عدم موفقیت در تست سقوط عامل اصلی به تعویق افتادن پروژه Ara است
اگر به خاطر داشته باشید چند روز پیش در دیجیاتو نوشتیم که زمان عرضه اولین محصول تجاری حاصل از پروژه ی Ara (که فعلاً با نام اسپیرال ۲ نیز از آن یاد می شود) به ...
اگر به خاطر داشته باشید چند روز پیش در دیجیاتو نوشتیم که زمان عرضه اولین محصول تجاری حاصل از پروژه ی Ara (که فعلاً با نام اسپیرال ۲ نیز از آن یاد می شود) به بازار به تعویق افتاده و کاربران قادر نخواهند بود آن را زودتر از سال ۲۰۱۶ تجربه کنند.
گوگل دلیل اصلی این موضوع را تداخلات و برخی اشکالات موجود در موبایل ماژولارش اعلام کرده بود، اما امروز چند توییت تازه از جانب این کمپانی و تیم توسعه ی پروژه ی Ara منتشر شده که به دلایلی متفاوت نسبت به آنچه قبلاً ذکر گشته بود اشاره دارند.
در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.
گفتنیست یکی از توییت های مورد بحث که هشتگ #FailedTheDropTest یا «ناموفق در آزمایش سقوط» را یدک می کشد، به نگرانی اصلی کمپانی ساکن مانتین ویو در رابطه با اسمارت فون متفاوت و قابل سفارشی سازی اش می پردازد.
بر اساس این توییت به نظر می آید الکترو مگنت ها یا به زبان ساده تر آهن رباهای دائمی که گوگل برای متصل نگه داشتن اجزای اسپیرال ۲ از آنها استفاده برده در زمان سقوط اسمارت فون مذکور به اندازه کافی قدرتمند عمل نکرده و اجازه می دهند قطعات مختلف دیوایس از شاسی اصلی جدا شوند.
تیم توسعه ی پروژه ی Ara از قبل بنا را بر این گذاشتند تا دستاوردشان به شکلی باشد که کاربر بتواند تشکیل شدن آن از اجزای گوناگون را به سادگی ببیند و هر ماژول را بسیار سریع تعویض کند، ولی ظاهراً حالا همین موضوع در هنگامی که موبایل زمین می خورد ایجاد مشکل می نماید.
اهالی مانتین ویو هنوز نگفته اند که قصد دارند الکترو مگنت ها را با چه چیزی جایگزین کنند، یا به سراغ چه راه حلی برای بهبودشان خواهند رفت. شاید هم بر حسب نیاز راهکاری جدید برای نگه داشتن کلیه اجزای تلفن هوشمند در کنار یکدیگر اتخاذ شود.
ضمناً توییت دومی هم منتشر شده که می گوید توسعه دهندگان سعی کرده اند با ادغام چند قابلیت اصلی در یک گروه بازهم فضای زیادتری را پدید آورند تا افراد قادر گردند ماژول های بیشتری را روی موبایل خود سوار کنند.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
با کامنت شماره 1 هم موافقم...
به نظر من بعد از حل کردن این موضوع، 2 تا مشکل بزرگ دیگه هم داره:
1. وزن و قطر گوشی که احتمالا خیلی بالاتر از گوشی های معمولی باشه.
2. مچ بودن سخت افزار و نرم افزار
.
اگه بتونن قطعات رو طوری طراحی کنن نازک باشن و وزن پایینتری داشته باشن، مشکل شماره 1 به راحتی حل میشه... بستگی داره تولید قطعات چطور باشه.
مهم ترین چیز هم نرم افزار گوشی هست. اگه بازم مثل PC ها قابلیت نصب درایور برای شناختن سخت افزار به سیستم عامل به صورت مجزا براش طراحی کنن این مشکل هم به راحتی حل میشه. برای مثال وقتی رم جدیدتر با ظرفیت و سرعت بالاتر روی گوشی سوار کردیم، با نصب یه اپلیکشن که کارش شناسوندن رم جدید به سیستم عامل باشه، به راحتی رم با سیستم و بقیه قطعات مچ بشه.
آره دیگه خب طبیعتا بزرگترین چالشش میتونه کنده شدن قطعات و خارج شدن از حالت یکپارچگی باشه .
از یه طرف هم اگه یه قاب پشتی مثلا برای در نظر گرفته بشه زشت میشه به نظرم یه حالتی مثل بامپر اگه خیلی نازک دور قطعات رو بگیره و همه قطعات هم به صورت کشویی از بیرون به داخل برن مقاومتش بیشتر بشه . هم قطعات دیده میشن هم جاشون سفت و محکم میشه .
موافقم :)