بنیانگذار پیکسار: آیفون و GoPro صنعت فیلم سازی را متحول خواهند کرد

جان لاستر یکی از بنیانگذاران کمپانی پیکسار در اظهار نظری مدعی شد که مهم ترین رویداد صنعت فیلم سازی دنیا توسط آیفون، GoPro و دیگر دوربین های کوچکی رقم خواهد خورد که این روزها به وفور یافت می شوند.

او حتی پیش بینی کرده که در آینده نه چندان دور فیلم های ساخته شده با این دستگاه ها موفق به دریافت جوایز معتبر از جشنواره های ساخت فیلم شوند. در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید تا با استدلال های لاستر در این رابطه آشنا گردید.

بی تردید بسیاری از شنیدن این حرف ها متعجب می شوند و چنین آینده را غیر ممکن قلمداد می کنند اما آنطور که لاستر می گوید «این مساله امکان پذیر است». وی این سخنان را در جریان نشستی با مخاطبان فیلم های مدرن مطرح کرد که در آکادمی علوم و هنر تصاویر متحرک آمریکا برگزار گردید.

این کارگردان مطرح در ادامه اظهار داشت: «علت مقاومت کردن بسیاری در برابر این ایده آن است که به فیلمسازی با چنین دستگاه هایی عادت ندارند. البته دلایل خوبی برای باور کردن حرف های کارگردان داستان اسباب بازی ها (یا Toy Story) وجود دارد چراکه او به خوبی موفق شد ارزش انیمیشن های کارتونی را به مخاطبان بشناساند.

ناگفته نماند که هم اکنون نیز پیش بینی های لاستر تا حدودی تحقق یافته اند و دست کم قدری رنگ واقعیت به خود گرفته اند. برای نمونه Tangerine یکی از فیلم های به نمایش در آمده در فستیوال Sundance است که تماما توسط آیفون 5S فیلم برداری شده است.

چند سال پیش هم پارک چانووک کارگردان Oldboy، فیلمی کوتاه را با استفاده از آیفون 4 ساخت و کمپانی GoPro نیز هم اکنون یک کانال ویدئویی آنلاین برای پخش فیلم های کوتاه دارد که از طریق دوربین های آن تهیه شده اند.

شاید آن فیلم ها آنطور که لاستر پیش بینی کرده شایستگی دریافت جایزه از جشنواره های معتبر فیلم را نداشته باشند، اما استفاده فیلم سازان از این ابزارهای جدید برای ساخت آثارشان شاهدی بر گفته های اوست.

نکته جالب در مورد پیش بینی های لاستر این است که او به هیچ وجه تصور نمی کند آیفون روزی جای دوربین های فیلم برداری 35 میلیمتری (یا حتی دوربین های فیلم برداری دیجیتالی و انواع DSLR) را بگیرد، بلکه گمان می کند این ابزارهای جدید، بستر ساز ایجاد تغییری عظیم در روش های ساخت فیلم شوند.

لاستر می گوید: «آیفون و دوربین های GoPro جنب و جوش خاصی را به تصاویر می دهند که تا پیش از این شاهدش نبوده ایم... من معتقدم که به لطف این ابزارها، دستور زبان تازه ای در حال راه یافتن به صنعت فیلم دنیاست.»

اما شاید منظور وی از کاربرد کلمه «جنب و جوش» حس شخصی بودن فیلم هایی باشد که توسط این ابزارها ساخته شده اند و به بینندگانشان انتقال می یابند. برای مثال دوربین های GoPro می توانند به خوبی شور و هیجان تصاویری که ضبط می کنند را به مخاطب انتقال دهند و این مساله هم شاید به اول شخص بودن پرسپکتیو این فیلم ها مرتبط باشد.

لاستر پیش بینی کرده که درست مانند پیشرفت های اولیه در صنعت فیلم سازی، کاربرد و گسترش این ابزارها از دیدگاه بسیاری از مردم غیرضروری و حتی غیر ممکن خواهد بود، اما در واقعیت، ابزارهای مورد بحث پیشتر چنین تحولی را آغاز کرده اند و هم اکنون مورد استفاده قرار می گیرند.

این کارگردان مطرح برای اینکه فیلم سازان را با نحوه کاربرد ابزارهای یاد شده آشنا کند به ذکر یک مثال می پردازد و توضیح می دهد که ظاهر «پلاستیکی» کارکترهای کامپیوتری از جمله دلایلی بود که پیکسار را بر آن داشت تا فیلم هایی بسازد که شخصیت های آن چنین جنسی دارند. او می گوید: این یکی از دلایلی است که تصمیم گرفتیم اسباب بازی ها را سوژه فیلم خودمان یعنی Toy Story قرار دهیم.

علیرغم همه اینها، هم اکنون فیلم سازان دنیا ترجیح می دهند که از دوربین های ارزان قیمت و مقرون به صرفه برای تقلید عملکرد دوربین های حرفه ای بهره بگیرند که مورد تایید لاستر نیست.

یکی از علل روی آوردن کارگردانان به استفاده از دوربین های DSLR این بود که قابلیت ایجاد عمق میدان سینمایی در فیلم  ها را داشتند. اسمارت فون ها هم می توانند جای این دوربین ها را بگیرند چون ابزارهایی فراگیر هستند اما فیلم سازان در کنار این ابزارها از لوازم جانبی دیگری نظیر لنز نیز بهره می گیرند تا تلفن های هوشمند خود را به ابزارهای بهتری برای ساخت فیلم بدل نمایند.

از طرف دیگر می توان تصویری بزرگ تر را در این حوزه شاهد بود: مدتی است که کاربرد ابزارهای دیجیتالی منجر به رواج نوعی بداهه گویی و تکنیک های جدید ویرایش تصویر شده اند و گسترش دوربین های مصرفی نیز نوعی جنون فیلمسازی را در بین افراد به وجود آورده اند.

این روزها همچنین شاهد پخش سریال های اورجینال از طریق اسنپ چت هستیم که این می تواند مثال بهتری برای توضیح حرف های لاستر در رابطه با ضرورت بهبود سریع داستان فیلم ها و بهینه سازی تکنیک های فیلم برداری باشد.

شاید اسنپچت جایگاه مناسبی برای معرفی فیلم های شایسته دریافت جایزه نباشد اما لاستر مجبور است از زبانی قابل درک برای رساندن منظورش استفاده نماید.