چرا لای فای با سرعت صدبرابری اش نمی تواند جایگزین وای فای شود؟

تا به حال بارها و بارها اسم وای فای به گوشتان خورده است. حالا وقت آن رسیده که با لای فای آشنا شوید؛ تکنولوژی تازه ای که هنوز دوران طفولیت خود را طی می کند اما ممکن است روزی نحوه استفاده ما از اینترنت را دگرگون کند.

لای فای به مراتب از تکنولوژی وای فای سریع تر است و مصرف انرژی کمتری هم دارد و به صورت بالقوه سطح ایمنی بالاتری در قیاس با وای فای دارد. اما تکنولوژی مذکور نیز درست مانند هر فناوری دیگری، در کنار مزایایش، معایبی دارد که در ادامه قصد داریم به تفصیل در مورد آنها سخن بگوییم.

با دیجیاتو همراه باشید.

Li-Fi از سرواژه های عبارت Light Fidelity گرفته شده و مدتی است که نامش بر سر زبان ها افتاده: علت هم این است که یک شرکت ساکن در استونی به نام Velmenni  آن را با موفقیت در جهان واقعی مورد آزمایش قرار داده و اعلام نموده که به لطف آن توانسته داده ها را با سرعت یک گیگابیت بر ثانیه بین دستگاه های مختلف انتقال دهد. این رقم حدودا 100 برابر سریع تر از وای فای در جهان واقعی است و در محیط های آزمایشگاهی نیز سریع ترین رکورد ثبت شده از آن برابر با 224 گیگابیت بر ثانیه گزارش شده است.

جالب ترین نکته اما در مورد این فناوری آن است که با انرژی حاصل شده از نور کار می کند.

لای فای چیست؟

بزرگ ترین طرفدار این تکنولوژی پروفسور Harold Haas از دانشگاه ادینبرگ است که شرکت pureLiFi را تاسیس کرده و تلاش دارد تکنولوژی مذکور را به جهان واقعی بیاورد.

این فناوری تماما روی نور و به طور مشخص حباب های ال ای دی استوار است و به بیان ساده تر، دستاورد بعدی در حوزه لامپ های هوشمند محسوب می شود. اگر بخواهیم خلاصه وار بگوییم، لای فای، داده ها را از طریق امواج نوری منتقل می کند در حالی که وای فای از امواج رادیویی برای این منظور بهره می گیرد.

این یعنی تکنولوژی مورد بحث تماما بیسیم است و تا حدود زیادی شبیه به وای فای عمل می کند. پروفسور Haas همچنین مدعی شده که این فناوری می تواند با تکنولوژی کنونی لامپ های حبابی که احتمالا در منزل خود دارید هم کار کند. در واقع لای فای روی پروتکل های وایرلسی شبیه به 802.11 وای فای کار می کند.

عملکردش چگونه است؟

عملکرد این فناوی تا حدود زیادی شبیه به تکنولوژی مادون قرمزی است که در تلویزیون شما وجود دارد و باید بگوییم که مادون قرمز با تکیه بر یک اصل ساده کار می کند: یک فرمان به آن داده می شود (مثلا تغییر کانال بعد از فشردن دکمه ای مشخص) و سپس آن ورودی به کد باینری تبدیل می گردد.

در مرحله بعدی، کد از طریق امواج نوری مادون قرمز ایجاد شده توسط سنسور ریموت کنترل انتقال یافته و حسگر مادون قرمز تلویزیون شما نیز آنها را دریافت می کند و سپس با دی کد کردن نور فرمان دریافتی را اجرا میکند.

اینفوگرافی PureLiFi که در بالا مشاهده می کنید نشان می دهد که تکنولوژی مورد بحث چگونه کار می کند. در واقع اینترنت و روتر یا سرور به کابلی متصل هستند و کابل نیز به تعدادی لامپ ال ای دی وصل شده. این لامپ ها با میزان کردن امواج نوری، داده ها را منتقل می کنند و در عین حال آشکار سازی که روی تلفن یا لپ تاپ شما قرار دارد آن امواج را دریافت کرده و دی کد می کند.

بنابراین نور این لامپ ها به هر جایی که انتشار پیدا کند و آشکارساز هم توانایی «دیدنش» را داشته باشد، می توانید به اینترنت دسترسی داشته باشید و آن اینترنت هم سرعتی به مراتب بالاتر از وای فای خواهد داشت.

اما این یعنی لازم است که خط دید مستقیم میان منبع (یعنی لامپ) و گیرنده (تلفن یا لپ تاپ) وجود داشته باشد، بنابراین، برخلاف وای فای که می تواند از دیوارها هم عبور کند، با لای فای چنین امکانی برای شما فراهم نخواهد بود.

چه چیز لای فای را تا این اندازه امید بخش می کند؟

دمویی که در بالا مشاهده می کنید توسط Velmenni ارائه شده و پس از تماشای آن به پتانسیل بالای این فناوری پی خواهید برد. روشن است که لای فای مزایای قابل توجهی در قیاس با وای فای دارد.

• دیگر نگران انباشت امواج رادیویی و نقاط کور وایرلس نخواهید بود
• این فناوری به مراتب سریع تر از وای فای است
• نسبت به وای فای به انرژی کمتری نیاز دارد و اگر آشکار کننده های نوری شما پیل های خورشیدی باشند (آنطور که Haas پیش بینی کرده) آنگاه قادر خواهید بود که از تکنولوژی شارژ بیسیم برای آنها بهر گرفته و همزمان به صورت وایرلس به اینترنت دسترسی پیدا کنید.
• نیاز به خط دید مستقیم برای بهره گیری از لای فای بدان معناست که این فناوری احتمالا از وای فای ایمن تر است چراکه دیگر، افراد خارج از منزل شما نمی توانند سیستم مورد استفاده تان را هک کنند. اما آنطور که در سایت تک کرانچ آمده، لنز های تله فوتو و حسگرهای تصویری بهینه سازی شده می توانند چنین امکانی را برای این افراد فراهم نمایند.

مشکلات لای فای

همه اینها همانطور که تایید خواهید کرد خوب هستند، اما هنوز هم مشکلاتی جدی در مورد لای فای وجود دارد که باید مرتفع گردند.

• لای فای را نمی توان در نور مستقیم آفتاب (یا دیگر شرایط دارای نورهای تند و زننده) قرار داد چراکه در این صورت، آشکارسازهای نوری نمی توانند امواج نوری حاوی دیتا را شناسایی کنند.
• نیاز به خط دید مستقیم از جمله معایب اصلی و دردسر آفرین این فناوری است. تصور کنید تنها یک لامپ لای فای در اتاق پذیرایی خود دارید و می خواهید به اتاق خواب حرکت کنید. در این صورت باید یکی دیگر از این لامپ ها را آنجا هم داشته باشید یا اینکه در غیر اینصورت دسترسی تان به اینترنت قطع می شود.
• برای استفاده از لای فای باید زیرساخت های سیم پیچی و نوری منزل خود را تعویض کنید.

آیا لای فای اینترنت را دگرگون می کند؟

هنوز برای اظهار نظر در این باره خیلی زود است. طرفداران این فناوری اظهار داشته اند که لای فای به جای آنکه جایگزینی برای سخت افزارهای اینترنتی فعلی شما باشد، نقش نوعی منبع اضافی را دارد. PureLiFi برای اینکه نشان دهد چطور در آینده از شبکه LTE به وای فای و بعد لای فای در منزل خود می روید، از این تصویر استفاده کرده است.

با در نظر داشتن همین جزئیات و اطلاعات، پیش بینی نمی شود که به این زودی ها، لای فای به صورت انبوه در اختیار کاربران قرار گیرد. البته شرکت PureLiFi در این حوزه پیشتاز است و حتی با یک شرکت فرانسوی وارد همکاری شده تا تکنولوژی ارائه شده خود را تا سه ماهه سوم سال 2016 عرضه نماید.

 همه اینها به چه معنا هستند؟

لای فای حقیقتا تکنولوژی جالبی به نظر می رسد و می تواند به افزایش بازدهی وای فای و دیگر استانداردهای ارتباطی بیسیم کمک شایانی کند و حتی به طور کلی جای آنها را بگیرد اما استفاده واقعی از آن برای کاربران و مصرف کنندگان، مساله ایست که به زمان طولانی نیاز دارد.

تا آن زمان بهتر است نگاهی به دموی ارائه شده از سوی Haas بیاندازید تا از تعامل جالب لامپ های ال ای دی، لای فای و پیل های خورشیدی شگفت زده شوید.