یک ترفند مؤثر شبکه سازی برای درونگرا ها

تحقیقات نشان می دهند تا ۸۰ درصد از موقعیت های شغلی خالی از طریق نوعی شبکه سازی پر می شوند. همینجا متوقف شوید و یک بار دیگر خوب به این آمار فکر کنید: ۸ نفر از هر ۱۰ نفر شغل خود را از طریق شبکه سازی (و نه رزومه فرستادن) پیدا می کنند.

از طرف دیگر کار تنها چیزی نیست که از طریق شبکه سازی پیدا می شود. تعداد قابل توجهی از مشتریان، داد و ستد های کسب و کاری و شراکت ها هنوز از طریق شبکه سازی رو در رو شکل می گیرند.

همه ی ما اینها را می دانیم. اما مشکل اینجاست که شبکه سازی برای بسیاری از ما مثل کار های اجباری و خسته کننده ای است که معمولاً از زیرشان در می رویم. خیلی از ما با نوشتن نام خود روی برچسب های «سلام. من ... هستم» و باز کردن سر صحبت با جملاتی درباره ی محل برگزاری رویداد مشکل داریم.

این مسئله به ویژه در مورد افراد درونگرا که ترجیح می دهند به جای ارتباطات متعدد و سطحی، روابطی کم تعداد و عمیق داشته باشند بیشتر صدق می کند.

بنابراین یک پیشنهاد اساسی برای شما داریم: اگر درونگرا هستید، از این ویژگی شخصیتی برای شکل دادن به روابطی معنادار به نفع خودتان استفاده کنید. با تبدیل شبکه سازی به یک هدف واحد، رسیدن به آن هدف را برای خود آسان کنید:

به جای چند ارتباط سطحی، یک ارتباط با کیفیت برقرار کنید

خودتان را به صحبت کردن با حد اکثر تعداد ممکن کسانی که می توان در این فرصت با آنها صحبت کرد مجبور نکنید. فرش کردن کف جلسه ی رویداد با کارت ویزیت موفقیت محسوب نمی شود؛ این تصور را از ذهن خود بیرون کنید. در عوض، به خودتان اجازه دهید کاری را انجام دهید که دوست دارید: به سراغ یک نفر بروید که به نظرتان آدم جالبی می رسد، و یک مکالمه ی عمیق و معنادار با او برقرار کنید. لازم به توضیح نیست که در انتخاب این یک نفر باید دقت زیادی به خرج دهید. ۳ دلیل برای نتیجه بخش بودن چنین تصمیمی وجود دارد:

۱- معیاری در اختیار شما قرار می دهد

بخشی از استرس شبکه سازی این است که هیچ وقت نمی توانید بفهمید کارتان را درست انجام می دهید یا نه. آیا تعداد افرادی که با آنها صحبت کرده ام کافی است؟ آیا به اندازه ی کافی با افراد جدید صحبت کرده ام؟ آیا به اندازه ی کافی پذیرایی شده ام؟ الان می شود جلسه را ترک کرد؟

اما اگر یک هدف داشته باشید (برقراری یک ارتباط عمیق و کارا) خودتان می توانید متوجه شوید چه وقت کارتان را انجام داده اید. از طرف دیگر با کل اتاق نیز گفتگو نکرده اید. این اتفاق خوبی است چون صحبت کردن با حتی یک چهارم اتاق نیز شما را از پا در می آورد چه برسد به کل حاضران. اما در عین حال به هدف خود نیز رسیده اید و می توانید از عملکرد خود راضی باشید و آنجا را ترک کنید.

۲- فشار را از روی شما بر می دارد

این مسئله ی ساده ای نیست. اگر از شبکه سازی خوشتان نیاید از آن اجتناب خواهید کرد. پیش از شروع کنفرانس نیز از فرصت شبکه سازی استفاده نخواهید کرد. جلسه ی گپ و گفت ماهیانه ی شرکت خود را نیز به همین دلیل کنار خواهید گذاشت. در نشست ها شرکت خواهید کرد اما از گپ و گفت های پی آیندشان بیزار خواهید بود. یا اینکه اساساً در آن محل حضور پیدا نخواهید کرد.

اما وقتی با دید پیدا کردن یک ارتباط مؤثر در جلسه ای شرکت کنید، موضوع برایتان به شکل یک جستجوی جذاب در خواهد آمد. به این ترتیب برای مواجه شدن با این یک نفر در بهترین حالت خود قرار خواهید داشت. فراموش نکنید: مهم اینجاست که وارد این بازی شوید، نه آنکه بی نقص بازی کنید.

۳- پیگیری را برایتان آسان می کند

هر کسی این را می داند که راز موفقیت در یک جلسه ی شبکه سازی و استفاده ی مؤثر از آن، پیگیری بعد از جلسه است. این پیگیری نشان دهنده ی پشتکار و عزم شماست و تضمین می کند که فراموش نمی شوید و رابطه تان را تثبیت می کنید.

با این وجود اغلب افراد در پیگیری پس از جلسه ی شبکه سازی ضعیف عمل می کنند. تا حدودی می توان گفت علت این امر نه بی خیالی یا بی مسئولیتی آنها، بلکه گیج شدن و از توان افتادن است. مسئله مرتب کردن ۱۵ کارت ویزیت و در آوردن اطلاعات تماس آنها نیست، بلکه انرژی ذهنی ای مد نظر است که این کار به آن نیاز دارد. به خاطر سپردن و به یاد آوردن نام ها و چهره ی افراد و صحبت هایی که میانتان رد و بدل شده نیازمند تلاش و صرف انرژی است.

اما وقتی در هر رویداد تنها با یک نفر ارتباط بگیرید، پیگیری های آینده برایتان آسان می شود و فقط یک مورد در فهرست شما قرار خواهد داشت.

مت یانگ کوئیست، رئیس یک شرکت شغل یابی می گوید «نیروی انسانی مورد نیاز برای ۷۰ تا ۸۰ درصد موقعیت های شغلی بدون انتشار آگهی پیدا می شود، با این حال اغلب افرادی که به دنبال شغل می گردند، ۷۰ تا ۸۰ درصد زمان خود را صرف جستجوی آگهی های استخدام می کنند؛ در حالی که باید از جای خود بلند شوند، در جلسات شبکه سازی شرکت کنند و با کارفرما ها ارتباط بگیرند».

البته موضوع فقط کارفرما نیست. هدف از شبکه سازی کمک به پیشرفت در زندگی شغلی، پیدا کردن مشتری، جذب فرصت های غیر منتظره و ایجاد روابطی است که در صورت نیاز به پیدا کردن یک شغل دیگر اهمیت زیادی پیدا می کنند.