بخش اعظمی از آب موجود در کره ماه، احتمالا از برخورد سیارک ها به وجود آمده است

برای مدتی طولانی، محققان باور داشتند که آب موجود در سطح کره ماه، ناشی از برخورد شهاب سنگ ها بوده است، اما به نظر می رسد که حالا زمان تجدید نظر در این رابطه فرا رسیده باشد. محققانی که وظیفه بررسی نمونه های به دست آمده از ماموریت آپولو را برعهده داشته اند، به تازگی پی برده اند که آب موجود در کره ماه احتمالا از برخورد با سیارک ها در بازه زمانی 4.3 میلیارد الی 4.5 میلیارد سال پیش به وجود آمده است؛ یعنی زمانی که سطح ماه و زمین از ماگما پوشیده شده بود.

این کشف، با بررسی ایزوتوپ های هیدروژن به دست آمده است. در حالی که آب موجود در شهاب سنگ ها از لحاظ دوتریوم بسیار غنی هستند، حدود 20 درصد از آب موجود در کره ماه، میزان ایزوتوپی را به نمایش می گذارند که به آب موجود در سیاره زمین شباهت دارد.

حتی این احتمال وجود دارد که یک چهارم آب موجود در کره ماه، از برخورد زمین با این سیاره در 4.5 میلیارد سال پیش به وجود آمده باشد که از آن به عنوان «فرضیه برخورد بزرگ» یا Big Splash یاد می شود. اگر این نظریه صحت داشته باشد، احتمالا برخی از مواد موجود در کره ماه، هم از برخورد مستقیم با زمین و هم از برخورد با سیارک ها به وجود آمده اند.

همان طور که احتمالا حدس زده اید، فرضیه برخورد با سیارک ها هنوز از یک نظر قابل استناد نیست و آن، کمبود اطلاعات محققان است. در واقع محققان تنها دو درصد از نمونه های ماموریت آپولو را تا به امروز بررسی کرده اند که همه آنها از بخش نزدیک ماه به زمین به دست آمده اند. بنابراین احتمال آن وجود دارد که بررسی های بیشتر (خصوصا از بخش دورتر ماه) اطلاعات دیگری با خود با همراه آورند. خوشبختانه با توجه به اینکه تا پایان ماموریت های فعلی زمان زیادی باقی نمانده، ممکن است این تئوری در سال های آینده به صورت قطعی مورد تایید قرار گیرد.