بررسی دیجیاتو: فورد ماستنگ GT 2014 در تهران

در تاریخ صنعت خودرو اسطوره ها کم نیستند اما مدل های شاخص و اسپرتی که در طی چند نسل عملکرد موفقیت آمیزی را در بازار فروش تجربه کرده باشند، انگشت شمارند.

فورد ماستنگ که در بدو پیدایش به عنوان یک خودرو اسپرت و اقتصادی به بازار معرفی شد بود، طی قریب به پنجاه سال گذشته از افت و خیز های بازار فروش خودروهای اسپرت جان سالم به در برده و حالا به ششمین نسل خود رسیده است.

با این وجود واردات خودروهای آمریکایی به ایران در سال های اخیر ممنوع بوده و به همین سبب چندان اثری از فورد های ماستنگ جدید در کشورمان دیده نمی شود.

اما خودرو مورد بررسی در این مقاله یک استثناست چرا که تنها ماستنگ پلاک ملی مدل بالا در ایران محسوب می شود.

خودرویی با موتور هشت سیلندر و قدرت 420 اسب بخار از سری اسپرت GT.

در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

در این مقاله با نسل پنجم ماستنگ طرف هستیم. خودرویی که پس از افت شدید نسل های سوم و چهارم در مقام یک مرکب غرور آفرین آمریکایی، با تحولی انقلابی به سبک مدل های اولیه شکل گرفت.

سر مهندس پروژه ماستنگ نسل پنجم، یک پرفسور تایوانی به نام "هاو تای تنگ" است که توانست با جلب نظر مدیران ارشد فورد، مجوز باز طراحی ماستنگ را بدست آورد.

همانطور که در تصایر مشخص است، بدنه این فورد بر خلاف مدل های قبلی با شباهت زیادی به ساختار مدل اولیه طراحی شده و همین نکته سبب بازگشت نگاه خریداران به سمت این مدل شد.

ماستنگ اولیه، خودرو چندان قدرتمند و اسپرتی نبود، اما در پی تقاضای بی شمار خریداران برای ارائه مدل های سریع از این خودرو، مدیران فورد مجوز ارائه موتور های حجیم را برای ماستنگ صادر کردند.

در نتیجه خودرویی متفاوت و نسبتا سبک وزن با عملکردی فوق العاده لذت بخش و قیمتی مناسب پدید آمد که تا سال ها در بازار فروش یکه تازی می کرد.

خودرو مورد آزمایش نیز با چنین فلسفه ای تولید شده است، مدل GT با پیشرانه V8 و پنج لیتری در واقع گل سرسبد مدل های تولید انبوه ماستنگ به حساب می آید.

این خودرو در سال 2014 به عنوان آخرین سال عرضه ماستنگ نسل پنجم تولید شده است و تقریبا بالاترین مدل از آخرین سری این نسل به حساب می آید.

هرچند در این میان نباید مدل های ویژه و تیونینگ شده شلبی و BOSS را فراموش کرد که در حکم نمونه های تقویت شده تحت نظر فورد خط تولید را ترک می کنند.

در فضای داخلی ماستنگ نیز طراحی براساس داشبورد فلزی و زیبای مدل های نسل اول صورت گرفته و حتی مجموعه پشت آمپر نیز از نظر طراحی و نورپردازی با نمونه های اولیه شباهت دارد.

برای سری GT صندلی های مخصوص و چرمی از برند ریکارو در نظر گرفته شده است که البته باعث بهتر نگه داشتن بدن سرنشینان در مواجه با مسیرهای پر پیچ و خم می شود، اما برخی کاربران معتقدند که اساسا چنین صندلی هایی برای استفاده بلند مدت و جاده ای چندان راحت نیست.

از سوی دیگر ماستنگ در مجمع خودرو بزرگی نیست و طبیعتا نباید انتظار فضای کابین بسیار راحت را به خصوص برای سرنشینان عقب داشته باشید.

در مورد خودرو مورد آزمایش با یک ساختار کلاسیک موتور جلو و دیفرانسیل عقب با سقف پارچه ای مواجهیم که به خصوص در زمان باز بودن سقف، خودرو نسبتا بزرگی به چشم می آید اما برای سرنشنیان عقب در شرایط بسته بودن سقف، اوضاع کاملا تغییر می کند.

برای سال 2013 فنربندی نمونه کانورتیبل (سقف باز شو) از سری GT با هدف مدیریت بهتر توان و عملکرد موتور قدرتمند این مدل، مورد بازنگری قرار گرفته و به شکل ملموسی از نمونه های قبلی سفت تر است.

به لطف این تغییر و برخی اصلاحات ساختاری، مقاومت پیچشی بدنه نسبت به مدل های 2010 در حدود 12 درصد بیشتر شد که سواری بهتر با هندلینگ بهتر را برای این مدل سبب می شود.

هرچند دنیای ماستنگ پایانی ندارد و خریداران علاقه مند به رانندگی در پیست می توانستند با سفارش مجموعه ترمز های برمبو، تایرهای پیرلی P ZERO و فنربندی مستحکم تر، قابلیت های خودرو خود را تا سطح مدل های شلبی افزایش دهند.

در نگاه بسیاری افراد، ماستنگ یک خودرو زیبا با ظاهری خشن است اما باید خشونت اصلی را در زیر درب موتور جستجو کرد.

جایی که موتور هشت سیلندر تنفس طبیعی با 5.0 لیتر حجم یارای تولید 420 اسب بخار قدرت را دارد و در حدود 530 نیوتن متر گشتاور را راهی گیربکس شش سرعته اتوماتیک می کند.

این موتور کلاسیک فاقد سوپرچاجر و توربو چارجر است و به همین سبب یک پیشرانه سنتی با ساختاری کلاسیک محسوب می شود که صدایی فوق العاده تولید می کند.

مهندسان فورد برای ماستنگ نسل پنجم همچون تمامی اسلاف آن از ساختار فنربندی غیرمستقل برای محور عقب استفاده کرده اند.

شاید به باور برخی افراد این آرایش فنربندی مناسب یک خودرو ارزان قیمت و جاده های بی پایان آمریکا باشد، اما در بازار رقابتی این روزها شرایط به کلی نسبت به دهه 60 آمریکا تغییر کرده است.

چسبندگی چرخ های عقب ماستنگ به مسیر اصلا بد نیست و کسب عدد تحمل شتاب جانبی 0.9 گواه این امر است، اما مشکل از جایی شروع می شود که به دلیل گشتاور و قدرت زیاد پیشرانه و سبک بودن محور عقب، چسبندگی چرخ های عقب ناگهان از دست می رود و تلاش راننده برای جلوگیری از اسپین شدن خودرو بی نتیجه می ماند.

این درحالیست که فنربندی در مجموع عملکرد نرم و مناسبی دارد و برای استفاده روزمره و تردد جاده ای مشکل ساز نمی شود.

ماستنگ GT با چنین پیشرانه ای به اندازه نام و شهرتش، سریع و خشن است.

برای کسب سرعت 100 کیلومتر بر ساعت، تنها کافیست که 4.8 ثانیه بعد از رها کردن ترمز، نعره های پیشرانه را در حالت تخت گاز تحمل کنید.

عددی که در بدترین شرایط به حدود 5.5 ثانیه افزایش می یابد، اما به هرحال ماستنگ GT در بازار های جهانی یک خودرو ارزان قیمت واقعا سریع محسوب می شود.

به منظور مقایسه فنی کافیست به این نکته اشاره کنیم که آلفارومئو 4C به عنوان نماینده یک خودروساز اروپایی از نظر مشخصات عملکردی نزدیک به ماستنگ GT است، اما در حدود 70 هزار دلار قیمت دارد.

در مقابل ماستنگ GT کانورتیبیل با گیربکس اتوماتیک تنها حدود 37.500 دلار قیمت داشته که رقمی در حدود نصف آلفارمئو 4C به حساب می آید.

هرچند این تمام ماجرا نیست و در برخی زوایا مانند سبکی وزن، لذت رانندگی و مصرف سوخت، این آلفاست که گوی سبقت را از رقیب آمریکایی می رباید.

به هرحال اختلاف قیمت این دو خودرو آنقدر زیاد است که بسیاری افراد عظای تکنولوژی پیشرفته خودروهای اروپایی را به لقایش ببخشند و به سراغ خودروهای آمریکایی ساده ، خشن و نسبتا ارزان قیمت بروند.

ماستنگ GT در زمان تست نزدیک به 14.7 لیتر بنزین در یکصدکیلومتر می سوزاند که به مراتب از ارقام رسمی اعلامی فورد بیشتر است.

به هرحال رانندگی نسبتا پر فشار در زمان تست و حجم و قدرت بالای پیشرانه می تواند چنین ارقامی را توجیه کند.

با این وجود فورد از نقاط ضعف ماستنگ نسل پنجم برای مهندسی و طراحی نسل فعلی که از سال 2015 راهی مراکز فروش شد، به خوبی درس گرفته است.

مدل جدید از مجموعه موتورهای تکنولوژیک و حتی چهار سیلندر مجهز به توربوچارجر سود می برد و به مراتب مصرف سوخت کمتری از نمونه قبلی دارد.

در بخش شاسی و فنربندی نیز برای نخستین بار در نسل ششم شاهد استفاده از مجموعه فنربندی مستقل با آرایش مولتی لینک هستیم که دقت شاسی و هندلینگ را تا سطح خودروهای اروپایی بهبود داده است.

به هرحال در شرایط فعلی و با توجه به قوانین واردات، از مدل های جدید ماستنگ در خیابان های ایران خبری نخواهد شد. تاکنون به جز چند نمونه گذر موقت که برای مدت محدود به کشورمان وارد شده اند، تنها ماستنگ موجود در تهران با پلاک ملی، خودرو مورد بررسی در این مقاله است.

اسب سرکشی که آخرین مدل ساخته شده بر اساس فلسفه کلاسیک فورد ماستنگ محسوب می شود.

[این مقاله با همکاری و عکس برداری "بامداد صفاییان" تهیه شده است.]