کامپیوترهای ایستگاه فضایی بین المللی چه خصوصیاتی دارند؟

زمانی که ایستگاه فضایی بین المللی طراحی می شد، کارشناسان امر به این نتیجه رسیدند که از نصب اینترفیس های فیزیکی در داخل سازه و بنای این ایستگاه جلوگیری نمایند.

در واقع آپگرید یا تعمیر اینترفیس هایی که بخشی از یک وسیله نقلیه یا سازه هستند بسیار دشوار خواهد بود، این در حالی است که اگر از لپ تاپ ها برای رفع نیاز استفاده گردد، آپگرید یا تعمیر آنها به سادگی آپلود کردن یک فایل یا تعویض لپ تاپ خواهد بود.

بنابراین، به غیر از سخت افزار اضطراری (مثلا دریچه های تهویه هوا)، پنل های ارتباطی و شمار اندکی از سخت افزار به خدمت گرفته شده در این ایستگاه، تقریبا تمامی فرایند فرماندهی توسط یک اینترفیس لپ تاپی انجام می شود.

در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

آخرین باری که لپ تاپ های این ایستگاه سرشماری شدند، تعداد آنها برابر با 80 عدد اعلام گردید که اغلبشان نیز از مدل T61P لنوو هستند اما هنوز هم می شود مدل قدیمی تر A31p Thinkpad را نیز در میان آنها مشاهده کرد.

فرمت کلی این دستگاه ها هم به هدفی بستگی دارد که برای آن مورد استفاده قرار می گیرند. در بخشی که به فضانوردان آمریکایی اختصاص یافته، فرایند فرماندهی از طریق لپ تاپ هایی موسوم به PCS انجام می شود (به معنای سیستم های کامپیوتری پرتابل).

این لپ تاپ ها از سیستم عامل لینوکس بهره می برند و به سیستم 1553 ایستگاه متصل هستند و به عنوان ترمینال های ریموت مورد استفاده قرار می گیرند. معمولا هفت عدد از این لپ تاپ ها در فضای اختصاص یافته به آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد.

در واحد روسیه هم هفت دستگاه لپ تاپ به خدمت گرفته شده که آنها را «لپ تاپ های روسی» می خوانند. این سیستم ها از لینوکس بهره می برند و از آنها برای فرماندهی عوامل این کشور استفاده می شود. هم سیستم های کامپیوتری پرتابل و هم لپ تاپ های روسی اینترفیس های گرافیکی مختص به خود را دارند که ایستگاه فضایی بین المللی را نشان می دهد و اعضا صرفا روی ماژولی کلیک می کنند که می خواهند با آن تعامل داشته باشند.

در واحد اختصاص یافته به تیم ژاپن نیز هشت لپ تاپ وجود دارد که توسط آژانس اکتشافات فضایی این کشور تهیه شده اند و اینترفیس های مختص به خود را دارند و دو عدد لپ تاپ ها هم در ماژول های اروپا هستند. البته حدودا ده دستگاه لپ تاپ دیگر هم وجود دارد که برای عملیات های انتقال محموله مورد استفاده قرار می گیرند.

از لپ تاپ های باقی مانده هم در شبکه Ops Lan استفاده می شود و به آنها کامپیوترهای SSC یا پشتیبانی از ایستگاه گفته می شود. این دستگاه ها ویندوزی هستند و به سیستم ISS 1553 متصل نیستند.

از این دستگاه ها برای انجام هر کاری استفاده می شود؛ از مشاهده فرایندهای در دست اقدام، یادداشت برداری و ارسال ایمیل گرفته تا ویدئو کنفرانس و کار با توئیتر.

در تصویر بالا، سه صفحه متعلق به لپ تاپ را می بینید. نزدیک ترین نمایشگر به سر این فضانورد برای مشاهده فعالیت های رباتیکی مورد استفاده قرار می گیرد که او در حال انجامش است. نمایشگری که بالا و پایین آن قرار دارند هم دسکتاپ کامپیوترهای پشتیبان را نشان میدهند و این خانم احتمالا از آنها برای مشاهده تایم لاین مربوط به ماموریت خود استفاده می کند.

در گوشه پایین عکس، سمت راست، یک سیستم کامپیوتری پرتابل را می بینید و آنطور که در تصویر مشخص است، شانون (فضانوردی که در تصویر می بینید) از آن برای مشاهده صفحه هوابند آمریکا استفاده کرده است و با وجود آنکه هیچ چیزی ظاهرا در وضعیت اضطرار نیست، اینطور به نظر می آید که او یک پیام هشدار را دریافت کرده.

در این تصویر همچنین می توان نگاه مختصری به اینترفیس های داخلی ایستگاه فضایی بین المللی انداخت. برای نمونه بالای ورودی، یک پنل هشدار و احتیاط (Caution & Warning) در تصویر دیده می شود و درست در سمت راست صورت شانون واحد پایانه ای صوتی (ATU) قرار دارد و البته در مقابل او هم پنل بزرگی مشاهده می شود که برای کنترل بازوی رباتیک و دوربین های خارجی مورد استفاده قرار می گیرد.

در این قسمت می توانید نمونه یکی از سیستم های به خدمت گرفته شده در این مرکز را مشاهده نمایید.

صفحه ای که در تصویر می بینید امکان دسترسی و کنترل سخت افزارهای هدایت، رهگیری، فرماندهی، حرکتی و همچنین نرم افزارهای مورد استفاده در ایستگاه را به کارکنان می دهد.