پژوهشگران موفق به بازیابی بینایی در موش های آزمایشگاهی شدند

تیمی از محققین کالیفرنیایی، با جمع آوری تعدادی موش نابینا و انجام آزمایش های متعدد روی آن ها موفق شدند تا بخشی از بینایی را به موش ها باز گردانند. این اولین بار است که انسان موفق شده بخش های مهمی از بینایی را در پستانداران بازیابد.

نابینایی تدریجی، گلوکوم یا آب سیاه، تقریبا 70 میلیون انسان را در سراسر جهان تحت تاثیر خود قرار داده و در حال حاضر درمانی برای آن نیست. افرادی که به آب سیاه دچار می شوند، سلول های عصبی بینایی شان دچار مشکل شده و آکسون سلول های گانگلیونی شبکیه شان آسیب دیده است.

به طور کلی، سلول های گانگلیونی آنچه که ما می بینیم را پردازش کرده و عهده دار ارسال تصاویر به مغز هستند. حالا به آکسون آن ها فکر کنید که می تواند چندین سانتی متر طول داشته و همانند سیم، چشم و مغز را به یکدیگر متصل کرده باشد. متاسفانه پس از آسیب رسیدن، این آکسون ها در انسان بالغ ترمیم نمی شوند، بنابراین محققین راهی پیدا کردند تا رشد دوباره آن را سبب شوند.

برای انجام این کار، دو تکنیک به کار گرفته شد. در آزمایش اول، پژوهشگران چشم سالم موش را پوشانده و چشم نسبتا نابینا را در برابر «تحریک بصری با کنتراست بالا» قرار دادند که مرتبا تصاویر با رنگ های متفاوت مشکی و سفید را نشان می داد.

سپس در آزمایش دوم، با تزریق مواد شیمیایی، مسیر mTOR که رشد را در سلول های گانگلیون سبب می شود فعال کردند.

با ترکیب هر دو آزمایش، محققات موفق شدند تا بخش قابل توجهی از آکسون ها را طی 3 هفته رشد دهند. پس از این مدت، زمانی که تصویر حلقه ای در حال بزرگ شدن (مانند پرنده ای که در حال نزدیک شدن است) به موش ها نشان داده شد، آن هم زمانی که چشم سالم بسته بود، موش ها فرار می کردند که این یعنی بینایی شان بازگشته.

با این حال، زمان زیادی لازم است تا پژوهش روی موش ها کامل شود. پس از آن می توان امیدوار بود که آزمایش آن ها روی انسان نیز قابل انجام باشد.