گزارش دیجیاتو از همایش «دور دنیای کارآفرینی»

پنجشنبه ی هفته ی گذشته (سوم دی ماه ۱۳۹۴) شتاب دهنده ی دیموند اقدام به برگزاری همایشی کرد تحت عنوان «دور دنیای کارآفرینی». هدف اصلی این همایش تشویق، آموزش، فرهنگ سازی و ایجاد ارتباط بین کارآفرینان و تأثیرگذاران زیست بوم کارآفرینی کشورمان عنوان شده بود.

شرکت در این همایش ها بسیاری از سؤال هایی که هر کسی ممکن است در زمینه ی کارآفرینی و استارتاپ ها داشته باشد را پاسخ می دهد و از طرف دیگر فرصت های فوق العاده خوبی برای تبادل اطلاعات، شبکه سازی و آشنایی با تأثیرگذاران این حوزه پیش پای علاقمندان قرار می دهد. اما گذشته از گزارشی اجمالی از حال و هوای این همایش، برگزاری آن را بهانه ای قرار داده ایم برای پرداختن به برخی موضوعات داغ این روزهای زیست بوم کسب و کار کشورمان.

در ادامه ی این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

تکرار برخی کلمات توجه هر کسی را به خود جلب می کند. از جمله واژه هایی که این روز ها در فضای کسب و کار زیاد شنیده می شود «شتاب دهنده» است. خیلی از شما همیشه این سؤال را داشته اید که اگر کسی ایده ی کسب و کاری خوبی داشته باشد، اما سرمایه ی لازم برای عملی کردن آن را در اختیار نداشته باشد چه باید بکند.

شتاب‌دهنده‌ ها با سرمایه‌ گذاری اولیه روی یک ایده، و با برنامه های آموزشی و حمایتی خود طی مدت زمانی مشخص، آن را برای ارائه در برابر سرمایه گذاران آماده می کند. این سرمایه ی کوچک مخارج اولیه ی اجرایی شدن ایده را پوشش می دهد و آموزش های ارائه شده طی این مدت برای صاحبان ایده، آنها را برای تبدیل شدن به یک استارتاپ بهره مند از طرح کسب و کار و قابلیت رشد، برای مواجهه با سرمایه گذاران آماده می کند. در مرحله ی بعد درصدی از مالکیت آنها در ازای یک سرمایه گذاری بزرگ تر در اختیار سرمایه گذار قرار می گیرد، به گونه ای که استارتاپ مذکور می تواند از پیله ی استارتاپی خود بیرون بیاید و در هیبت یک کسب و کار تمام عیار ظاهر شود و به فعالیت بپردازد.

با این توضیح کوتاه برگردیم به همایش روز پنجشنبه. اگر تا به حال در چنین مراسم هایی شرکت نکرده اید، با خواندن ادامه ی این مطلب تا حدودی با جو آنها آشنا خواهید شد. «دور دنیای کارآفرینی» از ساعت ۸ صبح پذیرای شرکت کنندگان بود و اگر به موقع آنجا حضور داشتید می توانستید بعد از پذیرش، کمی پیش از ساعت ۹ صبح وارد سالن همایش واقع در آمفی تئاتر دانشکده ی قدیم برق شوید.

کل برنامه متشکل بود از چهار بخش اصلی سخنرانی، پنل تخصصی، ارائه ی شرکت‌ های نوپا و کارگاه‌ های تخصصی. بعد از تلاوت قرآن و خوش آمد گویی و معرفی برنامه ها توسط محمد نجفی، در اولین اقدام از حاضرین در همایش خواسته شد برای بهره برداری حداکثری از ظرفیت این همایش، ظرف چند دقیقه با اطرافیان خود آشنا شوند. به یاد داشته باشید شبکه سازی یا نت ورکینگ بخش مهمی از این رویداد ها را تشکیل می دهد. بنابراین اگر به دنبال شرکت در همایش های اینچنینی هستید، روحیه ی خجالتی و درونگرای خود را کنار بگذارید و فعالیت های خود را به اطرافیانتان معرفی کنید و با فعالیت های آنان نیز آشنا شوید.

بخش اول با سخنرانی دکتر کمال الدین ستاره دان، معاون پژوهشی و تحصیلات تکمیلی دانشکده ی مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران ادامه پیدا کرد. دکتر ستاره دان، تحصیلکرده ی مهندسی پزشکی، در صحبت های خود به این موضوع اشاره کرد که متصل نبودن دانشگاه و کسب و کار در سال های گذشته فرصت شکوفایی ایده ها را از صاحبان آنها می گرفت. نتیجه ی این روند به اعتقاد ایشان رقابت بر سر پیدا کردن شغل و در نتیجه بیکاری قشر تحصیلکرده بوده است. اما با حرکت دانشگاه ها به سمت کارآفرینی، مقولاتی مانند شتاب دهنده ها و انکوباتور ها رشد کردند و همین روند زمینه ساز حضور شتاب دهنده ای نظیر دیموند در دانشگاه شد.

بعد از سخنرانی کوتاه دکتر ستاره دان، احمدرضا مسرور، مدیرعامل و بنیانگذار دیموند پشت تریبون قرار گرفت و به ایراد سخنرانی خود پرداخت. آقای مسرور در ابتدا به تاریخچه ی شکل گیری دیموند اشاره کرد و از وجه تسمیه ی شتاب دهنده ی خود گفت. نام این شتاب دهنده از دیموَند گرفته شده که مخفف دیماوند، نام قدیم کوه دماوند است که این، در لوگوی آن نیز بازتاب داده شده که به نوعی نماد پایداری است.

شتاب دهنده ی دیموند کار خود را از اسفند 92 و در دانشگاه شریف آغاز کرده است، اما در حال حاضر فعالیت های خود را در پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران دنبال می کند. احمدرضا مسرور هدف از حضور دیموند در دانشگاه را شکوفا کردن کارآفرینی در مهد پرورش ایده ها دانست و در ادامه ی صحبت های خود اشاره کرد شکل گیری زیست بوم کارآفرینی می تواند از فرار مغز ها جلوگیری کند.

مدیرعامل دیموند در ادامه ی صحبت های خود اذعان داشت زیست بوم کارآفرینی در حال حاضر در ایران شکل گرفته اما کامل نیست. به عقیده ی وی با حمایت دولت و صنعت، و تلاش شتاب دهنده ها می توان به شکوفایی اکوسیستم کارآفرینی در ایران و کاهش فاصله ی فعلی آن با سایر نقاط دنیا کمک کرد. از جمله نکات جالب در خلال صحبت های ایشان این بود که دیموند در ماه بیش از ۵۰ درخواست برای سرمایه گذاری دریافت می کند.

برنامه ی شتاب دهی دیموند به گفته ی بنیانگذارش در سطح جهانی طراحی شده، اما با استفاده از امکانات داخلی پیاده سازی می شود. هدف بنیانگذاران و گردانندگان دیموند کمک به رشد و پیشرفت کارآفرینان، توسعه دهندگان وب و موبایل و طراحان گرافیستی است که می خواهند در دنیای اطراف خود تغییری ایجاد کنند، شرکت ها و کسب و کار هایی در سطح جهانی بسازند و هدفشان بهتر کردن دنیا به عنوان محلی برای زندگی باشد.

با این تفاسیر، اگر ایده ی شما به نحوی به حوزه ی ICT مربوط می شود می توانید روی حمایت دیموند حساب کنید. اگر ایده ی شما قابلیت های جهانی داشته باشد و بتوان آن را در سطحی بسیار بزرگ تر به کار گرفت، دیموند حتی می تواند شما را از طریق شرکت سرمایه گذاری Plug & Play به بزرگ ترین سرمایه گذاران سیلیکون ولی متصل کند.

پایان صحبت های آقای مسرور، آغاز بخش مهم دیگری از این رویداد فرصت ساز بود. بخش شبکه سازی و پذیرایی شاید یکی از مهم ترین فرصت هایی است که در اختیار شرکت کنندگان در این رویداد قرار می گرفت؛ فرصتی حدود یک ساعته برای گسترش شبکه ی کسب و کار و رایزنی پیرامون فرصت های همکاری.

بعد از پایان بخش پذیرایی و شبکه سازی، و ورود مجدد به سالن همایش، از حضار خواسته شد صندلی خود را عوض کنند تا فرصت آشنایی با هم صحبت های متفاوتی در اختیارشان قرار بگیرد. سپس دکتر علیرضا شیری، مدرس دانشگاه، درباره ی تیپ های شخصیتی MBTI و ارتباط آن با اداره ی یک استارتاپ سخنرانی جذابی داشت که تا حدود دوازده و پانزده دقیقه ی ظهر به طول انجامید.

می توان به جرأت گفت درخشان ترین و جذاب ترین بخش رویداد، سخنرانی علیرضا مسرور، مدیر سرمایه گذاری Plug & Play Ventures بود. برای آن دسته از شما که با پلاگ اند پلی آشنا نیستید باید گفت این شرکت از جمله شرکت های سرمایه گذاری معتبر و شناخته شده ی سیلیکون ولی است که فعالیت خود را در سال ۱۹۹۸ در امریکا آغاز کرده است. سخنرانی علیرضا مسرور درباره ی شرکت های سیلیکون ولی و سرمایه گذاری روی استارتاپ ها پر از نکات جذاب و آموزنده بود.

او اعتقاد دارد سیلیکون ولی یک فرهنگ است که در آن رقابت یک امتیاز اجتماعی محسوب می شود و این باعث می شود همه به هم کمک کنند. او می گوید باید اجازه داد همه چیز استارتاپ محور و دانشجو محور باشد و علت این را آمادگی این قشر برای کارِ عملی و تلاش شبانه روزی می داند.

علیرضا مسرور یکی از بزرگ ترین مشکلات شرکت های سرمایه گذاری نظیر پلاگ اند پلی در امریکا را خریداری شدن شرکت های سرمایه گذاری شده توسط شرکت های بزرگ فناوری می داند؛ مشکلی که اعتقاد دارد در ایران وجود ندارد. او می گوید اکوسیستم کارآفرینی یک فضای برنده برنده ایجاد می کند که رقابت به وجود آمده در آن در نهایت باعث می شود مشتری خدمات بهتری دریافت کند.

علیرضا مسرور به همه ی شرکت کنندگان در همایش توصیه کرد ایده هایشان را به اشتراک بگذارند و از کپی شدن آنها نترسند. او می گوید اگر کسی ایده ی شما را اجرا کرد باید از او تشکر کنید، چون ممکن بود شما هیچ وقت جسارت عملی کردنش را پیدا نمی کردید. او داشتن چشم انداز و فکر کردن به جای مشتری را از بهترین شیوه هایی می داند که کسب و کار ها می توانند برای بهبود کسب و کار خود از آن بهره بگیرند.

بعد از فرصت بیش از یک ساعته ی ناهار و نماز، نوبت به پنل تخصصی همایش با حضور دکتر فریدون کورنگی، علیرضا مسرور، نادر پیروز، و احمدرضا مسرور رسید. این بخش نیز با پرسش و پاسخ های جذاب و فعالین این حوزه، نظر علاقمندان را گرچه با تعداد کمتر، به خود جلب کرد. از جمله بخش های دیگر این همایش نیز ارائه ی کسب و کار های نوپا و چهار کارگاه تخصصی به میزبانی دیموند بود که می توانستید به انتخاب خود در یکی از آنها شرکت کنید.

در نهایت اگر به دنبال فرصتی برای ارائه ی ایده های خود می گردید، شتاب دهنده هایی نظیر دیموند به گرمی از شما و ایده هایتان استقبال خواهند کرد. حضور در همایش ها و رویداد های مختلفی که در زمینه ی کسب و کار های نوپا و کارآفرینی برگزار می شود، جدای از دید خوبی که به شما خواهد داد، اهمیت شبکه سازی و گسترش ارتباطات کاری را به شما یادآور می شود. با اندکی ممارست می توان نکته های فراوانی از این همایش ها برداشت کرد که در آینده و برای پیدا کردن سرمایه گذار نقشی حیاتی خواهند داشت. همین نکات ریز می توانند برای شما و ایده هایتان سرنوشتی به کلی متفاوت رقم بزنند.