حق با بالمر است؛ نرم افزارهای فراگیر چاره ای برای فقر اپلیکیشنی ویندوز موبایل نیستند

درست است که در باور بسیاری از کارشناسان، استیو بالمر دوران چندان موفقی را به عنوان مدیرعامل مایکروسافت سپری نکرد، اما این به آن معنی نیست که تمام گفته ها و دیدگاه هایش اشتباه باشند.

او اخیراً، و به دنبال انتشار گزارش مالی جدید مایکروسافت، انتقادهایی را نسبت به استراتژی تولید نرم افزارهای فراگیر (Universal) برای پلتفرم ویندوز بیان داشت. از دیدگاه اون چنین تلاش هایی تاثیر خاصی در حل مشکل فقر شدید نرم افزاری اکوسیستم ویندوز برای موبایل های هوشمند ندارد و نمی تواند کمک چندانی به بهبود جایگاه این سیستم عامل در رقابت با سایر پلتفرم های موبایلی نماید.

تیم مدیریت فعلی مایکروسافت باور دارد که استراتژی نرم افزارهای فراگیر (نرم افزارهایی که همزمان قابلیت نصب در ویندوز دسکتاپ، ویندوز فون و کنسول Xbox را داشته باشند) می تواند توسعه دهندگان را بیش از پیش برای توسعه نرم افزار برای سیستم عامل ویندوز 10 ترغیب کند.

دلیل بسیار روشن است. اگر شما بتوانید کدی یکسان را برای چند پلتفرم مختلف بنویسید، با زحمتی کمتر مخاطبان بیشتری خواهید داشت. اما قبل از هر چیز مسئله اصلی برای هر سازنده نرم افزار "وجود" مخاطب است. اگر امروز میلیون ها نرم افزار برای iOS و اندروید یافت می شود، به سبب آن است که این سیستم عامل ها میلیون ها کاربر دارند.

در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.

حالا وضعیت ویندوز برای موبایل را در نظر بگیرید. بعد از گذشت ماه های طولانی که در آن هیچ تلفن هوشمند ویندوزی پرچمداری معرفی نشد، سرانجام مایکروسافت از دو اسمارت فون نه چندان جذاب رونمایی کرد، آن هم با سیستم عاملی پر از باگ و اشکال که هنوز هم رسماً منتشر نشده است.

از آن طرف مایکروسافت ابزارهایی را برای پورت آسان نرم افزارهای نوشته شده برای اندروید و iOS معرفی کرد تا توسعه دهندگان در آماده سازی نسخه ویندوزی اپلیکیشن خود چندان به زحمت نیافتند، اما در عمل چند نرم افزار با استفاده از این ابزارها به اکوسیستم ویندوز اضافه شد؟ کسی چیزی به گوشش خورده؟

خود را جای یک برنامه نویس مستقل فرض کنید که می خواهد نرم افزاری برای کسب درآمد و گذران زندگی آماده سازد. چنین شخصی قادر است یک نرم افزار فراگیر برای ویندوز موبایلی توسعه دهد که نه سخت افزارهای جذاب و سرآمدی دارد، نه مخاطبین پرتعداد. پس امیدی هم به کسب درآمد از آن نمی رود. در عوض می تواند تمام تلاش خود را معطوف به نوشتن اپلیکیشن برای دو پلتفرم محبوب دیگر با کاربران بسیار نماید.

اگر همین شخص بخواهد صلاح آینده خود را در نظر داشته باشد، ترجیح می دهد به جای پاسخ دادن به نیاز 2.6 درصد از کل کاربران تلفن های هوشمند، 96.7 درصد از آنها را با افزودن ویژگی های جذاب به اپلیکیشن خود خوشحال کند و روز به روز درآمدش را بالا ببرد. واقعاً گرفتن چنین تصمیم هایی دشوار نیست.

کسی شک ندارد که مایکروسافت با مشکل بزرگی دست به گریبان است. بدون فروشگاه نرم افزاری غنی و متنوع نمی شود یک اکوسیستم موفق و محبوب داشت. در عین حال بدون داشتن اکوسیستم محبوب و موفق نمی شود توسعه دهندگان را ترغیب به همکاری و تولید اپلیکیشن کرد.

شاید برخی بگویند پس با این وضع بهتر است مایکروسافت قید رقابت با اندروید و iOS را بزند و روی Xbox و آفیس و ویندوز که موفقیت قابل توجهی در آنها کسب کرده تمرکز نماید. اما باید بدانیم که راه هایی هم برای خروج از دور باطلی که ردموندی ها گرفتارش شده اند وجود دارد.

بالاتر گفتیم که در بازار امروز مهمترین عامل موفقیت یک پلتفرم، غنای فروشگاه نرم افزاری آن است، اما این همه ماجرا نیست. همان طور که دلیل عقب افتادن ویندوز موبایل هم فقط این نبوده است. پیش تر بیان داشتیم که مایکروسافت تا به امروز آن طور که باید نتوانسته پرچمدار جذاب و شایسته ای را به بازار معرفی کند. گرچه موبایل های رده بالای برند لومیا همواره بهترین دوربین ها را در میان رقبا داشته باشند،‌ اما سایر مشخصات سخت افزاری آنها تا قبل از دو نمونه تازه وارد، چندان در خور نام پرچمداران نبوده است. این درست که لومیاها کیفیت ساخت بالایی دارند، اما بازهم در مقابل سرآمدهای فلزی-شیشه ای اندرویدی و iOS حرف چندانی برای گفتن ندارند. بنابراین نادلا می بایست استراتژی تیم خود را تغییر دهد و تلاش کند موبایل های پرچمداری با بهترین کیفیت ساخت و ظاهری منحصر به فرد روانه بازار نماید.

مایکروسافت به این نتیجه رسیده که تولید محصولی درجه یک با سخت افزار عالی و قیمتی گزاف، بهتر از سرمایه گذاری بر میان رده ها و پرچمداران بی پرچم است

از طرف دیگر آنها لازم است از سخت افزارهای به روزتری هم بهره ببرند. شکی نیست که ویندوزفون نسبت به اندروید منابع کمتری نیاز دارد و با پردازنده های ضعیف و حافظه رم کم هم به خوبی از پس کارها برمی آید، اما باید بدانیم که بخشی از رقابت وابسته به تعداد هسته ها و مقدار گیگ هاست. مایکروسافت تا به امروز خود را از این حربه محروم ساخته است. گرچه معرفی لومیا 950 و 950XL با سخت افزار قدرتمند نشان از تغییر رویه دارد. این شرکت از تجربه موفق تولید سرفس ها به این حقیقت رسیده که تولید محصولی درجه یک با سخت افزار عالی، هرچند هم گران از آب دربیاید، باز هم بهتر از سرمایه گذاری روی میان رده های ارزان قیمت و یا پرچمداران بی پرچم است.

علاوه بر این ها، فاصله بروزرسانی اسمارت فون های ویندوزی هم تا به امروز چندان منطقی نبوده؛ موبایل های بالارده و میان رده ی دو اکوسیستم دیگر به طور معمول هر سال یک بار (و گاهی حتی کمتر) به روز می شوند. این را مقایسه کنید با فاصله چند ساله بین پرچمداران ویندوز فونی. این عادت نیاز به تغییر دارد. تاریخ مراسم معرفی پرچمدار بعدی مایکروسافت همه چیز را مشخص خواهد کرد.

یکی دیگر از راهکارهای اساسی که می تواند به اکوسیتم ویندوز برای موبایل جان تازه ای ببخشد، شتاب بیشتر در ارائه آپدیت های نرم افزاری است. هر آنچه در بالا در خصوص کندی مایکروسافت در بروزرسانی سخت افزارهای موبایل های ویندوزی گفتیم، اینجا و در مورد بروزرسانی خود سیستم عامل هم صدق می کند. از هنگام معرفی رسمی ویندوز 10 موبایل زمان نسبتاً زیادی می گذرد، اما هنوز نسخه پایدار آن عرضه نشده است. آنها حتی نتوانستند نسخه نهایی را به مراسم معرفی رسمی لومیا 950 و 950XL برسانند. چنین تاخیرهای طولانی در گذشته و برای ارائه آپدیت های ویندوز فون 8 و 8.1 هم وجود داشته است. مایکروسافت باید بداند که این مسئله از نگاه کاربران ضعفی بزرگ محسوب می شود. آنها چاره ای ندارند جز آن که تعهد و چابکی بیشتری در روزآمد کردن نرم افزار، همپای با سخت افزار، از خود نشان دهند.

از مجموع این صحبت ها چنین برمی آید که مایکروسافت فقط در صورتی می تواند در بازار بزرگ و پرسود اسمارت فون ها رقابتی جانانه با گوگل و اپل داشته باشد که تلاش کند جذابیت سیستم عامل اختصاصی خود را چه برای کاربران و چه برای توسعه دهندگان افزایش دهد. این کار به هیچ وجه آسان نیست، اما ناممکن هم نخواهد بود. ساتیا نادلا و تیمش می توانند با رفع نواقصی که در فوق به آنها اشاره کردیم وضع را به نفع خود تغییر داده و کاری کنند که ویندوز 10 موبایل با تمام ویژگی های مثبتش بیش از پیش دیده شده و جدی تر گرفته شود. خوشبختانه به مرور نشانه های این تغییر نگرش قابل دیدن است، فقط می بایست منتظر ماند و دید که این تغییر نگرش منجر به تغییر استراتژی خواهند شد یا نه.