پروژه تانگوی گوگل؛ تجربه ای از واقعیت افزوده که هنوز نمی توان آن را جدی گرفت

برنامه تولید ابزارهای واقعیت افزوده (augmented reality) گوگل که از آن با عنوان پروژه تانگو (Project Tango) یاد می شود، بعد از گذشت مدتی قابل توجه، هنوز هم آنقدرها پیشرفت نکرده که جدی گرفته شود. به عبارت دیگر، هیجانی که ابزاری چون هولولنز مایکروسافت در زمینه فناوری واقعیت افزوده ایجاد کرد، هرگز از سمت اهالی مانتین ویو به راه نیوفتاد.

البته از جهتی نیز باید در نظر گرفت که موبایل ها و تبلت های پروژه تانگو از لحاظ ماهیت و تکنیک تفاوت های بارزی با هولولنز یا مجیک لیپ (Magic Leap) دارند. ایده اصلی این است که آرایه ای از سنسورها و دوربین ها روی یک تبلت یا موبایل بتوانند نقشه ای سه بعدی از فضای اطراف خود را رسم کرده و سپس این فضا در نمایشگر دستگاه با اشیای مجازی پر شود. در شرایطی که این اشیا امکان تعامل فیزیکی با محیط اطراف را داشته باشند.

به طور قطع این فناوری کاربردهای متعددی خواهد داشت. مثل کمک به افراد برای پیدا کردن مسیر خود در ساختمان ها (درست مثل کاری که گوگل مپ در محیط بیرون انجام می دهد). انتظار رفت که گوگل در کنفرانس توسعه دهندگان خود اطلاعات تازه ای از پیشرفت های این پروژه را رسانه ای کند، اما به نظر می رسد هنوز حرف تازه قابل عرضه ای در این باره وجود ندارد.

کاربردهایی که گوگل تا به امروز برای تبلت واقعیت افزوده خود پیدا کرده، جذاب و سرگرم کننده، اما چندان جدی نیستند. از جمله مشارکت با موزه تاریخ طبیعی آمریکا برای احضار یک دایناسور سه بعدی بر روی کف زمین که می توان از همه زوایا آن را تماشا کرد. یا بازی "Woorld" که می شود با استفاده از آن انواع اشیا یا گیاهان و حتی حیوانات را در فضای اتاق خود قرار داده و شاهد تعامل آنها با محیط اطراف و حتی یکدیگر باشید. یا به جای آن کل اتاق خود را تا سقف پر از آب کنید!

مشکل دیگر پروژه تانگو هنوز هم عدم دقت در محاسبات و نبود روانی در اجرا است. گرچه باز هم می شود به عنوان یک ابزار ساده از آن بهره برد. مثلاً می توان حجم فیزیکی یک اتاق یا زیربنای یکی خانه را با دنبال کردن دیوارهای آن تخمین زد. یا به وسیله اپلیکیشنی چون "Holorooms" نحوه چینش مبلمان و دکوراسیون خانه را پیش از خرید وسایل به صورت مجازی مشاهده نمود.

با همه این ها، گوگل هنوز نتوانسته کاربران را متقاعد کند که "حقیقتاً" به قابلیت های واقعیت افزوده در موبایل ها و تبلت های خود نیاز دارند. به خصوص که مجموعه سنسورها و دوربین های آن می تواند در زیبایی، ابعاد و دوام باتری گجت های آنها تاثیری نامطلوب بگذارد.

البته، هنوز امکان آن وجود دارد که دیدگاه ها در خصوص پروژه تانگو، با انتشار اولین موبایل لنوو مجهز به این فناوری در تابستان پیش رو، تغییر کند. به علاوه که هیچ بعید نیست گوگل به نحوی تکنولوژی واقعیت افزوده خود را در پلتفرم واقعیت مجازی Daydream تلفیق نماید. گرچه اهالی مانتین ویو تا امروز نشان داده اند که تمام توجه و همت خود را معطوف به واقعیت مجازی کرده اند و پروژه تانگو چیزی بیشتر از «پیش نمایش یک سرگرمی فناورانه» نیست.