آزمایش سه روزه عملکرد و متوسط عمر باتری موتو۳۶۰ در شرایط و کاربری معمول

تمامی قطعات سخت افزاری و همینطور سیستم عامل و نرم افزار گجت های امروز رشدی بسیار سریع دارند، اما در این میان باتری تنها قطعه ای است که از قافله عقب مانده است. و این مساله در مورد ابزارهای پوشیدنی و خصوصا ساعت های هوشمند بسیار بیشتر به چشم می آید؛ چرا که پیش فرض ما در رابطه با مساله باتری در ابزاری مثل ساعت مچی، بازه زمانی طولانی بین چند ماه تا چند سال استفاده است. این در حالی است که اغلب ساعت های هوشمندی که این هفته ها و روزها در حال معرفی به بازار هستند، عمر باتری ای در حد چند ساعت و نهایتا یک روز دارند!

این مساله می تواند تا حدود زیادی تجربه کاربری از ابزاری مثل ساعت هوشمند را تحت تاثیر منفی قرار دهد و مانع رشد مصرف این ابزارها شود. هر چند که در حال حاضر عمر کم باتری در تلفن های هوشمند و تبلت ها هم بسیاری از کاربران را آزار می دهد اما مساله در مورد ساعت اندکی متفاوت است.

در این مطلب میزان دوام باتری ساعت هوشمند موتورولا مورد بررسی دقیق تری در شرایط عادی کاربری روزانه قرار گرفته است. برای مطالعه جزئیات بیشتر در خصوص توان باتری موتو۳۶۰ که از زبان نویسنده مقاله در گیزمودو نوشته شده، ادامه مطلب را از دست ندهید.

روز اول
روز اول کار با Moto360 از ساعت ۷ و نیم صبح شروع شد. ساعت در حالت پیشفرض خود بود و صفحه نمایش آن خاموش. نمایشگر موتو۳۶۰ تنها در صورتی روشن می شود که بخواهید به آن نگاه کنید؛ در این صورت با جسچرهای حرکتی ساعت متوجه می شود و خودنمایی را آغاز می کند. در روز اول من تعداد زیادی نوتیفیکیشن روی ساعت داشتم و چند مسیریابی را هم با کمک ساعت و به صورت صوتی درخواست کردم. چندباری هم با کمک سنسور ضربان قلب در موتو۳۶۰ وضعیت را بررسی کردم. سنسور ضربان قلب به صورت پیشفرض همیشه در پس زمینه مشغول کار و ردگیری وضعیت قلب است. حدود ساعت ۱۰ شب بود که می‌خواستم به رختخواب بروم و این در حالی بود که هنوز ۲۷ درصد از باتری ساعت باقی مانده بود.

روز دوم
روز دوم روزی تعطیل بود. موتو۳۶۰ را حدود ساعت ۱۰ و نیم از روی شارژر بی سیم برداشتم و به سمت فرودگاه رفتم. چند ساعتی را در هواپیما بودم تا از شیکاگو به سانفرانسیسکو برسم. گوشی در هواپیما خاموش بود و به همین خاطر نوتیفیکیشنی روی ساعت ظاهر نمیشد اما ساعت کاملا هم ساکت و خاموش نبود. به محض رسیدن به مقصد، کار مثل روز گذشته ادامه پیدا کرد. شب بسیار دیر خوابیدم و ساعت را هم در طول شب به مچ داشتم. وقتی بیدار شدم صبح شده بود. موتو۳۶۰ را حتی تا ساعت ۹ صبح به شارژرش نرساندم. حدود ۲۲ و نیم ساعت بود که شارژ نشده بود اما کماکان ۱۹ درصد از باتری اش باقی مانده بود.

روز سوم
شارژر موتو۳۶۰ نسبتا سریع شارژ می کند؛ حوالی ساعت ۱۰ باتری پر شده بود. ساعت را برداشتم و اینبار حسگر تنظیم نور را روشن کردم تا ببینم وضعیت باتری با موتو۳۶۰ و به هنگامی که صفحه اش همیشه روشن باشد چطور است. جالب بود؛ با توجه به اینکه صفحه نمایش ساعت کل روز را روشن بود وقتی که نیمه شب (۱۲ شب) خواستم آن را بر روی شارژرش قرار دهم هنوز ۱۵ درصد از باتری باقی مانده بود. به نظر فوق العاده است.

نتیجه
با وجود این آزمایش سه روزه، هنوز به نوعی برای نتیجه گیری زود است. می توان گفت اگر صفحه نمایش خاموش باشد و بسته به میزان استفاده نمایش نوتیفیکیشن ها و استفاده از فرامین صوتی، ساعت ۲۴ ساعت واقعی را دوام می آورد. اما اگر بخواهید صفحه ساعت روشن باشد، خب احتمالا باید تا تاریک شدن هوا دوباره به فکر شارژ ساعت باشید. البته این مساله به میزان نور پس زمینه نیز بستگی دارد.

به نظر من واقعا وضعیت باتری ساعت های هوشمند موجود در بازار هنوز به حد کافی دلنشین و کارا نیست. اما موتو۳۶۰ با توجه به سنسور ضربان قلبش که همیشه در حال کار است و نور پس زمینه اش که از تمامی ساعت های موجود در بازار قوی تر است، گزینه مناسب تری از لحاظ توان باتری به حساب می آید. حداقلش این است که احتمال اینکه موتو۳۶۰ اواخر شب شما را بخاطر اینکه شارژش نکرده اید تنها گذارد، بسیار کم است.