بزرگ ترین هواپیمای دنیا نخستین پرواز آزمایشی اش را در سال 2016 انجام خواهد داد
پل آلن یکی از بنیانگذاران مایکروسافت در کنار شرکای مهمی نظیر ایلان ماسک، برنامه ریزی برای ساخت بزرگ ترین هواپیمای دنیا را در سال 2011 میلادی آغاز کرد. حالا این هواپیما که Stratolaunch نام گرفته مراحل تولیدش ...
پل آلن یکی از بنیانگذاران مایکروسافت در کنار شرکای مهمی نظیر ایلان ماسک، برنامه ریزی برای ساخت بزرگ ترین هواپیمای دنیا را در سال 2011 میلادی آغاز کرد.
حالا این هواپیما که Stratolaunch نام گرفته مراحل تولیدش را در پایگاه هوایی Mojave واقع در کالیفرنیا پشت سر می گذارد و انتظار می رود که تا سال 2016 میلادی نخستین پرواز آزمایشی اش را انجام دهد.
در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.
شرکت تحت سرپرستی آلن به نام Stratolaunch Systems صرفا برای ثبت نام خود در کتاب رکوردهای گینس اقدام به ساخت بزرگ ترین هواپیمای دنیا نکرده و هدف اولیه اش را پرتاب هوایی راکت های حامل ماهواره به فضا عنوان کرده است.
به لطف پرتاب هوایی، راکت ها می توانند حتی در نامساعدترین شرایط آب و هوایی نیز به سمت مقصد خود حرکت کنند و علاوه بر این به خاطر عدم نیاز به پرتاب شدن از یک پایگاه ثابت زمینی در مصرف سوخت آنها نیز صرفه جویی خواهد شد.
به این ترتیب ماهواره ها به راحتی وارد مدار از قبل برنامه ریزی شده شان خواهند شد، هرچند که به خاطر محدودیت های وزنی، میزان باری که هواپیما می تواند حمل کند در سطح پایینی قرار دارد.
شرکتی به نام Scaled Composites و برت روتان موسس آن یکی دیگر از بنیانگذاران Stratolaunch System است کهمسئولیت ساخت این پرنده غول پیکر را با استفاده از دو بوئینگ 747 اس بر عهده گرفته.
فاصله راس بال های این هواپیما حدودا 117 متر خواهد بود که در مقایسه با ایرباس A380 در حدود 37 متر عریض تر است.
کوین میکی رئیس هیئت مدیره Scaled Composites در مصاحبه اش با KGET گفت که اگر این هواپیما را در یک زمین فوتبال قرار دهید راس بال های آن از هر دو دروازه در حدود 4.5 متر به بیرون میزند.
این هواپیما به یک مسیر 3600 متری برای تیک آف نیاز دارد که همین امر دردسرهایی را برای پرواز آن به وجود می آورد. گفتنی است که اغلب هواپیماهای تجاری تنها به 2100 الی 2400 متر فضا برای بلند شدن از زمین نیاز دارند.
با این همه آلن و تیمش امید دارند که این هواپیما بتواند پرتاب هوایی راکت ها را به امری متداول تر از آنچه امروز هست بدل نماید و در نهایت سفرهای فضایی را مقرون به صرفه تر کند. اما برای اینکه بدانیم آیا این پیش بینی ها رنگ حقیقت به خود می گیرند یا خیر باید همچنان منتظر بمانیم.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
فاصله دو تا بالش ۱۱۷ متره، یعنی اندازه یه زمین چمن!!!
موافقم O_o
این به فکر من هم رسیده بود قبلن. همیشه میگفتم چرا یه موشک رو باید به تور عمودی پرتاب کرد که قشمت عمده ای از سوخت رو صرف غلبه به اینرسی سکون کنه؟.حتی طرح یه ریل مغناطیسی هم تو ذهنم بود که مقداری از مسیر رو از طریق ریل رو به بالا (به شکل یه نمودار صعودی) طی کنه بعد که سرعت کافی گرفت موتور موشک رو روشن کنن
بسیار عالی ، موفق باشن.
O_o