پلتفرم واقعیت مجازی Daydream گوگل و پیش نیازهایش برای موبایل های پشتیبانی کننده

حتما تا به حال نام پلتفرم واقعیت مجازی Daydream گوگل را شنیده اید، اما وقتی حرف از نوع دستگاه هایی به میان می آید که از آن پشتیبانی می کنند، مساله برایتان کمی پیچیده و درکش دشوارتر می گردد. علت کاملا ساده و قابل درک است؛ چون هنوز گوگل مشخصات سخت افزاری و پیش نیازهای دقیق برای موبایل های «آماده برای Daydream» را منتشر نکرده است.

با این همه، برای آنکه اندکی بر سردرگمی شما اضافه گردد، لازم است از عبارت «سازگار با Daydream» هم برایتان بگوییم که معمولا در رابطه با این دستگاه ها مطرح می گردد. در ادامه این مطلب از شما دعوت می کنیم تا نگاهی بیاندازید به موبایل هایی که رسما آماده برای این پلتفرم خوانده شده اند و آنهایی که احتمالا این سازگاری را خواهند داشت.

منظور از آماده برای Daydream چیست؟

این عبارت را گوگل در مورد نسل آتی دستگاه هایی به کار می برد که امکانات مختلف شان از جمله حسگرها، نمایشگر و CPU/GPU حداقل پیش نیازها برای ارائه محتوای واقعیت مجازی Daydream را داشته باشد. آنطور که Clay Bavor مدیر واحد واقعیت مجازی گوگل در جریان کنفرانس توسعه دهندگان این شرکت اعلام نمود: ما می خواهیم از نظر کیفیت جزو برترین ها باشیم و برای تحقق این امر لازم است که تمامی قطعات پیش نیازهای  لازم را کسب نمایند.

لذا Bavor با در نظر داشتن همین مساله، معتقد است شمار اندکی از اسمارت فون های فعلی برچسب آماده-برای-Daydream را دریافت خواهند کرد. علت این مساله هم به دو نکته باز می گردد: نبود حسگرهای مورد نیاز و فقدان نمایشگرهای دارای ایستایی پایین (Low Persistence).

در اینجا لازم است توضیحاتی را در مورد عبارت مقوله ایستایی تصویر یا Image Persistence بیان کنیم؛ ماندگاری تصویر در واقع معادل همان سوختگی صفحه در نمایشگرهای LCD و پلاسماست منتها با این تفاوت که اثر ایجاد شده موقتی خواهد بود. علت هم این است که کریستال های مایع معمولا حالتی آزاد دارند، اما وقتی ولتاژی را دریافت می کنند، برخی طول موج های نوری مشخص را مسدود می نمایند و در صورتی که برای مدت طولانی ولتاژ دریافت کنند باعث می شود که مثلا نشانگر ماوس روی نوار وظیفه به حالت بدون حرکت باقی بماند و ایستایی رخ دهد. لذا نمایشگرهایی برای واقعیت مجازی Daydream مناسبند که پایین ترین نرخ ایستایی را داشته باشند.

تا به اینجای کار در مورد اسمارت فون ها صحبت کردیم، حال آنکه نمایشگرهایی هم که روی سر سوار می شوند می توانند چنین مشخصه ای را داشته باشند. در این بخش توجه شما را به بیانیه گوگل در مورد این نوع نمایشگرها جلب می کنیم:

هدست های آماده برای Daydream برای تجربه کیفیت بالای واقعیت مجازی از طریق دستگاه های موبایل ساخته می شوند که از طریق این پلتفرم برایشان فراهم می گردد. برخلاف کاردبرد گوگل که صرفا برای مدت زمان محدودی می توان آن را به کار برد، این هدست ها برای استفاده طولانی مدت طراحی شده و کاربران نیز برای استفاده از آن، به جای کاربرد دکمه فعال سازی، از طریق کنترلر Daydream با اپلیکیشن های واقعیت مجازی تعامل پیدا می کنند.

بنابراین همانطور که مشاهده کردید، تجربه پیشرفته واقعیت مجازی Daydream و آنچه با استفاده از کاردبرد گوگل ارائه می شود با هم فرق دارند. کافیست این دو تجربه را به عنوان دو سر از طیف واقعیت مجازی گوگل در نظر بگیرید. این دو شاید از نظر حسی که در کاربر ایجاد می کنند و نوع سخت افزار مورد نیازشان با هم فرق داشته باشند اما بخشی از یک محور هستند و این همان نقطه ایست که مقوله سازگار با Daydream مطرح می شود.

منظور از عبارت سازگار با Daydream چیست؟

در وهله نخست لازم است یادآور شویم که گوگل به ندرت از عبارت سازگار با Daydream استفاده می کند. طبیعتا تمرکز این کمپانی روی نسل آتی سخت افزاری است که بتواند چشم انداز آن در مورد محتوای Daydream را به صورت کامل محقق نماید.

اما همین حالا هم طیف وسیعی از کاربران اندروید روی حوزه واقعیت مجازی سرمایه گذاری کرده اند و برای نمونه بالغ بر یک میلیون نفر هدست Gear VR را خریداری کرده اند. لذا منطقی نیست اگر گوگل این جمعیت عظیم از استفاده کنندگان را نادیده بگیرد و صرفا روی کاربران آتی تمرکز نماید. این همان نقطه ای است که نظریه دستگاه های سازگار با پلتفرم Daydream مطرح می گردد.

در حالی که هنوز مدت زمان زیادی از عرضه تلفن هوشمند گلکسی اس 7 نگذشته است، این محصول به باور خیلی ها احتمالا حسگرهای مورد نیاز برای آنکه آماده-برای-Daydream خوانده شود را در خود ندارد، با این حال، چون این موبایل طیف وسیعی از دیگر شرایط مورد نیاز برای این منظور را دریافت نموده،شاید بهتر است آن را سازگار با این پلتفرم بخوانیم.

این یعنی پرچمدرا مورد بحث کاملا هم با استانداردهای گوگل همخوانی ندارد اما بسیار به این سطح نزدیک است و از این لحاظ می توان گفت شبیه به فعالیت های برندینگی است که این کمپانی تحت عنوان «فعالیت های انجام شده با کاردبرد» در گوشه و کنار از آن یاد می کند.

بنابراین دستگاه های سازگار با Daydream قادر خواهند بود محتوای واقعیت مجازی آن را اجرا کنند، اما کیت توسعه نرم افزاری این پلتفرم احتمالا قابلیت هایی که سخت افزار قادر به ارائه شان نیست را یا غیرفعال می کند یا هرجا که لازم بود روی Cardboard VR سوئیچ می کند. این در واقع همان اصل اساسی است که به موبایل نکسوس 6 پی (که رسما هم آماده برای Daydream نیست) امکان می دهد همان دستگاه مرجع برای توسعه پلتفرم مذکور باشد. به بیان دیگر، این موبایل صرفا با پلتفرم یاد شده سازگاری دارد.

مجددا در اینجا باید اشاره کنیم که دستگاه های یاد شده به لحاظ نظری با این پلتفرم سازگاری دارند اما در هر صورت، کاملا عقلانی است بهتر است گوگل امکانی را فراهم آورد که این نوع محتوا روی سخت افزارهایی پایین تر از حد آماده برای Daydream هم قابل اجرا باشد. این کار نیز تا حدودی مستلزم ارائه پلتفرمی است که کاربران را مجبور به خرید دستگاه های جدید پشتیبانی کننده از اندروید نوقا نمی کند.

اما از سویی، چنین اقدامی از سوی غول جستجو باعث می شود که کاربران کنونی اندروید و توسعه دهندگان اندکی با حس و حال واقعیت مجازی Daydream آشنا شوند و در نتیجه می توان امیدوار بود که متقاعد گردند سخت افزار لازم برای بهره مندی از تجربه کامل آن را خریداری نمایند.

اگر گوگل تصمیم بگیرد پشتیبانی از حسگرهای بیرونی را هم اضافه نماید (یعنی استفاده از دستگاه هایی که روی موبایل های فعلی شما سوار خواهند شد) آنگاه شمار موبایل های آماده برای Daydream از این هم بیشتر خواهد شد.

موبایل های تایید شده آماده برای Daydream

تا به امروز تلفن های هوشمند معدودی همراه با این برچسب به بازار ارائه شده اند اما روشن است که ظرف ماه های آتی به میزان آنها اضافه خواهد شد. اما تا زمانی که سخت افزاری مورد نیاز برای این منظور به صورت رسمی منتشر گردد نمی توان با اطمینان خاطر در این باره صحبت کرد. در این بخش می توانید لیستی از موبایل های بهره مند از این امکان را مشاهده نمایید.

ZTE Axon 7

نخستین اسمارت فونی که رسما تحت عنوان آماده برای Daydream معرفی شد اکسون 7 از کمانیZTE است. این موبایل قیمتی برابر با 399 دلار دارد که با در نظر داشتن پشتیبانی اش از پلتفرم واقعیت مجازی گوگل قیمت آن بسیار رقابتی است. این محصول همچنین شمایی کلی از حداقل امکانات مورد نیاز برای کسب آمادگی ارائه محتوای Daydream را در اختیارمان قرار داد و برای نمونه حالا می دانیم چنین دستگاهی باید حداقل یک چیپست اسنپدراگون 820، نمایشگر AMOLED و 4 گیگابایت رم را در خود جای داده باشد.

Zenfone 3 Deluxe محصول ایسوس

نسخه پیشرفته از این موبایل (با 256 گیگابایت رام و 6 گیگابایت رم) اخیرا به اسنپدراگون 821 مجهز شده است، با این همه، هر دو مدل بهره مند از اسنپدراگون 820 گواهی Daydream را دریافت کرده اند. با در نظر داشتن اینکه هر سه نسخه ذکر شده به نمایشگرهای فول اچ دی  Super AMOLED مجهز شده اند، می توان اینطور نتیجه گرفت که QHD دیگر رزلوشن معیار برای موبایل های Daydream VR محسوب نمی شود..

مشخصات فنی موبایل های آماده برای Daydream

فهرست امکاناتی که در ادامه مشاهده خواهید کرد کاملا هم رسمی نیستند، اما از لیست موبایل هایی استخراج شده اند که پیشتر تحت عنوان دستگاه های آماده برای Daydream از آنها یاد شده. در ابتدا لازم است به اسنپدراگون 820 اشاره نماییم که حداقل چیپست لازم برای عملکرد مورد انتظار از CPU و GPU است که گوگل تعیین کرده و علاوه بر این چهار گیگابایت رم نیز حداقل حافظه مورد نیاز برای این منظور است.

در مورد نمایشگر هم باید بگوییم که دست کم یک نمایشگر فول اچ دی با ماندگار پایین برای این منظور ضرورت دارد. پیش از معرفی مدل های مختلف Zenfone 3 Deluxe (که دارای رزلوشن فول اچ دی هستند) اینطور به نظر می رسید که QHD حداقل رزلوشن مورد نیاز باشد، اما ظاهرا گوگل تغییراتی را در این مشخصات اعمال نموده است.

آنطور که کوالکام در کیت توسعه نرم افزاری واقعیت مجازی خود برای اسنپدراگون 820 گفته، واقعیت مجازی همچنین نیازمند «توان پردازشی پیش بینی کننده همسطح با سر است» که پردازنده Hexagon DSP چنین امکانی را دارد.

البته همه این دستگاه ها باید به اندروید نوقا مجهز باشند تا از مد عملکرد پایدار برای واقعیت مجازی نیز بهره بگیرند.

موبایل های احتمالا آماده -برای Daydream

برپایه مشخصاتی که در بالا به آنها اشاره شد، در حال حاضر شمار معدودی از دستگاه ها هستند که می توانند به لحاظ نظری آماده برای Daydream باشند. موتو زی و موتو زی فورس، نسخه های بهره مند از چیپست اسنپدراگون موبایل های گلکسی اس 7، اس 7 اج، اس 7 اکتیو و در نهایت وان پلاس 3 همگی از چیپست های اسنپدراگون 820 (حداقل) بهره می برند و همزمان نمایشگرهای فول اچ دی و دست کم چهار گیگابایت رم دارند.

موبایل های جی 5، اچ تی سی 10، اکسپریا اکس پرفورمنس و LeEco Le Max Pro همگی به نمایشگرهای LCD مجهز شده اند و در نتیجه بعید به نظر می رسد که گواهی Daydream را دریافت نمایند. البته نکسوس 6P از لیست مشخصات ذکر شده صرفا اسنپدراگون 810 را دارد اما با در نظر داشتن اینکه گوگل از آن تحت عنوان دستگاه مرجع برای توسعه دهندگان Daydream یاد کرد روشن است که سازگاری لازم را با این پلتفرم دارد.

پیش نیاز مهم بعدی (و البته دلیل آنکه هیچیک از دستگاه های بهره مند از پنل های OLED در لیست بالا حضور نداشتند) یا فقدان حسگرهای دارای زمان پاسخ دهی کم یا نمایشگرهای با ایستایی اندک است.

این احتمالا همان دلیلی است که به اعتقاد Clay Bavor باعث می شود هیچیک از موبایل های کنونی موجود در بازار نتوانند گواهی آماده برای Daydream را دریافت نمایند. اما آینده متفاوت از این خواهد بود: با در نظر داشتن آنچه گفته شد، بعید نیست اگر گلکسی نوت 7، میت 9 هوآوی، میت S2 و LG v20 همگی چنین مشخصه ای داشته باشند.