با اکوسیستم جدید مایکروسافت، اکس باکس چه سرنوشتی خواهد داشت

ردموندی ها با اکس باکس وان توانستند دروازه جدیدی از سردرگمی را به روی صنعت بازی های ویدیویی بگشایند. از ابتدای معرفی این کنسول تاکنون، مایکروسافت بارها سیاست های خود پیرامون پلتفرم نسل هشتمی اش را تغییر داده است. نمی گوییم ایده های سازنده اکس باکس هیچگاه رنگ و بوی موفقیت به خود نمی گرفتند.

اتفاقا بعضی اهداف مایکروسافت می توانست این صنعت را رو به جلو جرکت دهد. ولی مخاطب ها همچنان ظرفیت چنین تغییراتی را نداشتند. جنجال هایی که 2013 به راه افتادند را فراموش کرده اید؟ همین استارت ضعیف کافی بود تا اکس باکس وان از رقیب دیرینه خود عقب بیافتد و سونی با راه انداختن جنگی روانی از فرصت باد آورده نهایت استفاده را ببرد.

به خاطر تغییراتی که بخش مدیریتی اکس باکس داشت، ردموندی ها کنسول نسل هشتمی خود را به وضعیت پیشین باز گرداندند. با بازگشت این کمپانی به مسیر روتین، اکنون زمانی بود که مایکروسافت با مدیریت جدید خود می توانست ایده هایش را پیاده کند.

شاید ساتیا نادلا ابتدای راه ریاست خود قسمت گیمینگ را به عنوان اولویت هایش نمی دید اما با معرفی پلتفرم جهانی ویندوز نشان داد به پتانسیل های موجود باور دارد. بخش سرگرمی مایکروسافت هم اکنون روی یک طناب باریک راه می رود. اگر ایده های ردموندی ها به موفقیت بنشینند، شاهد تغییرات گسترده ای خواهیم بود.

ولی بیایید به این فرضیه که سیاست های جدید کمپانی، اکس باکس را تهدید می کند هم نگاهی بیاندازیم. آیا قسمت بازی های ویدیویی مایکروسافت می تواند پس از شکست سیاست های آن ها، دوباره روی پای خود بایستد؟ از اکوسیستم ردموندی ها حرف می زنیم. می دانید که چیست؟

به واسطه این اکوسیستم، شاهد همگام سازی پلتفرم های این کمپانی مبتنی بر ویندوز 10 که UWP یا Universal Windows Platform [پلتفرم جهانی ویندوز] نامیده می شود، هستیم. بنابراین تمام دستگاه های مایکروسافت باید به اسم ویندوز بشناسیم. اکنون سوال اصلی اینجاست چنین سیستمی چه مزایایی دارد.

با اکوسیستم جدید این کمپانی، برنامه ها همگام شده اند. ساده تر بگوییم، چون دیوایس ها بر پایه پلتفرمی یکتا هستند سازنده با ساخت اپلیکیشن خود می تواند به راحتی آن را برای دستگاه ویندوز متفاوتی پورت کند. همین یکپارچگی المان مهمی را به اکوسیستم ردموندی ها افزوده است؛ با خرید یک اپلیکیشن روی دستگاه ویندوزی، می توانید روی دیوایس دیگری هم [اگر وجود داشته باشد] این برنامه را رایگان به دست بیاورید.

مایکروسافت اعتقاد دارد مخاطب باید بتواند هر جایی می خواهد از اپلیکیشن های خود استفاده کند و این اکوسیستم ردموندی ها هست که به چنین ایده ای جامه عمل می پوشاند. چون تصمیم داریم پیرامون تاثیرات سیاست های جدید این کمپانی روی اکس باکس وان بپردازیم، به همین توضیحات کوتاه اکتفا می کنیم و بحث مهمی که داریم را پیش می کشیم؛ با اکوسیستم جدید مایکروسافت، اکس باکس چه سرنوشتی خواهد داشت؟

پیشتر اشاره کردیم اگر برای یک دستگاه برنامه ای را خریداری کنید، به رایگان قابلیت استفاده از همین اپلیکیشن را روی دیوایسی متفاوت دارید. مایکروسافت با Xbox Play Anywhere می خواهد چنین سیاستی را برای اکس باکس وان و ویندوز 10 پیاده کند. بنابراین با خرید هر نسخه از بازی [به عنوان نمونه اکس باکس وان] می توانید بدون هیچ گونه هزینه ای ورژن متفاوت [به عنوان نمونه ویندوز 10] را بگیرید.

جالب اینجاست شاید مایکروسافت همچنان سردرگرم رفتار کند ولی بارها گفته انحصاری های آتی اکس باکس وان برای ویندوز 10 منتشر خواهند شد. یک بار دیگر جمله ای که گفتیم را بخوانید؛ تمام انحصاری های اکس باکس وان راه خود را به ویندوز جدید پیدا خواهند کرد. تقریبا تمام حاشیه های سیاست جدید مایکروسافت به همین مسئله باز می گردد.

اگر اکس باکس وان انحصاری کنسولی نداشته باشد، چرا باید چنین محصولی را بخریم؟ بر اساس گفته فیل اسپنسر تجربه یک عنوان روی پلتفرم خانگی با رایانه های شخصی تفاوت های گوناگونی دارد. بنابراین مخاطب بسته به نیاز خود دست به انتخاب می زند. واقعا هم همین گونه است؛ نشستن جلوی تلویزیون را ترجیح بدهید اکس باکس وان می خرید.

اگر هم به پی سی عادت دارید روی ویندوز 10 به تجربه عناوین معروف ردموندی ها می پردازید. با این تفاسیر، آیا فروش اکس باکس وان تغییری خواهد کرد؟ زود تصمیم نگیرید، همچنان راه درازی تا نتیجه گیری پیش رو داریم. موفقیت یک دیوایس فرمول ریاضی نیست که با گذاشتن عدد جای متغیرهای A و B بتوانیم پیش بینی کنیم.

چه بخواهیم چه نخواهیم، انحصاری ها همیشه به عنوان محرک فروش یک کنسول شناخته می شوند. حتی اگر صحبت های خود را به قشر حرفه ای تر صنعت گیمینگ محدود کنیم، باز میبینیم مایکروسافت دسته ای از بازیکن ها را از دست می دهد. جدا از این که جنگ های روانی، موفقیت پلی استیشن 4 و نزدیکی به رونمایی از NX هم می توانند روی روند پیروزی یا شکست سیاست بخش گیمینگ ردموندی ها تاثیر بگذارند.

اگر با این دید به قضیه نگاه کنیم، اکس باکس محکوم به شکست سنگینی هست. امروزه می توانید بازی های گوناگونی از هر سبک بیابید، بنابراین یافتن جایگزین برای بعضی عناوین سخت نخواهد بود. تنها به اکس باکس اشاره نمی کنیم، مخاطب های کژوال یا تازه وارد چندان به یک فرنچایز وابسته نیستند. فریب موفقیت های اکس باکس وان اسلیم را هم نخورید.

همان روز ابتدای نسل هشتم، مایکروسافت توانست رکوردی را از خود به جای بگذارد اما این روند استثنایی ادامه پیدا نکرد و اکنون میبینیم پلی استیشن 4 حدود دو برابر رقیب خود فروخته است. معرفی پلی استیشن نئو و اسلیم هم می تواند نمک روی زخم های کهنه باشد. با تمام این صحبت ها، آیا مایکروسافت با سیاست های جدیدش گذشته را تکرار کرده و بار دیگر کنسول اکس باکس وان را به لبه پرتگاه می برد؟

شاید جالب باشد که بدانید ابتدا همین عقیده را داشتیم. با وجود تمامی شواهد موجود و سردرگمی های مایکروسافت به نظر می رسید دوران باشکوه اکس باکس به پایان رسیده است؛ اما اینجا یک مسئله بسیار مهم وجود دارد. ما داریم آینده یک پلتفرم بسته که بر اساس قوانینی نانوشته ای باید نرم افزارهای انحصاری داشته باشند را پیشبینی می کنیم. چرا گستره فکری خود را از محدوده ای که هستیم بیرون نیاوریم و متفاوت نیاندیشیم؟

ساتیا نادلا اعتقاد دارد سرویس ها باید جایگزین محصولات باشند. طبیعی هم است، فیل اسپنسر پیشتر گفته بود رویکرد فعلی بخش گیمینگ مایکروسافت همان بازتاب تصمیمات مدیریت این کمپانی به شمار می رود. سرویس ها می توانند انتخاب بیشتری به مخاطب بدهند. نادلا هم همین را دوست دارد؛ مصرف کننده راضی باشد.

ردموندی ها می خواهند کاربر هرجایی که خواست دست به تجربه عنوان خود بزند. هنوز نتوانسته اید حدس بزنید به چه چیزی فکر می کنیم؟ گزارشات نشان می دهند مایکروسافت تصمیم دارد اکس باکس را از پلتفرمی بسته [کنسول] بیرون آورده و سرویسی تحت همین نام به وجود بیاورد. ردموندی ها همانند سونی یا نینتندو تک پلتفرمی نیستند. چرا از پتانسیل های خود استفاده نکنند.

داریم از ویندوز 10 حرف می زنیم، سیستم عاملی که میلیون ها کاربر دارد. این که بازیکن های بیشتری دست به تجربه یک عنوان بزنند ایده بدی نیست. فیل اسپنسر پیرامون این قضیه حرف جالبی زده است: «کاربران بیشتر، بازی های بیشتر و اکوسیستم بهتر.» این نکته را به یاد داشته باشید روز به روز هزینه ساخت بازی های ویدیویی افزایش پیدا می کند. بنابراین استقبال بیشتر از عناوین محبوب شما می تواند به معنای ادامه یک فرنچایز باشد.

ساده تر بگوییم، اکوسیستم یکپارچه اکس باکس و ویندوز 10 نه تنها تجربه ای منسجم تر به وجود می آورد، موجب بازی های بیشتر برای سرویس گیمینگ مایکروسافت هم می شود. جالب اینجاست ردموندی ها پیشتر چنین سیاستی را به کار گرفته بودند که با استقبال کاربرها رو به رو شد. سرویس Office 365 را می گوییم.

آن هاکالکشن آفیس خود را به  سرویسی اشتراکی تبدیل کردند تا مخاطب دسترسی گسترده ای تری به خدمات و نرم افزارها داشته باشد. زمانش رسیده این کمپانی همین شیوه را برای اکس باکس به کار گرفته و از فضای بسته خودش [کنسول] رها نماید. مایکروسافت می تواند سرویس اکس باکس را با پتانسیل های موجودش به قلب گیمینگ جهان تبدیل کند، همان گونه که با Office 365 این کار را کرد و زندگی کاری انسان های زیادی به این سرویس وابسته است.

فیل اسپنسر بارها به فضای محدود سخت افزار کنسول ها اشاره کرده است: «سخت افزار اکوسیستم های گوناگون، نوآوری بیشتری نسبت به کنسول ها دارند. چون این پلتفرم از همان ابتدا یک سخت افزار و نرم افزار بسته داشته و حدود هفت سال هم باید صبر کنید تا نسل کنسولی به پایان برسد. ما می خواهیم پلتفرم نرم افزاری خود را از پلتفرم سخت افزاری که روی آن اجرا می شود، جدا نماییم.»

از بخش پایانی حرف های او که می توانیم سرویس اکس باکس را نتیجه گیری کنیم. ولی به قسمت ابتدایی اش توجه کردید؟ بیایید نگاهی به یکی دیگر از مصاحبه های اسپنسر بیندازیم: «دنیای فناوری روز به روز در حال پیشرفت و نوآوری است. در صورتی که کنسول های بازی از ابتدای یک نسل با سخت افزار بسته تولید شده و با همان هم ادامه می دهند. اما آن ها می توانند ارتقا یابند.»

به شفاف سازی نیاز دارید؟ اگر همچنان نتوانسته اید پاسخی را دریافت کنید، کافی است تا حرف های نادلا را به یاد بیاورید؛ ما می خواهیم به مخاطب قدرت انتخاب دهیم. با توجه به این صحبت ها، شاید ابتدایی ترین چیزی که به ذهن مخاطب برسد، کنسول های ماژولار باشد. بدین ترتیب بازیکن می تواند همانند رایانه های شخصی پلتفرم خانگی خود را قدرتمند تر کند.

احتمالش هست و ما هم چیزی نمی گوییم، اما بیایید به یکی از شایعات قدیمی دامن بزنیم. پیش از معرفی اسکورپیو، گزاراشاتی به دست رسید که نشان می داد مایکروسافت تصمیم به تغییر رویکردهای خود داشته و می خواهد طی بازه زمانی دو یا سه ساله، کنسول وارد بازار کند. سرویس اکس باکس اگر بخواهد به موفقیت برسد، باید بین بخش ویندوز و پلتفرم خانگی تعادل برقرار نماید.

محدودیت های گرافیکی هم یکی از مشکلاتی هستند که این تعادل را به هم می ریزند. بنابراین مایکروسافت می تواند با عرضه کنسول های بیشتر، قدرت انتخاب گسترده تری به کاربرها بدهد. نگران چیزی هم نباشید، چون ویندوز پایه تمامی سخت افزارهای این کمپانی خواهد بود بنابراین طی سال ها شاهد پشتیبانی از پلتفرم های قدیمی تر هستیم.

برای سخن پایانی باید بگوییم سیاست های مایکروسافت از دیدگاه یک پلتفرم بسته محکوم به شکست هستند. ولی اگر سرویس اکس باکس را به عنوان آینده بخش گیمینگ ردموندی ها متصور شویم، می توانیم به موفقیت های گوناگون امیدوار باشیم. باید صبر کنیم و ببینیم چه اتفاقاتی می افتد.