تاریخچه حضور پر فراز و نشیب نینتندو در بازار تلفن های همراه

شما هم صحبت های مدیرعامل نینتندو در مورد اینکه آن ها هیچ وقت به دنیای بازی های موبایل وارد نمی شوند را شنیده اید؟ در مورد اینکه نینتندو سخت افزارهای خاص خودش را می سازد تا نرم افزارهایش را روی آن به فروش برساند؟ در مورد اینکه چقدر بد خواهد بود اگر برندهای شان (برای مثال ماریو، زلدا و دانکی کانگ) را روی سخت افزارهایی که برای خودشان نیست اجرا کنند؟

واضحا، نینتندو دیگر نگران این مسائل نیست، چرا که دیروز رسما اعلام کرد با همکاری غول بازی سازی موبایل ژاپن، شرکت DeNA، وارد همکاری شده تا برندهای شان را به دنیای موبایل بیاورند.

نینتندو رابطه اش را با DeNA اینگونه توصیف می کند: "یک اتحاد تجاری برای توسعه و اداره اپلیکیشن های بازی جدید برای دستگاه های هوشمند و ساخت یک سرویس اشتراکی جدید برای مصرف کنندگان در سراسر جهان روی دستگاه های متعدد." عالی به نظر می رسد.

در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.

برای شرکتی که مدام می گفت ما هیچ وقت به دنیای موبایل پا نمی گذاریم، مسئله بسیار مهمی است. در زیر می توانید چندین نقل قول از ساتورو ایواتا، مدیرعامل نینتندو طی سال های گذشته بخوانید:

در سال 2011:

این اتفاق مطلقا تحت نظر نیست. اگر این کار را انجام داده بودیم، نینتندو دیگر نینتندو نبود. داشتن یک تیم تولید سخت افزار درون شرکت، قدرتی بزرگ است. این وظیفه مدیریت است که از این قدرت استفاده کند. احتمالا تصمیم درست در حال حاضر این باشد که ما بازی موبایل بسازیم و سود کنیم. در هر حال، من معتقدم وظیفه ام این نیست که سوددهی های کوتاه مدت را در نظر بگیرم بلکه نینتندو به سوددهی های میان مدت و بلند مدت نیاز داد.

باز هم سال 2011 و این بار در سخنرانی GDC:

ما پلتفرم هایی می سازیم که به مقصود نمایش نرم افزارهای بازی کیفیت بالا و ارزشمند مورد استفاده قرار می گیرد. اما راه دومی هم برای در نظر گرفتن ارزش نرم افزارها وجود دارد. هدف تلفن های هوشمند و شبکه های اجتماعی و علت به وجود آمدن آن ها، به مانند ما نیست. این پلتفرم ها محرک کافی برای نشان دادن ارزش نرم افزارهای بازی را ندارند. برای آن ها، محتوا چیزی است که توسط دیگران ساخته شده. هدف آن ها جمع آوری نرم افزار در بیشترین حد ممکن است. به این دلیل که کمیت برای آن ها پول می سازد. ارزش نرم افزارهای بازی برای آن ها اهمیتی ندارد.

مارس 2013 و در جلسه پرسش و پاسخ:

برخی می گویند که آن ها نیازی به سیستم های گیمینگ اختصاصی ندارند، چرا که آن ها می توانند بسیاری از بازی ها را رایگان یا با مبلغ 85 ین روی تلفن های همراه انجام دهند. ما معتقدیم که نه نینتندو، نه سیستم های گیمینگ اختصاصی، استحقاق حضور را ندارند، مگر اینکه تفریحی غیر موازی به مشتریان ارائه دهند که به صورت مجانی یا با 85 ین قابل تهیه نیست.

اوایل 2014، نینتندو نشان داد که موضع سفت و سخت خود را کنار گذاشته و کم کم تمایلی نشان می دهد. وال استریت ژورنال گزارش داد:

آقای ایواتا می گوید نینتندو هوشمندانه از دستگاه های هوشمند استفاده خواهد کرد تا با مشتریان ارتباط برقرار کند. آن ها از دستگاه های هوشمند به مانند کاتالیست استفاده می کنند تا مشتریان را به استفاده از پلتفرم های نینتندو ترغیب شوند. پاسخ کوتاه، وی قرار نیست بازی های نینتندو را روی پلتفرم های دیگر منتشر کند.

باز هم عقب نشینی، ایواتا می گوید نینتندو بدون اینکه اطلاعاتی منتشر کند، کند و کاوی در دنیای موبایل خواهد کرد:

با در نظر گرفتن گستره دستگاه های هوشمند، ما در حال مطالعه این هستیم که چگونه می توانیم تجارت خودمان را با استفاده از آن ها توسعه بخشیم. این مسئله به سادگی آوردن نینتندو روی تلفن های هوشمند نیست.

و حالا رسیدیم به امروز، جایی که DeNA احتمالا ماریو را به تلفن های همراه خواهد آورد.

اما آیا کار نینتندو به سادگی پورت عناوین از پیش ساخته شده به موبایل است؟ نه، خوشبختانه این طور نیست. همانقدر که شما دوست دارید Super Mario World روی تلفن همراه تان باشد، به همان میزان هم تجربه بدی از آب در خواهد آمد، چرا که برای سیستم دیگری ساخته شده و پورت شان روی پلتفرمی دیگر معنا نخواهد داشت.

نینتندو از این مسئله آگاهی دارد و با این آگاهی وارد بازار موبایل خواهد شد. نینتندو همچنین می داند که مخاطبین وفادارش وقتی بشنوند قرار است ماریو را روی موبایل های شان ببینند وحشت زده می شوند: "اوه خدای من، نینتندو داره بازی موبایل می سازه، اوه خدای من."

به همین خاطر، ایواتا همزمان از پروژه کنسول نسل بعد خود، NX پرده برداشت.

این ها صحبت های دیروز ایواتا هستند که تاکید بر کنسول سازی در جای جای آن دیده می شود:

NX - پلتفرم نسل بعد ما - مستقیما ارتباطی با همکاری ما ندارد. سوال اینجاست که اگر این معرفی ارتباطی با قرار داد ندارد، چرا آن را امروز انجام دادیم؟ به این خاطر که می خواستم بگویم نینتندو دستگاه های مختص بازی را با اشتیاق توسعه خواهد داد و می خواستم بیان کنم که IP های نینتندو از طریق دستگاه های هوشمند در دسترس هستند اما جایی که شما می توانید گیم پلی های ویژه تری دریافت کنید، کنسول های مخصوص بازی شرکت است. ما می خواستیم بگوییم که هسته اصلی تجارت نینتندو همچنان کنسول های بازی خواهد بود.

بنابراین چیزی که ذهنیت ایواتا و نینتندو را در مورد بازار موبایل تغییر داده چیست؟ ایواتا در صحبت های دیروز خود گفت: "استفاده نکردن از این دستگاه ها هدر دادن فرصت خواهد بود." دقیقا همینطور است.

پس چرا نینتندو سال ها از آن استفاده نکرده؟ ایواتا این مسئله را مشابه همه گیر شدن تلویزیون و تبدیل شدن نینتندو از یک شرکت تولید اسباب بازی به شرکت دیجیتال می داند:

به طور کلی، مانند زمانی است که نینتندو تأسیس شد. زمانی که تلویزیونی وجود نداشت، نینتندو شروع به استفاده از تلویزیون به عنوان کانال ارتباطی کرد. حالا که دستگاه های هوشمند به قدری بزرگ شده اند و می توانند برای بسیاری مانند پنجره ای باشند، استفاده نکردن از این دستگاه ها، هدر دادن فرصت خواهد بود.

در بسیاری از کلماتی که بالاتر خواندیم، مشخص است که ایواتا و نینتندو به این درجه از آگاهی رسیده اند که دستگاه های هوشمند می توانند کارآمد باشند.

البته، برای بسیاری از ما که در واقعیت زندگی می کنیم، دستگاه های هوشمند سال هاست که جریان اصلی فرهنگی را در اختیار دارند. اولین آیفون سال 2007 به بازار عرضه شد و اولین آیفون، فاصله بسیاری با اولین اسمارت فون داشت.

در حال حاضر 50 میلیون 3DS در سراسر دنیا وجود دارد اما این رقم برای آیفون ها 500 میلیون است! نیم میلیارد آیفون در برابر 50 میلیون 3DS!