کشف سیاره ای با دو ستاره مشابه به خورشید توسط تلسکوپ فضایی کپلر

پژوهشگران با استفاده از داده های به دست آمده از تلسکوپ فضایی کپلر، بزرگ ترین سیاره ای که به دور یک منظومه متشکل از دو ستاره می چرخد را کشف نمودند. این سیاره که کپلر 1647b نام دارد به لحاظ شعاع و توده هم اندازه با مشتری است.

ستاره هایی هم که این سیاره به دورشان می چرخد تا حدودی شبیه به خورشید خودمان هستند: یکی از آنها اندکی از خورشید بزرگ تر است و دیگری کمی کوچک تر. کل منظومه سیاره ای کشف شده نیز 3700 سال نوری تا منظومه خورشیدی فاصله دارد و تصور می شود که قدمت آن برابر با 4.4 میلیارد سال باشد که در واقع با عمر منظومه شمسی برابری می کند.

جزئیات مربوط به این کشف در جریان نشستی فاش شد که امروز در انجمن ستاره شناسی آمریکا در سندیگو برگزار گردید. دانشمندان هم این سیاره را درست مانند دیگر اگزوپلنت ها کشف کردند؛ یعنی با اندازه گیری گذر آن. وقتی سیاره ای به صورت مستمر از مقابل ستاره میزبانش عبور می کند، اندکی از روشنایی آن ستاره کم می شود و همین افت روشنایی است که توسط کپلر مورد استفاده قرار می گیرد.

دانشمندان با استفاده از همین افت روشنایی می توانند ابعاد و توده اگزوپلنت ها را مشخص نمایند و دوره چرخشی آن منظومه را با احتساب زمان مورد نیاز برای کم شدن نور سیاره اندازه بگیرند.

لازم است اضافه نماییم کشف سیاره هایی که به دور یک منظومه متشکل از دو ستاره می گردند هم کاری بس دشوار است . William Welsh یکی از مولفان مقاله ای که در این باره منتشر گردید و از ستاره شناسان دانشگاه سندیگو در این باره گفت: در این منظومه ها گذر سیاره به صورت مستمر به لحاظ زمانی اتفاق نمی افتد و ممکن است که از نظر عمق و زمان متفاوت باشد.

علاوه بر این کپلر 1647b مدار چرخشی بسیار بلندی دارد و1107 روز طول می کشد تا سیاره بتواند مسیر دور هر دوی این ستاره ها را طی کند. طبق گفته دانشمندان این طولانی ترین مدار در اگزوپلنت های شناخته شده به شمار می رود. این را هم اضافه نماییم که کپلر باید این منظومه ستاره ای را برای مدت چهار سال تحت نظر می گرفت تا چند گذر آن را مشاهده کند و به این داده ها دست پیدا کند.

یکی دیگر از جنبه های جالب این سیاره آن است که در «محدوده قابل سکونت» جادویی دو ستاره خود قرار دارد (محدوده ای که در آن، دما به گونه ایست که آب می تواند به شکل مایع در سطح یک سیاره خاکی وجود داشته باشد) و چون آب در روی زمین عاملی کلیدی و حیاتی برای زندگی محسوب می شود، وجود آن هر جای دیگری در این هستی می تواند به معنای وجود حیات فرازمینی باشد.

اما یک نکته وجود دارد: کپلر 1647bدرست مانند سیاره دوقلویش یعنی مشتری که مدت ها آن را گم کرده بود، یک جرم عظیم گازی است و به همین خاطر احتمالا هیچگونه حیات فرازمینی در آن وجود ندارد.

اما اگر سیاره یک ماه هم داشته باشد، چون ماه آن در محدود قابل سکونت قرار خواهد داشت آنگاه احتمال وجود آب در آن بالا خواهد بود.

اضافه نماییم که کپلر 1647b تنها یکی از جدیدترین کشف هایی جالب توجه کپلر است که حالا هفت سالی می شود به دنبال اگزوپلنت ها از درون فضا می گردد. اخیرا محققان ناسا وجود 1284 سیاره را با استناد به داده های به دست آمده از طریق این تلسکوپ تایید نمودند. تا به امروز نیز بالغ بر 2000 اگزوپلنت تایید شده به لطف داده های کپلر کشف گردیده اند.