چشم مصنوعی با ارسال تصاویر به مغز موجب بازسازی قدرت بینایی برای افراد نابینا خواهد شد

تا کنون تصور کرده اید که اگر چشم خود را از دست دهید چه حالی پیدا خواهید و چگونه می توانید به زندگی خود ادامه دهید؟ نداشتن این عضو شاید بیشتر از دیگر اعضای بدن دردناک به نظر برسد زیرا تقریبا همه کارها و فعالیت های انسان به بینایی مربوط هستند و بدون آن گویا زندگی مختل خواهد شد.

اما به لطف پیشرفت های علمی دیگر جایی برای این نگرانی باقی نمی ماند. در آینده برای دیدن پیرامون خود حتی به چشم هم نیاز نخواهید داشت.

سال آینده یک فرد نابینا در استرالیا اولین فردی خواهد بود که فارغ از سیستم بینایی انسانی اش که ناتوان گشته قادر به دیدن می شود. در اصل و به جای چشم های او دوربینی که در یک جفت عینک تعبیه شده اند اطلاعات لازم برای مشاهده تصاویر را مستقیماً به مغز وی انتقال خواهند داد.

در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

این دستاورد علمی می تواند بدون جراحی و اعمال هرگونه تغییری در شبکیه چشم، قدرت بینایی را به افراد نابینا باز گرداند. «آرتور لووری» از دانشگاه موناش در کلایتون واقع در ایالت ویکتوریا که سازنده این چشم مصنوعی است در این رابطه گفته: «با این سیستم دیگر به حدقه چشم هم نیازی نیست.»

طرح این محصول به این صورت خواهد بود که 11 کاشی کوچک که هر کدام با 43 الکترود پر شده اند در مناطق مختلف مغز که به بینایی مربوط هستند کار گذاشته می شوند.پس از تحریک این مناطق، افراد  فلاشی از نور را مشاهده خواهند نمود. لووری بیان داشته هر الکترود قادر است یک نقطه نوری را بسازد که شبیه تماشای یک پیکسل خواهد بود. در مجموع، کاشی ها حدود 500 پیکسل ارائه خواهند داد که برای تولید یک تصویر ساده کافی است.

با اینکه این رزولوشن خیلی خام تر از تصاویر یک تا 2 میلیون پیکسلی است که چشم توان تولید آنها را دارد اما می تواند عناصر اصلی بینایی را ترمیم کرده و بازگرداند.

تصاویری که به وسیله دوربین ثبت می گردند به پردازنده کوچکی که فرد آن را پوشیده ارسال می شوند. این دیوایس قسمت های مطابق با عکس را بیرون کشیده و آنها را به کاشی های تعبیه شده در مغز ارسال می نماید.

سازنده این محصول در این باره اظهار داشته: «پردازنده این چشم شبیه یک تصویرگر است که باید با کمترین اطلاعات، مجموعه ای از موقعیت ها را به نمایش بگذارد. به طور مثال، یک صورت باید فقط با 10 نقطه ساخته شود. این میزان شاید کم به نظر برسد اما اطلاعاتی بیشتر از آنچه تصور می کنید در خود دارد. مثلا یک فرد نابینا چون قادر به دیدن نیست و نمی تواند آمد و شد افراد را تشخیص دهد در نتیجه نمی داند چه زمانی باید سلام یا خداحافظ بگوید. اما اگر نقطه های متحرک در مقابل خود را ببیند همین معاشرت ساده را به راحتی انجام خواهد داد.»

در آخر نیز اشاره کنیم، نخستین داوطلب ها از میان افرادی انتخاب می گردند که در اثر تصادف یا بیماری بینایی خود را از دست داده اند زیرا این وسیله برای نابیناهای مادرزادی کارایی نخواهد داشت. اگر همه برنامه ها و پیش بینی ها درست از آب در بیاید، این افراد قادر خواهند بود تا اندازه ای بینایی خود را به دست بیاورند و انجام امور عادی زندگی خود را خودشان انجام دهند.