پیش نمایش بازی Uncharted 4: A Thief’s End؛ پایان یک ماجراجو

ما همه‌مون یه مشت دزدیم

یک بازه 400 ساله، 4 قرن و نزدیک به 5 نسل کافیست تا به تنهایی شخصیت و خوی ماجراجوی یک Drake را تشکیل دهد. سرفرانسیس دریک افتخار انگلستان، دریاسالار و یک ماجراجو بود. فتوحات و شجاعت او به حدی رسید که مایه ی عذاب اسپانیا شد. این عذاب تا جایی ادامه یافت که پادشاه اسپانیا از ملکه الیزابت درخواست سَر وی را کرد و ملکه الیزابت بعد از بزرگترین دزدی‌ سرفرانسیس، شخصاً به استقابل او آمد.

«پادشاه اسپانیا درخواست سَر شما را کرده‌ است ما هم اکنون وسیله انجام این کار را داریم.»

سپس با افتخار فراوان لقب سِر را به فرانسیس، بزرگترین دزد دریایی تاریخ، اعطا کرد. پس از 400 سال یک ماجراجو متولد می شود. خون دریک ها در رگان او جریان داشته و با هر افتخار آفرینی دست به نجات دنیا می زند. نیتن دریک از آمریکای جنوبی گذشت، به نپال رسید با مزدورانی چون لازارویچ مبارزه کرد، پس از رهایی به خاورمیانه آمد و شهر آتلانتیس گم شده در میان شن ها را پیدا کرد و در هر سفر جهان را از خطری سهمگین نجات داد.

دو نوجوان دبیرستانی فکرش را هم نمیکردند استودیوی تازه تاسیس آن ها تبدیل به یکی از مهمترین استودیو های جهان و یکی از قطب های صنعت بازی شود. ناتی داگی که Uncharted را به وجود آورد و شماره به شماره آن را ارتقا داد و حالا این عنوان به جایی رسیده که باید باشد. Uncharted 4: A Thief’s End آخرین نسخه از این سری و پایانی بر اکتشافات نیتن دریک است، مطمئناً ناتی داگ و دلسوزان آن نهایت تلاش خود را برای یک پایان رویایی می کنند.

آغاز یک ماجراجویی، پایان یک ماجراجو

Uncharted 4 در سبک شوتر سوم شخص و اکشن ماجراجویی، با بهره گیری از آخرین تکنولوژی های بازی سازی و اقتباس از گیم پلی The Last of Us در اردیبهشت سال جاری به صورت انحصاری برای PS4 عرضه می گردد. از آغاز شروع یک حماسه، نیتن دریک در پی گنج الدرادو به آمریکای جنوبی سفر کرد. پس از آن به نپال رفت و شهر گمشده ی شمبالا را پیدا کرد. اما پس از چند سال و با گذشت وقایع دو شماره ی اخیر ماجراجوریی های نیتن به اوج خود رسید، به خاورمیانه و عربستان سفر کرد تا شهر مرموز و گمشده ی آنتلانتیس در میان شن ها را پیدا کند.

در این راه با حوادث احساسی و پر فراز و نشیبی همراه بود. در طی این سفر دوستانی چون النا فیشر و ویکتور سالیوان را به همراه داشت. کاراکترهایی که در هر لحظه ی بازی نقطه ی قوتی برای گیمر و صد البته نیتن بودند. حال و پس از 5 سال از اتفاقات آخرین نسخه همه ی طرفداران بازی بی شک منتظر هستند تا وقایع نسخه ی چهارم را ببینند؛ آن ها امیدوار هستند پایان آنچارتد 4 در حد و اندازه های نام یک آنچارتد باشد.

حقیقت اینه، هر چیزی که من با دستام لمس می کنم به طریقی به فنا می ره!!!

وقایع نسخه ی چهارم 3 سال بعد از Drake's Deception روی می دهد. نیتن دریک در آخرین نمایش حلقه ی النا را به دست او کرد و برای همیشه وی را وارد زندگی و ماجراجویی های خود می کند. آن ها یک زندگی عاشقانه را به دور از خطر شروع می کنند. نیتن دیگر نمی خواهد با ماجراجویی های خطرناک خود زندگی شخصی اش را به خطر بندازد. دیری نمی پاید که دوباره قلب کاوش های دریک به تپش درآمده و بر می خیزد. برادر نیتن به نام سم که سال ها تصور می شد مرده حالا برگشته و برای انجام کاری مهم از برادر خود کمک می خواهد. در آخرین نسخه ی منتشر شده با هجمه ای از سوالات مواجه شدیم، این که هویت واقعی نیتن چیست و چه سر گذشتی داشته است.

وقایع نسخه ی چهارم 3 سال بعد از Drake's Deception روی می دهد. نیتن دریک در آخرین نمایش حلقه ی النا را به دست او کرد و برای همیشه وی را وارد زندگی و ماجراجویی های خود می کند.

نیتن در طول تمام این سال ها فکر می کرد برادرش را از دست داده اما به یک باره سم وارد ماجرا شده و به پیچیدگی داستان می افزاید. این دو 15 سال قبل با هم دست به ماجراجویی هایی زده اند، نیتن به برادرش مدیون و سم حسادت خود به برادر کوچکترش را به شکل واضحی نشان می دهد. حالا سم برای پیدا کردن شی گران بهایی دست به دامان برادر کوچکتر خود شده. گنجی گران بها که توسط یکی از برترین دزدان دریایی تاریخ یعنی Henry Avery کشف شده است. آمدن واژه ی «گنج» کافی است تا دریک کله شق دوباره خود را به خطر انداخته و برای یک ماجراجویی جدید آماده شود.

در سه نسخه ی قبل از سری آنچارتد با حضور شخصیت های تاریخی هم چون مارکوپولو کبیر همراه بودیم. حالا ناتی داگ برای پیش برد داستان و غنی کردن حس ماجراجویی و تاریخی قسمت چهارم دست به دامان یکی از برترین دزدان دریایی یعنی هنری شده است. او گنجی ارزشمند را پیدا کرده، همین امر سبب شروع یک ماجراجویی و شاید حماسه می شود. به گفته ی سازندگان آن ها متن زندگی هنری و پیچیدگی های داستان او را وارد بازی کرده اند تا آن حس تاریخی داستان بازی حفظ شود.

نیتن و سم برای رسیدن به هدف خود باید به جزیره ی Libertalia سفر کنند. جزیره ای مرموز و خیالی از مستعمره های افسانه ای ماداگاسکار که توسط دزدان دریایی پیدا شده است. اما سوالی که پیش می آید این است که چه چیزی در این راه مانع شما می شود؟ به دست آوردن یک گنج به این سادگی ها هم نیست و کسانی در امتداد با شما به دنبال دست یابی به آن هستند. در این شماره دو شخصیت جدید به نام های Rafe و Nadine به عنوان شخصیت های منفی ماجرا قصد دارند تا زودتر از شما به گنج دست پیدا کنند و در سراسر مسیر خطراتی را برای شما ایجاد می کنند.

نادین رهبر یک گروه خصوصی نظامی در آفریقای جنوبی است، او توسط ریف به استخدام در آمده و هر دو به عنوان یک شکارچی گنج در صدد دستیابی به گنج لیبرتالیا هستند. در قدیم ملاقات هایی با نیتن داشته اند و در این راه پر پیچ و خم مطمئناً مشکلاتی را برای شما به وجود می آورند. حضور نا به هنگام سم که 5 سال از نیتن بزرگتر است کمی اوضاع زندگی قهرمان ما را آشفته می سازد.

آن ها سال ها از هم خبر نداشته اند، مشکلات خانوادگی بین آن ها حکم فرما بوده و نیتن از مواجهه با گذشته ی خود کمی ترس دارد. او نمی خواهد زندگی شیرینی که با النا درست کرده را از دست بدهد؛ از طرفی سم از پوست و خون اوست، به او مدیون است و نمی تواند بی تفاوت باشد. پس سعی می کند هم طرف زندگی خود را بگیرد و هم به برادر خود که حالا به مشکل پیچیده ای برخورد کرده است کمک کند.

بعضی زنجیر ها هرگز نمی شکنند، من 15 سال از دست رفته ام را زنده به گور کردم. تو من را در فساد و آن جهنم رها کردی، بدون آن که حتی پشت سرت را نگاه کنی. اما تو نمی توانی از گذشته فرار کنی و وقتی این فهمیده بشه، وقتی که تمام دروغ ها در اطراف تو سقوط کنن من آنجا خواهم بود. از طریق خرابه ها سرک می کشم، تو به من مدیون هستی!

به گفته ی سازندگان کنترل سم را هوش مصنوعی به عهده دارد و نیتن دریک تنها شخصیت قابلی بازی در این عنوان خواهد بود. سم همان نقشی را ایفا می کند که الی در بازی The Last of Us برای جوئل بازی می کرد. مقایسه ی سم با الی کمک می کند تا پی ببریم که در بازی با صحنه های احساسی نیز مواجه هستیم. وی از نظر ظاهری، هوش و قدرت فیزیکی به برادر کوچکتر خود شباهت های بسیاری دارد. صدا پیشه ی این شخصیت بر عهده ی Troy Baker گذاشته شده است.

به گفته ی سازندگان کنترل سم را هوش مصنوعی به عهده دارد و نیتن دریک تنها شخصیت قابلی بازی در این عنوان خواهد بود.

با اتمام آخرین ساخته ی ناتی داگ یعنی The Last of Us و مشاهده تم تاریک و گرفته ی آن، به ناگهان این سوال پیش می آید که نکند نسخه ی چهارم آنچارتد نیز به همین فضای تاریک کشیده شده و دیگر با فضای همیشگی آن همراه نباشیم. مگر می شود از شوخی های گاه و بی گاه نیتن و «Crap» گفتن های شیرینش دل کند؟ در این خصوص بروس استرلی، از کارگردانان بازی، این اطمینان را می دهد که با همان تم جذاب و شوخ طبع سری آنچارتد همراه هستیم و طرفداران نباید از این موضوع ترسی داشته باشند.

ما نمی خواهیم بازی را به دل تاریکی ببریم، نفس عمیق بکشید و نگران نباشید. روشنایی و محیط های شاد و آن شوخ طبعی همیشگی هنوز هم جزعی از آنچارتد 4 به شمار می رود.

بارها و بارها نیل دراکمن و استرلی گفته اند که در «آخرین ما» با کوهی از مشکلات و ریسک مواجه بودند، اما هرگز موردی مشابه در آنچارتد 4 برای آن ها پیش نمی آید. تیم سازنده به خوبی با آنچارتد و فضای آن آشناست. این آشناهی تا جایی ادامه می یابد که دراکمن با اغراق فراوان می گوید هر چه دیوان بازی داریم را می خواهیم در بازی پیاده کنیم. آنچارتد فضای بازی ماست و این بازی را به بهترین نحو پیش می بریم. باید نشست و دید در طی این مسیر ساکنان سانتا مونیکا چه چیزهایی در سر دارند و سرانجام یک دزد و یا بهتر است بگوییم یک ماجراجو چی می شود.

پلتفرمینگ، مخفی کاری، اکشن و دیگر هیچ

همانطور که می دانید آنچارتد 4 در E3 2014 با نمایش که تیزر چندثانیه ای به صورت رسمی معرفی شد. همین تیزر کوتاه و کوهی از کیفیت، کافی بود تا طرفداران برای این شماره بی قرار تر از همیشه شوند. تیزر به نمایش درآمده به صورت ریل تایم و برروی یک دستگاه پلی استیشن 4 اجرا می شد. با این نمایش همه چیز خوب به نظر می رسید، از گرافیک فک بر انداز ویدئوهای درون بازی گرفته تا مدل سازی نیتن دریک و محیط همه و همه مخاطب را مدهوش خود می کرد. اما نمایش اصلی بازی بر می گردد به مراسم پلی استیشن اکسپرینس در سال 2014.

در این نمایش گیم پلی 16 دقیقه ای از یکی از مراحل بازی به نمایش در آمد. از همان ابتدای نمایش، ناتی داگ سعی دارد کیفیت بصری بازی را به رخ بکشد. از نمایش مناطق دوردست گرفته تا فوکوس برروی شخصیت نیتن و نمایش تکان خوردن لباس و رقص موهای دریک با وزش باد. شاید با مقایسه ی این نمایش با تیزر نمایشگاه E3 کمی تو ذوقتان بخورد. مطمئناً کمی از کیفیت بصری بازی مخصوصاً کیفیت مدل سازی نیتن کاسته شده اما همچنان بی رقیب به نظر می رسد. آنتونی واکارو طراح سه بعدی بازی، دلایل این کاستگی را اینگونه شرح می دهد که اولاً تریلر اول جزو کاتسین ها بوده و صحنه به صحنه ی آن مورد کارگردانی قرار گرفته و همچنین بازه زمانی آن نمایش شب بوده است.

مطمئناً کمی از کیفیت بصری بازی مخصوصاً کیفیت مدل سازی نیتن کاسته شده اما همچنان بی رقیب به نظر می رسد.

اما نمایش بازی در پلی استیشن اکسپرینس از روی گیم پلی بوده. هرگز نمی توان ریزترین جزئیات یک گیم پلی را کارگردانی کرد. علاوه بر این در نمایش گیم پلی، بازی در سپیده دم و اوایل صبح قرار دارد. آن ها برای این که اتفاقات بازی به خوبی مشخص باشد مجبور بودند تا شدت نور و کنتراست را کمی بالاتر ببرند. با این که این نمایش به نظر می رسد در فاز بتا باشد، طراحی تکسچرهای محیط همانند صخره ها بی نقص صورت گرفته، کمتر پیش می آید لبه های تیز و بیرون زده ببینید. نیتن با کمی این طرف و آن طرف رفتن و نشان دادن فضای کوه و دریای مواج وارد یک غار می شود.

با ورود به غار چراغ قوه ی همیشگی خود را روشن می کند و با این کار اتمسفر پر گرد و غبار یک غار طبیعی را نشان می دهد. در همان ابتدا چیزی که نظرمان را جلب می کند شنیده شدن طبیعی صداهاست. بخش غار بیشتر برای نمایش دادن قابلیت های پلتفرمر به نمایش در آمده. همانند گذشته می توانید از صخره ها بالا بروید به سمت چپ و راست حرکت کرده و مسیر خود را پیدا کنید. در تمامی صحنه ها نیتن به اتفاقات محیطی واکنش نشان می دهد. با ورود به آب سرمای آن را حس می کند و یا با دست خود مانع برخوردش به سقف غار می شود.

در همین ابتدای کار انیمیشن حرکات کاراکتر کمی شبیه به شخصیت جوئل در «آخرین ما» است. با کمی پیش روی با یک آیتم جدید آشنا می شویم. یک میخ قلاب مانند مشابه آنچه در Rise of The Tomb Raider دیدیم. حالا می توان گفت دیگر مانند قبل یک سیر خطی را در بالا رفتن از صخره ها و موانع نخواهید داشت. بلکه آزاد هستید به گونه ای متفاوت از یک مانع بالا بروید. برای همین منظور نیز این وسیله در نظر گرفته شده است. بخش پلتفرمینگ بازی به تکامل رسیده و حالا می توانیم انیمیشن های نرم تر و طبیعی تری را از نیتن ببینیم. همه ی این موارد دست به دست هم می دهند و جلوه ی بصری بازی را دو چندان می کنند. کمی جلوتر با نیروهای دشمن مواجه می شویم.

نیتن می تواند لای پوشش های گیاهی مخفی شده و به صورت کاملاً پنهان راه خود را باز کند اما با دیده شدنتان ممکن است همه چیز نقش بر آب شود. همانند «آخرین ما» در اینجا نیز سمتی که دشمن شما را شناسایی کرده با هایلایت شدن آن سمت نشان داده می شود. اینجاست که گیم پلی بازی به خوبی خود را نشان می دهد. باید کاور بگیرید، به سرعت از صخره ها بالا رفته و در هر لحظه خود را از آتش دشمن حفط کنید. همچنین می توانید مجدد حواس دشمنان را پرت کرده و پنهان شوید. با این کار آن ها به شکلی هوشمند به دنبال شما می گردند.

آنچارتد 4 در بخش شوتینگ و تیراندازی نیز از «آخرین ما» الهام گرفته است. اکنون دیگر با چند تیر ساده نمی توانید دشمن را از پای در بیاورید بلکه برای نشانه گیری ها دقت و تمرکز لازم است. هر تیری که شلیک می شود و هر جنب و جوشی که در محیط صورت می گیرد تاثیر خود را بر عوامل محیطی می گذارد. افکت های خاک و انفجار به تمیزترین شکل ممکن در بازی پیاده سازی شده و صحنه های زیبایی را شکل می دهند. اما یکی از برجسته ترین شاخصه ها، Draw Distance بی نظیر بازی است. در کمترین زمان می توانید جزئیات مناطق دور دست را ببینید.

آنچارتد 4 در بخش شوتینگ و تیراندازی نیز از «آخرین ما» الهام گرفته است. اکنون دیگر با چند تیر ساده نمی توانید دشمن را از پای در بیاورید.

در یکی از صحنه ها زیر آتش سنگین دشمن هستید و چاره ای جز پریدن از روی صخره را ندارید. طنابی که به همراه دارید یکی از تجهیزات جدید نیتن به شمار می رود. حالا نیتن می تواند مانند تارزان (!) با طناب از روی درخت ها آویزان شده و به این طرف و آن طرف بجهد. هوش مصنوعی دشمنان نیز افزایش یافته. می توانند در لبه ی صخره ها شما را به پایین پرت کنند. شما نیز با گرفتن پای آن ها توانایی سرنگون کردنشان را دارید اما دردسر آن ها به همین جا ختم نمی شود. آن ها می توانند در هنگام سقوط پای شما را گرفته و مشکل آفرین شوند. این نمایش که به نظر می رسید در فاز بتا باشید بسیار خوب بود. جوانب مختلف گیم پلی، آیتم های جدید و گرافیک کم نظیر از جمله مواردی بودند که با این نمایش خوب حاصل می شدند.

من مرد ثروتم و باید ثروتم را جستجو کنم

هر ساله بازی های زیادی را شاهد هستیم. یکی گرافیک فک برانداز، آن یکی گیم پلی محشر و دیگر داستانی غنی را در خود جای داده اند. اما وقتی صحبت از ناتی داگ می شود همه چیز تغییر می کند. ناتی داگ این قابلیت را دارد گرفیک بی نظیر، گیم پلی محشر و داستانی غنی را با هم مخلوط کرده و به خورد گیمر بدهد. این مورد از مهارت خارج شده و برای ناتی داگ یک عادت شده است. ناتی داگ نه تنها در بازی بلکه در نمایش های خود از بازی، نیز سنگ تمام می گزارد. گیمر را تشنه کرده و تا نزدیک عرضه ی بازی او را به دنبال خود می کشاند.

با فرا رسیدن E3 2015 نمایشی کم نظیر از بازی به نمایش در آمد. این نمایش ما را به مکانی دیگر و یکی دیگر از لوکیشن ها می برد. با شروع نمایش با ویکتور سالیوان دوست داشتنی مواجه می شویم و در واقع این نمایش حکم تاییدی بر حضور وی در این نسخه است. از میان خیل عظیمی از جمعیت گذشته و با ماموران دشمن مواجه می شویم. اولین کاری که باید بکنیم سنگر گیری است. شدت آتش دشمنان به خوبی بر محیط اثر می گذارند. حاصل این تعامل تخریب پذیری زیبا ی محیط است. برخی سنگرها به مرور زمان و با آتش دشمن نابود شده و در هر لحظه نیاز دارید جای خود را تغییر دهید. گلوله ها بر آیتم های محیط اثر گذاشته و حس یک میدان نبرد را به شما می دهند. همچنین لباس های نیتین همچون گذشته از محیط تاثیر پذیرفته، خاکی می شود و یا گل و لای به آن ها می چسبد.

با پیش روی یکی از دشمنان از پشت حمله کرده و با او وارد مبارزه ی تن به تن می شوید. اینجاست که اهمیت بازی «آخرین ما» را می فهمید. یک عنوان جدید چه قدر می تواند خوب باشد که از آن در ساخته های آینده الهام گیری شود؟ مبارزات تن به تن به ساخته ی اخیر ناتی داگ نزدیک تر شده و حالا از جذابیت بیشتری برخوردار است و در برخی نقاط شما را با چالش های گوناگونی مواجه می کند. یکی از هیجان انگیزترین قابلیت های جدید در این نمایش معرفی شد. در این مرحله قابلیت رانندگی با یک جیپ را دارید. تصور راندن یک جیپ در حالی که یک خودروی زرهی به دنبالتان است مو به تن آدم سیخ می کند.

مبارزات تن به تن به ساخته ی اخیر ناتی داگ نزدیک تر شده و حالا از جذابیت بیشتری برخوردار است

ناتی داگ حتی به انیمیشن های نیتن در هنگام رانندگی نیز اهمیت داده و آن ها را با وسواس خاصی طراحی کرده است. با پیش روی متوجه می شوید با این که بازی خطی است اما می توانید مسیرهای گوناگونی را برای خود انتخاب کنید. این مورد بی شک از سندباکس بودن آخرین ساخته ی این استودیو الهام گرفته شده است. موردی که به جذاب تر شدن جریان بازی افزوده و از تکراری شدن یک روند ثابت جلوگیری می کند. در رابطه با طراحی محیط های بازی آنتونی نیومن، طراح ارشد بازی، در مورد تاثیرات The Last of Us در این مورد گفت.

یکی از مواردی که ما از آخرین دستاوردمان آموختیم و استفاده از آن در بازی با نتایج خوبی همراه بود، دادن آزادی عمل به گیمر بود به گونه ای که می توانست در محیط به گشت و گذار بپردازد. به همین دلیل هم در آنچارتد ۴ می‌توانید با افراد دیگر و همراهان‌تان صحبت‌هایی متنوعی داشته باشید.

در آنچارتد 4 می توانید دیالوگ های انتخابی داشته باشید هرچند این مورد در پایان بازی تاثیری نداشته و تنها به بالابردن تعامل بین کاراکترها کمک می کند. همچنین در نسخه ی چهارم تعداد پالیگان های به کاربرده شده برای طراحی شخصیت های بازی به خصوص نیتن نیز افزایش یافته و می توان گفت تکسچرهای محیطی 4 برابر گذشته شده است. مطمئناً غلت خوردن خاک از زیر چرخ ها و تاثیر ذره ذره ی خاک روی بدنه ی ماشین یک رزومه ی کاری موفق برای سازندگان آن به شمار می رود. در این نمایش متوجه شدیم که طناب نیتن را باید جدیتر بگیریم! به احتمال زیاد این آیتم رفته رفته جای خود را در گیم پلی باز کرده و در میانه های آن به یکی از مشخصه های اصلی تبدیل می شود.

همانند قبل با تعقیب و گریزهای نفس گیری همراه هستیم که در آن ها نیتن باید به تیراندازی و مغلوب کردن خودروهای دشمن بپردازد. از آنجایی که نیتن از قدرت عضلانی خوبی برخوردار است می تواند با یک دست طناب را گرفته و با دست دیگر یکی پس از دیگری دشمنان را نقش زمین کند. پس از مدتی نیتین سوار یک خودروی جیپ شده و سعی در نجات برادرش دارد میان بحث و گفت و گو بین سم [سوار بر موتور است] و نیتن که با جذابیت خاصی همراه است، یک خودرو از پهلو به جیپ نیتن کوبیده و آن را واژگون می کند. دوربین نمای داخل خودرو و قسمت سرنشین را می گیرد. فقط باید نگاه کرد و با خود گفت، آن ها در آن استودیو چه می کنند.

ناتی داگ سعی کرده تا رانندگی با جیپ انعطاف پذیر باشد. می توانید در محیط هایی که در اختیار است با جیپ خود به گشت و گذار بپردازید. تقریبا می توان گفت با این خودرو به هرجایی که بخواهید، می توانید بروید. تنها مانع سر راه شما صخره ها و ساختمان های مختلف است. همچنین جیپ تعامل دو چندانی با محیط دارد. مطمئنن عبور از بین توده های گیاهی و علف زارها از تجربه های شیرین اردیبهشت ماه شما به شمار می روند.

از آنجایی که نیتن از قدرت عضلانی خوبی برخوردار است می تواند با یک دست طناب را گرفته و با دست دیگر یکی پس از دیگری دشمنان را نقش زمین کند.

علاوه بر این می توانید از طناب خود به صورت ترکیبی با جیپ بهره ببرید. پیش خودتان می گویید چه خبر است؟ چه قدر تعریف! نویسنده شورش را درآورده، اما واقعاً فقط باید تحسین کرد. نیتن بین زمین و هوا، توده های گل و لای برروی سر و صورت او و شعله هایی که تازه روشن شده اند. این مجموعه یک استاندارد گرافیکی را فقط در آن صحنه رقم می زند و به راحتی می تواند یک شاخص گرافیکی برای سال 2016 به حساب آمده و اکثر بازی ها را برای ارزیابی گرافیکی با آن مقایسه کنیم. همه چیز به خوبی طراحی شده و سطح جزئیات بیداد می کند. اما با نزدیک شدن به پایان نمایش به یک باره النا فیشر ،عشق شخصیت ماجرا، را می بینیم و همین مورد حکم تایید بر حضور او در بازی و نقطه ی عطفی برای طرفداران این کاراکتر است.

اما با گذشت مدت زیادی از آخرین نمایش بازی در E3، چندی پیش بود که یک تریلر داستانی جدید از بازی بیرون آمد. این تریلر به شکلی سریع خیل عظیمی از مکان های متنوع بازی را نمایش می داد. اما چیزی که بیشتر از هرچیزی نظر را جلب می کرد ارتقای گرافیکی بازی نسبت به نمایش E3 2015 بود. سطح جزئیات کاراکترا ها بهتر شده و طراحی محیط به یک بلوغ خاص رسیده است. همچنین گویا مشکلات گرافیکی بازی تا حد زیادی پولیش شده اند. برای درک بهتر تغییرات بهتر است با مقایسه ی تصویری دیجیاتو در ادامه همراه باشید. تصویر سمت راست مربوط به نمایش E3 2015 و تصویر سمت چپ برای مقایسه مربوط به آخرین نمایش بازی می شود.

این تریلر با وجو آن که کوتاه بود اما آنقدری غنی بود تا مارا مطمئن سازد که بازی در لوکیشن های متنوعی جریان دارد. حال باید خودتان را برای گشت و گذار در زیر آب و حتی شاید، پیدا کردن شهرهای زیر آب آماده کنید. در اکثر صحنه های تریلر شاهد حضور سم در کنار نیتن بودیم. می توان گفت در این نسخه سم از جمله همراهان اصلی شما به حساب می آید و او را تنها در پس زمینه ی گیم پلی نمی بینیم. با تایید ناتی داگ متوجه شدیم که بخش داستانی بازی به صورت 1080 و 30 فریم اجرا خواهد شد. آن ها دلایل زیادی برای این کار داشتند. ازجمله یاین دلایل ارتقا هرچه بیشتر سطح بصری بازی بود. هرچند تجربه ی 60 فریم می توانست موردی نو به حساب آید اما حداقل می توان به این بسنده کرد که در حال حاظر این زمان برای انجام این تغییر بزرگ مناسب نیست.

از بخش چند نفره چه می دانیم؟

مطمئناً سه نسخه ی قبل عنوان آنچارتد با کسب موفقیت در هر دو بخش تک نفره و چند نفره توانستند به شهرت برسند. بخش چند نفره ی بازی در تمام این سال ها سیر صعودی خود را طی می کرده و تکمیل تر از گذشته به گیمر عرضه می شده است. اگرچه در این بین مشکلاتی نیز وجود داشته است ولی با نگاهی گذرا می توان از خیر آن ها گذشت. حالا یکی از نگرانی های طرفداران این است که نکند این بخش در نسخه ی چهارم خراب کند. رابرت کاگبرن، کارگردان بخش چند نفره، در این خصوص به طرفداران این قول را داده است که، بخش چند نفره ی آنچارتد 4 بسیار عظیم خواهد بود و در ادامه اضافه کرد که سازندگان The Last of Us به تیم Uncharted 4: A Thief’s End برای کمک به طراحی این بخش پیوسته اند.

اکنون می دانیم بخش چندنفره ی آخرین شماره از سری بازی های آنچارتد هنوز هم از سرورهای اختصاصی پشتیبانی نمی کند. مانند سنت قبل یکی از بازیکنان به عنوان هاست شناخته شده و بازیکنان دیگر به وی متصل می شوند. هنوز مشخص نیست در صورت دیسکانکت شدن هاست و یا ترک کردن عمدی بازی توسط وی چه اتفاقی می افتد. بازی حداکثر از 10 بازیکن و دو تیم 5 نفره پشتیبانی می کند و می توانید شخصیت های مختلف که در بازی حضور دارند را انتخاب کنید. سازندگان سعی کرده اند اکثر کاراکترها را به بازی اضافه کنند.

آنچارتد هنوز هم از سرورهای اختصاصی پشتیبانی نمی کند. مانند سنت قبل یکی از بازیکنان به عنوان هاست شناخته شده و بازیکنان دیگر به وی متصل می شوند.

این بخش قرار است با 8 نقشه ی متنوع منتشر شود. نقشه ها بزرگتر از قبل بوده، آن اتمسفر رنگارنگ را حفظ کرده و در طراحی آن ها وسواس خاصی به کار برده شده است. رابرت کاگبرن تایید کرد که در ابتدای عرضه ی بازی شاهد وسایل نقلیه در بخش چند نفره نیستیم. اما این وسایل به مرور و با آپدیت های پیش رو به بازی اضافه می شود. علاوه بر این می توانید شخصیت خود را شخصی سازی کرده و مواردی از قبیل دستکش و کلاه را به آن ها اضافه کنید. اما تنوع این بخش تا چه حد است؟ مطمئنن سر خوردن برروی زمین، حرکات سریع و استفاده از آیتم های گوناگون به جذابیت بخش چند نفره می افزاید. همچنین قابلیت استفاده از آیتم های افسانه ای را خواهید داشت. مبارزات تن به تن بیش از هرچیزی شبیه به «آخرین ما» شده است و حس و حال تقریباً مشابهی را منتقل می کند.

اما در ارتباط با پرداخت های درون بازی، با از پای در آوردن دشمنان می توانید پول کسب کنید و با استفاده از آن ها آیتم هایی را درون هر مسابقه خریداری کنید. برای جلوگیری از زیاده روی در خرید ها، قیمت هر آیتم با توجه به روند بازی تغییر کرده و افزایش می یابد. به غیر از این موارد آنچارتد 4 از پرداخت درون برنامه ای یا همان Microstransaction نیز پشتیبانی می کند. این بدان معنا نیست که هر آیتمی را می خواهید با پرداخت پول واقعی بدست آورید. بلکه در این بخش یک دست آیتم وجود دارند که می توانید آن ها را با استفاده Naughty Dog Point بدست آورید.

در ابتدای ورود مقداری از این امتیاز به عنوان هدیه در اختیار شما قرار می گیرد و در ادامه می توانید آن را بدست آورید. برخی از افراد صبر کافی برای بدست آوردن این امتیاز را ندارند. دوست دارند هرچه سریعتر به آیتمی که نیاز دارند برسند و به همین دلیل پرداخت درون برنامه ای وارد ماجرا می شود. ناتی داگ تایید کرده است که در بازی هیچ قابلیتی وجود ندارد که فقط با پول واقعی بدست آید بلکه همه ی گیمرها به طور مساوی حق استفاده از آن ها را خواهند داشت و تنها برخی می توانند با پرداخت پول زودتر به آن ها دست یابند. از نظر گرافیکی بازی با رزولوشن 900 و نرخ فریم 60 اجرا خواهد شد. موردی که به نرم بودن گیم پلی بیش از پیش می افزاید و مخاطب را با یک گیم پلی سریع و تکنیکی مواجه می کند.

سخن پایانی

استودیوی ناتی داگ تاریخچه ی طولانی دارد. دو نوجوان با آرزو های بزرگ و حالا تبدیل شدن استودیو آن ها به یکی از قطب های صنعت بازی. استودیویی که با توسعه و تولید هر بازی یک استاندارد جدید به وجود آورده، زمین بازی را عوض می کند و همگان را مجبور می کنند تا خود را به آن ها نزدیک کنند. ناتی داگ با ساخت عناوینی چون Crash دست به خاطره سازی زد، با تولید آنچارتد وارد سبک ماجراجویی شد و با ساخت The Last of Us دنیای مردگان و آخر و الزمان را به زیباترین شکل ممکن به تصویر کشید.

آن ها با این کار نشان دادند قدرت ریسک را دارندف آن هم در این مقیاس. حالا ناتی داگ می خواهد با آخرین ساخته ی خود، Uncharted 4، دست به کاری بزرگ بزند. هرچه در چنته دارند را برای این بازی خرج می کنند تا بتوانند یک پایان آبرومند را برای شخصیت محبوبشان رقم بزنند. با شروع آنچارتد 4 به گذشته ی نیتن می رویم با برادرش سم آشنا می شویم سر از کار آن ها در آورده و در آخر و احتمالاً یک پایان حماسه ای باید با وی خداحافظی کنیم. موردی که شاید ناراحت کننده اما به صلاح است.