ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

تکنولوژی

امروز یک سکونتگاه ماژولار جدید به ایستگاه فضائی بین المللی اضافه خواهد شد

امروز ماژول جدیدی به ایستگاه فضائی اضافه خواهد شد و در ساعت 2:15 دقیقه به وقت محلی، کارشناسان ناسا، مدیریت عملکرد بازوی رباتیک غول پیکر ایستگاه فضائی (که Canadarm2 خوانده می شود) را به دست خواهند ...

فروغ بیداری
نوشته شده توسط فروغ بیداری | ۲۸ فروردین ۱۳۹۵ | ۱۷:۰۰

امروز ماژول جدیدی به ایستگاه فضائی اضافه خواهد شد و در ساعت 2:15 دقیقه به وقت محلی، کارشناسان ناسا، مدیریت عملکرد بازوی رباتیک غول پیکر ایستگاه فضائی (که Canadarm2 خوانده می شود) را به دست خواهند گرفت.

کارشناسان با این کار، ماژول Bigelow Expandable Activity که به صورت اختصاری “BEAM” نامیده می شود را از روی کپسول دراگون اسپیس اکس که چند روز پیش به ایستگاه فضائی رسیده بر می دارند.

در واقع قرار است بازوی رباتیک ماژول را از روی بدنه کپسول جدا کرده و آن به نقطه ای تحت عنوان Tranquility ببرد و از آنجا فضانوردان کار متصل کردن ماژول به بدنه ایستگاه فضایی را آغاز خواهند کرد.

یک هفته پس از اتصال، فضانوردان می توانند برای نخستین بار به ماژول جدید ایستگاه وارد شوند. BEAM یک نمونه آزمایشی برای توسعه محل اقامت فضانوردان محسوب می گردد که هم می تواند به ایستگاه فضائی موجود وصل گردد و هم به صورت یک ماژول جداگانه مورد استفاده قرار بگیرد.

گفته می شود که این ماژول به مدت دو سال به عنوان بخشی از ایستگاه فضائی مورد استفاده قرار خواهد گرفت و پس از این بازه زمانی از بدنه آن جدا شده و به سمت زمین رها می شود تا در جو آن بسوزد.

هدف از این دوره دو ساله، مطالعه نمودن در زمینه عملکرد اقامتگاه های قابل توسعه در فضا و همچنین مانیتور کردن رفتار آنها در برابر خطراتی همانند تشعشعات و تاثیر وجود ذرات ریز در فضاست.

ناسا و دیگر کمپانی های خصوصی به این اقامتگاه های قابل توسعه علاقه و توجه زیادی نشان می دهند زیرا علاوه بر وزن کم شان، به نسبت سازه های معمولی ایستگاه فضائی، هزینه تولید ارزان تری نیز دارند.

ایده توسعه ایستگاه فضایی بین المللی اما به هیچ وجه تازگی ندارد. ماهواره هایی که در دهه 1960 میلادی از مایلار (نوعی رزین برای ساخت صفحات پلاستیکی مقاوم در برابر حرارت) ساخته می شدند هم چنین خاصیتی داشتند و متورم می شدند.

همچنین خود ناسا در دهه 1990 میلادی طرح توسعه اقامتگاه های فضایی را مطرح نمود اما به دلیل کم بودن بودجه مالی این ایده در آن زمان اجرائی نشد. گفتنی است که برخی از تکنولوژی های این طرح از سازمان هوافضای Bigelow گواهی نامه دریافت نموده اند.

Bigelow با تکیه بر تکنولوژی ناسا دو نمونه اولیه از فضاپیمای بادکردنی موسوم به Genesis I و Genesis II را با موفقیت در سال های 2006 و 2007 روانه مدار زمین نمود.

BEAM نیز در نتیجه معامله ای به مبلغ 17.8 میلیون دلار در سال 2014 با ناسا ساخته شده است. شرکت هوا فضای Bigelow این هفته نیز با United Launch Alliance وارد همکاری شده تا به واسطه آن ماژول بادکردنی B330 را در حوالی سال 2020 به مدار زمین ارسال نماید.

البته هنوز معلوم نیست که B330 که از BEAM بسیار بزرگ تر خواهد بود، قرار است به ایستگاه فضائی وصل گردد یا به صورت مستقل در مدار زمین حضور داشته باشد.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی