بررسی بازی Mad Max؛ آخرالزمان دیوانگان

کمپانی برادران وارنر، سال مالی بسیار خوبی را پشت سر می گذارد. این کمپانی، سال خود را با عرضه ی نسخه ی دهم فرنچایز محبوب مورتال کامبت آغاز نمود و با عرضه ی دو بازی لگو ژوراسیک پارک و بتمن نیز، موفقیت خود را به چند مرحله بالاتر برد. اما هنوز زمان زیادی باقی مانده تا برادران وارنر، حداقل برای مدتی از یادها برود؛ چرا که بازی مد مکس به تازگی از سوی این شرکت عرضه شده و قصد دارد موفقیت های کمپانی وارنر را تکمیل کند.

برخلاف تصور بسیاری، بازی مد مکس چه از لحاظ داستانی و چه از هر لحاظ دیگری، هیچ ارتباطی با فیلم Mad Max: Fury Road، که چند ماه پیش اکران شد، ندارد و کاملا از آن مستقل است. در واقع بسیار قبل تر از معرفی و شروع ساخت این عنوان، خبرهایی از ساخت بازی مد مکس به گوش می رسید.

اما به هرحال مشخصا ارتباطات زیادی بین عوامل فیلم و سازندگان بازی وجود داشته است چرا که اتفاقات هر دوی آن ها در جهانی یک پارچه و مشابه یک دیگر به وقوع می پیوندند؛ با این حال مد مکس، عنوانی کاملا جداگانه محسوب می شود و صرفا یک بازی ضعیف ساخته شده براساس فیلم نیست.

با وجود این مسائل، بازی مد مکس خواسته و یا ناخواسته، تحت تاثیر فیلم آن قرار گرفت و اکشن ناب فیلم سبب شد که انتظارات تا حد زیادی از بازی بالا رود. همین مسئله باعث گشت که نوعی دو دستگی میان مخاطبان آن پدید آید. در حالی که منتقدان در بهترین حالت آن را یک بازی متوسط خواندند، بیش از 97 درصد کاربران استیم از بازی راضی بودند و مد مکس توانست به رتبه بندی "Overwhelmingly Positive" یا "بیش از حد مثبت" در این شبکه دست یافته و نظر گیمرها را به خود جلب کند.

چه چیزی سبب شد که مخاطبان بازی، این گونه به دو دسته تقسیم شوند و نظرات درباره ی آن متفاوت باشد؟

در ادامه این بررسی، با دیجیاتو همراه باشید.

به طور کل، بازی مد مکس به همان مشکلی دچار است که فیلم عرضه شده نیز از آن رنج می برد. همه ی المان ها سر جای خود قرار دارند اما هر یک، به شکلی ناقص پیاده شده اند و همین موضوع، تا حد زیادی مسئله ساز شده است. میزان هیجان و اکشن بسیار زیاد است و احتمالا شما را درگیر خود خواهد کرد اما نقصان، کاری می کند که هیچ وقت از روند بازی یا حتی فیلم آن لذت نبرید.

میزان پتانسیل های از دست رفته، در هر دو کاملا قابل مشاهده است و دائما با خود افسوس خواهید خورد که چرا سازندگان فیلم و بازی، هیچ کدام نتوانستند اهداف نهایی خود را محقق و محصولی که لیاقت فرنچایز مد مکس را دارد، عرضه کنند.

داستان بازی کاملا با فیلم متفاوت است و بدیهی است که پیچیدگی های بسیار بیش تری نسبت به آن دارد. اما کلیت ماجرا یک چیز است. کاراکتر اصلی که مکس نام دارد و بنا به دلایلی، مکس دیوانه نامیده می شود، به دام یکی از قبایل دیوانه ی داستان می افتد و ماشین قدرتمند خود را از دست می دهد. حالا مکس قصد دارد که ماشین خود را پس گرفته و انتقام بگیرد.

تقریبا کلیت داستان بازی، همین است و جزییات دیگر آن، تنها بهانه هایی هستند برای پیشبرد آن. متاسفانه داستان ضعیف، از مهم ترین مشکلات مد مکس به شمار می رود و هیچ گاه گیمر را به ادامه ی گیم پلی، ترغیب نمی کند. در ادامه، مکس با کاراکتر دیگری به نام Chumbucket برخورد می کند و آن ها به کمک یک دیگر، اتومبیلی جدید به نام Magnum Opus می سازند.

اما ماجرا از این که هست بدتر نیز می شود؛ با ساخت Magnum Opus پی خواهید برد که عملا تمام داستان بر اساس آپگریدهای این اتومبیل شکل می گیرد. تک تک ماموریت های بازی، به گونه ای به آپگرید کردن اتومبیل ربط پیدا می کنند و هیچ عامل داستانی دیگری برای پیشبرد گیم پلی وجود دارد.

برای این که بهتر متوجه منظور شوید، می توان گفت که برای مثال، مکس می خواهد به محلی به نام "شهر گازولین" حمله کرده و به آیتمی خاص برای آپگرید اتومبیل خود دست یابد. حالا برای تحقق این امر، باید در چند مرحله ی مختلف، قطعاتی برای موتور، بدنه و لاستیک Magnum Opus بیابید تا اتومبیل برای حمله به شهر گازولین و یافتن قطعه ای دیگر، آماده شود.

متوجه منظور می شوید؟ به معنای واقعی هیچ دلیل دیگری برای جلو رفتن در داستان بازی وجود ندارد. البته استودیو آوالانچ، سازنده ی این بازی و سری بازی Just Cause، با الگوبرداری از بازی های موفق و یا مشابه مانند فارکرای، تدابیری برای این مشکل در نظر گرفته که البته هیچ یک به خوبی از آب در نیامده است.

برای مثال، درست مانند فارکرای، کاراکترهای عجیب و غریب و جانبی متعددی در محیط بازی وجود دارد که هر یک به نوبه ی خود شما را به انجام ماموریت یا عبور از چالشی خاص دعوت ی کنند. این ماموریت ها در اکثر مواقع به خوبی از آب در نیامده اند و احتمالا از سر اجبار، برخی از آن ها را به انجام برسانید.

با توجه به ماهیت فرنچایز مد مکس، بدیهی است که اتومبیل رانی، سهم عمده ای از گیم پلی را شامل می شود و بخش هایی طولانی از بازی را در داخل Magnum Opus خواهید گذراند. اتومبیل مکس قابلیت های متعدد دارد و برای هر یک از این قابلیت ها، آپگریدهای مختلفی در نظر گرفته شده است.

تقریبا تمام بخش های Magnum Opus را می توان آپگرید کرد و توانایی های آن را در مبارزه، مقاومت، سرعت و غیره ارتقا داد. مضاف بر این ها، دو وسیله ی مهم روی اتومبیل مکس سوار می شود که استفاده ی زیادی از هر یک در مراحل خواهید کرد.

اولین وسیله، Harpoon است که نوعی قلاب به شمار می رود. هارپون را می توان به برخی از آیتم های داخل محیط متصل کرد و به کمک اتومبیل، آن ها را از جای در آورد. این وسیله در طول زمان ارتقا می یابد و می توان علاوه بر ویران کردن برخی از بناها، از آن در مبارزات داخل اتومبیل نیز بهره برد. برای مثال می توانید در حال رانندگی، تکه های مختلف زره اتومبیل دشمن را جدا کنید و یا حتی راننده را از آن بیرون بکشید.

آیتم دیگر نیز نوعی سلاح اسنایپ است که پشت اتومبیل سوار می شود که البته نمی توان از آن، به هنگام رانندگی بهره برد. اما این سلاح در بسیاری از مراحل کاربرد زیادی می یابد و می توانید با نگاه داشتن ماشین در جایگاهی خاص و بالاتر از جایی که دشمنان در آن حاضرند، به راحتی آن ها را از پای در بیاورید.

نکته ی قابل توجه درباره ی اتومبیل های بازی اینست که هر یک قابلیت تخریب دارند و احتمالا هنگام یک نبرد سخت، اتومبیل آتش خواهد گرفت. البته هیچ یک از خودروها به صورت کامل نابود نمی شوند و می توانید آن ها را متوقف کنید تا کاراکتر چام باسکت، کار تعمیر را شروع کند. هم چنین مکس می تواند با پرداخت Scrap، به صورت سریع ماشین را تعمیر کند تا وقت گیمر تلف نشود.

اتومبیلی که کار خود را با آن آغاز خواهید کرد، بسیار ضعیف و ناکارآمد است و باید با سعی و تلاش، به آیتم هایی که Scrap نامیده می شوند، دست یابید تا کاراکتر چام باکت، اتومبیل را ارتقا دهد. Scrap ها آیتم هایی هستند که در جای جای محیط وجود دارد و از چند طریق می توان به آن ها دسترسی پیدا کرد.

انجام ماموریت ها، بیش ترین حجم Scrap و آیتم های دیگر را به دنبال دارند اما می توان از طریق غارت دشمنان و منابع آن ها نیز، به این آیتم ها دست پیدا کرد. هم چنین در میان انواع وسائل نقلیه ی دشمنان، اتومبیل های خاصی وجود دارد که با ربودن آن ها، حجم قابل توجهی از Scrap به شما تعلق می گیرد.

به گفته ی استودیو آوالانچ، اتومبیل رانی تنها نیمی از بازی را تشکیل می دهد و نیم دیگر بازی به اشکال مختلف دنبال خواهد شد. اما تجربه ی شخصی نشان داد که بیش از سه چهارم بازی در Magnum Opus می گذرد و عملا بدون آن کار خاصی نمی توان انجام داد.

با در نظر گیری این مسئله، حیاتی ترین و بزرگ ترین مشکل مد مکس خود را نمایان می کند؛ هندلینگ و فیزیک اتومبیل. مد مکس دست کمی از یک بازی ریسینگ ندارد و باز هم باید خاطر نشان کرد که بسیاری از بخش های مهم بازی، از طریق اتومبیل دنبال می شوند. اما با این حال، هندلینگ بسیار ضعیف اتومبیل های مد مکس، کاری می کند که از همان ابتدا از آن زده شوید.

محیط بازی کاملا بیابانی است و چنین محیطی، نیازمند توانایی بالای اتومبیل ها در اموری چون دریفت و کارهای سرگرم کننده ی دیگر این چنینی بوده است. اما فیزیک اغراق آمیز بازی در تحقق این امر ناموفق مانده و حتی گاهی با صحنه های محیرالعقولی (!) چون پرت شدن ماشین ها به هوا و سایر اتفاقات اغراق آمیز خواهید بود که مشخصا باگ هستند و سازندگان به عمد آن ها را این گونه ساخت و پرداخت نکرده اند.

علاوه بر مشکلات ذکر شده، کمبود محتوا از دیگر مشکلات سیستم اتومبیل رانی مد مکس است. گیمر با آغاز بازی انتظار دارد که در مبارزات رانندگی پر زد و خوردی درگیر شود اما تنها چیزی که گیرش می آید، رانندگی های بی پایان و گاهی خسته کننده در بیابان است. به شخصه انتظار داشتم که مبارزات به شکلی سریع و اکشن وار دنبال شوند و بتوانم اتومبیل های دشمنان را واژگون کرده و کارهایی از قبیل انجام دهم. اما چنین چیزی به ندرت پیش خواهد آمد که به دلیل هندلینگ ضعیف، از آن ها نیز لذت چندانی نخواهید برد.

اما به غیر از اتومبیل رانی، کارهای بسیار دیگری نیز در بازی وجود دارد که گیمر را به خود سرگرم می کنند. بخش قابل توجهی از بازی به صورت پیاده دنبال می شود و مکس هم توانایی های زیادی بدون اتومبیل خود دارد. با توجه به این که ناشر بازی برادران وارنر بوده، تمام مبارزات تن به تن به همان شکل رایج سری بازی بتمن دنبال می شوند.

مبارزات به ساده ترین شکل ممکن و تنها با استفاده از دو دکمه انجام می شوند اما به هیچ وجه نمی توان این بخش را مانند بازی بتمن شامل و کامل دانست؛ چرا که ضعف های بسیاری در آن به چشم می خورد. پیش از هر چیز، مبارزات دقیقا مانند بتمن دنبال می شوند و این خود مشکل ساز است.

حتی علامت هایی که بالای سر دشمنان هنگام حمله به نمایش در می آید، شباهتی عجیب به بتمن دارد و سایه سنگین این سری بازی رو مد مکس احساس می شود. از سوی دیگر، هوش مصنوعی دشمنان بسیار ضعیف است (البته بحث هوش مصنوعی در هنگام رانندگی کاملا جدا بوده و عملکرد خیلی بهتری دارد) و حملات گروهی آن ها، چندان چالش برانگیز نیست. شاید عده ای این مسئله را به خاطر سبک مبارزاتی بازی بتمن بدانند اما در خود آن سری بازی، چنین مسائلی وجود ندارد و گاهی دشمنان به صورت جدی گیمر را با مشکل مواجه می کنند.

اما جای خوش حالی اینجاست که مبارزات دائما به یک شکل دنبال نمی شوند و سازندگان از راه های متعددی برای تنوع بخشیدن به این المان استفاده کرده اند. برای مثال دشمنان از سلاح های سرد مختلفی استفاده می کنند که با نابودی آن ها، می توان این سلاح ها را برداشته و از آنان بهره برد.

هم چنین توانایی های خود مکس نیز قابل ارتقا هستند و با ارتقای توانایی و شیوه های مبارزه اش، می توان شاهد حرکات جدید و جالبی از سوی او بود. نوعی نوار خشم نیز در مبارزات وجود دارد که با پر شدن آن، مکس ضربات سهمگین تری به دشمنان وارد می کند و در کسری از ثانیه می توان تعدادی از دشمنان را نابود کرد.

علاوه بر این، خود مکس نوعی از یک سلاح کوچک شاتگان بهره می برد که هم در حال رانندگی و هم در میان مبارزات تن به تن قابل استفاده است. البته محدودیت بسیار زیاد و سخت گیرانه ای در قبال تعداد مهمات سلاح ها وجود دارد و اگر اهل جستجو و پرسه در محیط نباشید، شاید استفاده ی چندانی از سلاح های خود نکنید.

با توجه به اتمسفر آخرالزمانی بازی، گیمر نیاز دارد که دائما به مسائل مختلفی برای بقا توجه داشته باشد. مهم ترین آیتم دنیای مد مکس، بنزین و سوخت است و باید دائما حواس خود را میزان سوخت اتومبیل تان جمع کنید تا با مشکل مواجه نشوید. البته جای شکرش باقی است که سوخت مانند مهمات نایاب نیست و با تلاشی اندک، می توانید به حجم مناسبی از سوخت دست یابید.

سوخت را هم چنین می توان در عقب ماشین نگهداری کرد تا در آینده با مشکل مواجه نشوید. البته محدودیت خاصی وجود دارد که اجازه نمی دهد بیش از یک گالن سوخت را در ماشین انبار کنید. این موضوع اگرچه در چالش انگیز بودن بازی نقش مهمی دارد اما با توجه به ماهیت بازی، کمی عجیب به نظر می رسد. گاهی پیش می آید که به حجم زیادی از سوخت دسترسی پیدا می کنید و با وجود فضای بسیار زیاد داخل Magnum Opus، قادر به انبار کردن آن ها نیستید! علاوه بر سوخت، آب و غذا نیز نقش مهمی در بقا ایفا می کنند.

نقشه ی بازی بسیار بزرگ است و کارهای متعددی در آن می توان انجام داد. همان طور که گفته شد، علاوه بر مراحل اصلی، مراحل جانبی متفاوتی در بازی وجود دارد و با توجه به این که هر کدام تنها چیزی در حدود 3-4 دقیقه زمان می برند، به پایان رساندن آن ها خالی از لطف نیست.

نقشه ی بازی به چند قسمت تقسیم شده و هر قسمت، در تملک شخص خاصی است. گیمر در نقش مکس می تواند به کارهای مختلفی بپردازد که میزان تسلط هر مالک را روی آن بخش از نقشه، کاهش می دهد. مثلا می توان کاروان های سوخت را از بین برد، به پایگاه های مختلف حمله کرد، روسای مناطق را کشت و غیره. البته راستش را بخواهید با انجام این مراحل به هدف خاصی نمی رسید، اما احتمالا تا حد زیادی سرگرم خواهید شد.

جمع بندی

با عرضه ی بازی مد مکس، استودیوی آوالانچ بار دیگر ثابت کرد که با ارفاق، جزو بازی سازان متوسط دنیای بازی های ویدئویی به شمار می رود و توانایی های بسیاری در نابودی پتانسیل های خود دارد! مد مکس به هیچ وجه بازی بدی نیست و لازم است که هر گیمری آن را تجربه کند، اما نقصان در بازی موج می زند و هیچ چیز به طور کامل سر جای خود قرار نگرفته است.

به عنوان یکی از طرفداران فرنچایز مد مکس، با مشاهده ی فیلم ریبوت آن، تنها امیدم به بازی مد مکس بود اما باز هم به آن چه که دنبالش بودم، نرسیدم. نمی گویم که مد مکس نا امیدم کرد اما شاید اگر بازی با کمی تاخیر، عرضه و مشکلات حیاتی آن برطرف می شد، با تجربه ای بسیار بسیار بهتر مواجه بودیم که ارزش تکرار بازی را نیز بالا می برد.

تنها می توان امیدوار بود که استودیوی آوالانچ مسیری که در پیش گرفته را تغییر دهد و تا به این حد، IPهای ارزشمند خود را تا مرز نابودی نبرد. شاید با عرضه ی مد مکس بتوان از این امر مطمئن شد که جاست کاز 3 نیز، تنها یک بازی متوسط دیگر است و حرف چندانی برای گفتن ندارد.