصی برای کشف این سیاره کوتوله جنگیدند اما نتوانستند موافقت کنگره آمریکا برای تخصیص بودجه کافی به این ماموریت را دریافت کنند. در دهه 1990 میلادی، چهار پیشنهاد مطرح شده برای ارسال کاوشگر به پلوتو لغو گردید.

تلاش های این پژوهشگران عاقبت در سال 2003 میلادی به بار نشست و توانستند موافقت کنگره برای ساخت کاوشگر نیو هورایزنز و ارسال آن به سمت پلوتو را جلب نمایند: نیو هورایزنز یک کاوشگر سبک و بسیار کوچک بود که هفت ابزار اکتشافاتی و علمی را برای عکسبرداری، تحلیل جو این سیاره کوتوله و دریافت اطلاعات بیشتر در مورد خصوصیات جغرافیایی آن در خود داشت.

پروژه ساخت فضاپیمای نیو هورایزنز عاقبت در آزمایشگاه فیزیک کابردی جانز هاپکینز واقع در مریلند کلید خورد. این کاوشگر حالا 9 سالی می شود که از زمین عازم پلوتو شده و عکس ها و تصاویری اعجاب انگیز را از این سیاره کوتوله برای پژوهشگران مستقر در زمین مخابره می کند.

در ادامه این مطلب قصد داریم نگاهی کوتاه داشته باشیم به ماجراجویی 9 ساله این کاوشگر برای رسیدن به آنسوی کهکشان. با دیجیاتو همراه باشید.

نیو هورایزنز در سال 2005

فضاپیمای نیوهورایزنز ماموریت خود را برای مطالعه پیرامون پلوتو و اقمار آن در اوایل سال 2006 میلادی آغاز نمود و پس از طی کردن بیش از 3 میلیارد مایل (با سرعت 36,373 مایل بر ساعت) امروز در نزدیک ترین نقطه نسبت به آن قرار می گیرد.

این کاوشگر علاوه بر ابزار و عدوات علمی، حاوی وسایل دیگری هم هست که از آن جمله می توان به خاکستر Clyde Tombaugh (فردی که پلوتو را کشف کرد)، یک عدد CD حاوی اسامی 434000 نفری که در پروژه «نام خود را به پلوتو ارسال کنید» شرکت کرده بودند و تمبری که به سال 1991 باز می گردد و روی آن نوشته شده: «پلوتو هنوز هم کشف نشده».

این تصویر که در سال 2005 میلادی گرفته شده نیو هورایزنز را در اتاقی تمیز و در حالی که تکنسین ها مشغول آماده سازی آن برای پرتاب هستند، نشان می دهد. این کاوشگر تنها 480 کیلو گرم وزن دارد و به همین دلیل می توان آن را در زمره سبک وزن ها قرار داد.

پرتاب نیو هورایزنز در سال 2006

نیوهورایزنز در حدود 9 سال در راه بود تا توانست منظومه شمسی را طی کرده و سرانجام به پلوتو برسد. سفر پر مخاطره این کاوشگر در تاریخ 19 ژانویه سال 2006 آغاز گردید و با استفاده از یک راکت اطلس وی از مرکز فضایی کندی واقع در فلوریدار عازم فضا شد.

دریافت تصاویری رنگی از پلوتو

نخستین عکس های دریافتی از پلوتو که توسط فضاپیمای نیو هورایزنز ناسا گرفته شدند سیاه و سفید بودند و تراکم پیکسلی بسیار پایینی داشتند. این عکس که در ماه آوریل سال جاری میلادی گرفته شد، علیرغم آنکه تا حدودی تار به نظر می آید نخستین تصویر رنگی گرفته شده توسط این کاوشگر است که برای مقر اصلی ناسا روی زمین مخابره گردید. در این تصویر پلوتو ظاهری قرمز رنگ دارد و بزرگ ترین قمر آن به نام کارن نیز در گوشه سمت چپ در پایین تصویر قابل رویت است.

رویت شدن نقاطی روی پلوتو

کاوشگر نیو هورایزنز ناسا لحظه به لحظه به پلوتو نزدیک تر می شود و هرچه فاصله اش با مقصدش کاهش می یابد عکس های آن نیز از این سیاره کوتوله کیفیت بهتری پیدا می کند. این عکس ها که در تاریخ یکم جولای (یعنی چهارده روز پیش) گرفته شده اند مجموعه ای از نقاط تیره را در مجاورت خط استوا نشان می دهند.

آلن استرن محقق ارشد نیو هورایزن در موسسه تحقیقاتی ساوت وست در Boulder در این رابطه گفته است: «این یک معمای واقعی است، ما نمی دانیم که آن نقاط تیره دقیقا چه هستند و نمی توانیم بیشتر از این نیز برای فهمیدن این موضوع منتظر بمانیم.»

قلب پلوتو پدیدار می شود

در این تصویر سطحی شبیه به قلب را در سمت راست در گوشه پایینی مشاهده می کنید. بخش تاریکی که در سمت چپ در گوشه پایینی تصویر دیده می شود نیز به صورت غیر رسمی «وال» خوانده می شود. نیو هورایزنز این عکس را در حدود یک هفته پیش و از فاصله 5 میلیون مایلی این سیاره کوتوله گرفته و برای زمین مخابره کرده است.

کارن، بزرگ ترین ماه پلوتو

کاوشگر نیو هورایزنز ناسا این عکس را در تاریخ یازدهم جولای (سه روز پیش) از بزرگ ترین قمر پلوتو موسوم به کارن گرفته است. ناسا این قمر را دنیایی از «دره ها» و «دهانه های آتش فشانی» خوانده است.

قسمت تیره رنگ بالای تصویر منطقه قطب شمالی این قمر را نشان می دهد و دیگر نقاط تیره نیز احتمالا حکایت از وجود شکاف ها و دهانه های آتش فشانی دارند. لازم به ذکر است که کارن تقریبا به اندازه نصف پلوتو است.

نمای نهایی از نقاط تیره روی پلوتو

دریافت عکس های جدید از نیو هورایزنز و سطح ناهموار پلوتو، تصورات تازه را در مورد این سیاره کوتوله در ذهن دانشمندان به وجود آورده است و در این میان، چهار نقطه تیره در نزدیکی خط استوای پلوتو بیش از همه ذهن محققان را به خود مشغول کرده.

این عکس در تاریخ 11 جولای، یعنی سه روز پیش گرفته شده و نزدیک ترین تصویر گرفته شده از این سیاره کوتوله است که نقاط تاریک یاد شده را بهتر از هر زمان دیگری به تصویر می کشد. اما منشا و علت اصلی وجود این نقاط مساله ای است که همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد.

نمایی هنری از کاوشگر نیو هورایزنز

تصویری که در بالا مشاهده می کنید مدلی مفهومی از کاوشگر نیوهورایزنز است که آن را در حال نزدیک شدن به این سیاره کوتوله به تصویر می کشد.