مروری بر تاریخچه ابزارهای تکنولوژیک حوزه ورزش و سلامت

ابزارهایی که فعالیت های ورزشی ما را ثبت و تحلیل می کنند این روزها بیش از هر زمان دیگری کارایی پیدا کرده اند و هر روز هم باهوش تر می شوند. از قدم شمارهای ساده مکانیکی گرفته تا دستگاه های فوق هوشمندی که GPS و شتاب سنج در خود دارند تا کوچک ترین فعالیت ها را ضبط کنند، همه اثبات می کنند که بخش ابزارهای پوشیدنی پیشرفت کرده است.

این ابزارها حالا داده ها را جمع آوری می کنند، موزیک پخش می کنند، وقتی که تنبل می شویم هوشیارمان می کنند و زمانی هم که به هدفی که داشتیم می رسیم جایزه می دهند. همچنین از نظر اندازه به شکر قابل توجهی کوچک شده اند و در حقیقت بیش از هر زمان دیگری شیک شده اند.

در ادامه مطلب با دیجیاتو همراه باشید تا با تصاویری، تاریخ کوتاه ابزارهایی که به ما کمک کرده اند زندگی سالم تری داشته باشیم را مرور کنیم.

در سال 1965، دکتر یوشیرو هاتانو مردم را قانع کرد که برای سوزاندن کارلری و سالم ماندن، روزانه به اندازه 10 هزار قدم راه بروند. این باور اجتماعی باعث شد یاماسا توکی، ساعت ساز ژاپنی، محصولی تولید کند به نام ماناپو متر که بسیار معروف شد. البته این مدل وسایل قدم شما هنوز هم مورد استفاده هستند و مدل های دقیق تر آن از دهه 80 میلادی تا به امروز در بازار هستند

حوالی سال 2001، یک کمپانی به اسم SportBrain، محصولی تولید کرد که به شما در انجام فعالیت های ورزشی یاری می رساند. این وسیله قدم ها، مسیر، کالری و موارد بسیاری را ثبت می کرد. با یک بند وایرلس، حتی می توانستید ضربان قلب تان را هم داشته باشید. برای دریافت و بررسی داده ها به صورت کارآمد باید این اطلاعات را به سایت این شرکت آپلود می کردید.

سازنده دستگاه های GPS، شرکت گارمین، با محصولی به اسم فوررانر در سال 2003 وارد بازی شد. این دست بندهای ضمخت از تکنولوژی GPS شرکت استفاده می کردند تا اطلاعاتی در مورد فاصله، مدت زمان و مکان ارائه دهند و 15 ساعت هم دوام باتری داشتند. مدل 101 به تنهایی کار می کرد و اطلاعات را تنها از روی دستگاه می توانستید ببینید اما مدل 201 به پی سی متصل می شد و از نرم افزار گارمین برای تحلیل بهتر داده ها استفاده می کرد.

3 سال پس از اینکه گارمین خط تولید دستگاه های جدیدش به نام فوررانر را شروع کرده بود، شرکت این سری را با مدل های 205 و 306 آپدیت کرد. برای آن زمان، دستگاه ها یک دنیا کارایی داشتند و از مدل های قبلی هم کوچک تر بودند اما به هر حال یغور بودند. آنتن های GPS داخل بند ها قرار گرفته بودند تا در شرایط سخت هم کارایی داشته باشند. همه این امکانات اضافه باعث شد که این مدل دست بندها حداکثر 10 ساعت فعالیت کنند.

آیپاد و دویدن دو واژه ای هستند که در موازای یکدیگر حرکت می کنند و عجیب نیست که اپل و نایکی در سال 2006 بسته ای به نام نایکی+آیپاد ارائه دادند. همانطور که استیو جابز گفت: "نتیجتا مثل این می ماند که یک مربی شخصی داشته باشید یا یک پارتنر تمرینی هر قدمی که بر می دارید به شما انرژی دهد."

نوکیا در سال 2006 با گوشی متفاوت 5500 قدم جدیدی در این فضا برداشت. این گوشی که با سیستم عامل سیمبین کار می کرد می توانست سرعت، فاصله، تعداد قدم و کالری ای که سوزاندید را حساب کند.

40 سال از آن روزگاری که یک دکتر ژاپنی به مردم این کشور یاد داد که روزانه 10 هزار قدم بردارند، نینتندو در سال 2009 بازی ای به نام Personal Trainer: Walking منتشر کرد. این پکیج شامل دو قدم شمار به رنگ ها سفید و مشکی بود که می توانست به دستگاه های DS و DSi نینتندو متصل شود. نرم افزار به شما کمک می کرد تا هدف تان را هر دفعه ارتقا دهید و پیشرفت تان را در Walk the World نمایش دهید.

کمپانی بادی مدیا که در زمینه تناسب اندام و ابزارهای پوشیدنی فعالیت می کند، در سال 2008، وسیله ای به نام GoWear Fit طراحی کرد. این دستگاه نگاهی جامع از وضعیت فیزیکی شما را در اختیارتان قرار می داد. بعدها بادی باگ طراحی شد تا به افرادی که می خواهند وزن کم کنند کمک کند. بادی مدیا بعدها و در سال 2013 توسط جاوبن خریداری شد تا تکنولوژی های مربوط را پیشرفت دهد.

فیت بیت سال 2009 از راه رسید و این گجت کوچک از یک صفحه OLED استفاده می کرد تا اطلاعات کلی را ارائه دهد. همچنین شامل یک سنسور برای تشخیص حرکات 3 بعدی بود و می توانست از طریف وایرلس اطلاعات را آپلود کند. این دستگاه همه چیز در رابطه با ثبت حرکات ورزشی را در خود داشت و اطلاعات خواب را هم می توانست ذخیره کند. وبسایت فیت بیت به شما این امکان را می داد که رژیم های تان را تحلیل کنید و آن را با دوستان و خانواده تان به اشتراک بگذارید.

سازنده هدست های بلوتوث، شرکت جاوبن با مچ بند Up وارد عرصه رقابت تکنولوژی های پوشیدنی شد. اگرچه از لحاظ طراحی فوق العاده زیبا بود اما مچ بند هوشمند را که فقط برای زیبایی نمی خرید. شکایات پیرامون باتری ضعیف و از کار افتادگی بسیار زیاد بود به حدی که تعداد بسیاری از آن ها برگشت خوردند. در هر صورت این کمپانی پشیمان نشد و در سال 2012 با مدل جدیدی بازگشت.

در سال 2011، موتورولا هم راهش را به این بازار با Motoactv پیدا کرد. طراحی آن به نظر می رسید که بازار کسانی که آیپاد نانو داشتند را هدف گرفته از آنجایی که یک صفحه نمایش کوچک داشت و توانایی پخش موزیک حین ثبت اطلاعات مربوط به ورزش را داشت. این دستگاه با یک رادیو GPS، وای فای برای سینک اطلاعات و جک هدفون 3.5 میلی متری و بلوتوث برای هدفون ها مخصوص منتشر شد. Motoctv که بر اساس اندروید طراحی شده بود به شما اجازه می داد تماس دریافت کنید و پیامک ها را مطالعه کنید.

اگر قرار باشد یک گجتی را هر روز همراه خود داشته باشید، چرا شیک و زیبا نباشد؟ همین باعث شد که Misfit Shine همچون الماسی در سال 2013 بدرخشد. وقتی که روی صفحه این دستگاه را لمس کنید با وسیله نقاط درخشنده ای به شما گفته می شود اوضاع در چه حالتی است و از آنجایی که این دستگاه ضد آب بود، می توانست برای شناگران هم مناسب باشد.

ثبت کننده های فعالیت، این روزها در طرح و رنگ های مختلفی با قابلیت های غنی در دسترس هستند که گاهی اوقات حتی فراتر از یک ساعت هوشمند هم کار می کنند. با داشتن یکی از این وسایل تبدیل به کسی می شوید که همراه با تکنولوژی زندگی می کند، شیک می پوشد و حواسش با فعالیت های فیزیکی اش هم هست. راه زیادی را طی کرده ایم از زمانی که قدم شمارها تکنولوژیک ترین وسایل ثبت کننده اطلاعات ورزشی بودند.