سفر در زمان؛ نگاهی دوباره به سه کنسول نسل ششمی [قسمت اول – سونی]

پس از نگاهی دوباره به کنسول های نسل چهارم و پنجم بازی های ویدیویی اکنون به ایستگاه دوست داشتنی نسل ششم رسیده ایم. نسلی فراموش نشدنی که همراه بود با پیشرفت های چشم گیر تکنولوژی در این صنعت و همچنین ورود یکی از غول های نرم افزاری به آن؛ نسل ششم قصد داشت بار دیگر نزاع میان شرق و غرب را این بار در قالب بازی های ویدیویی به نمایش بگذارد.

ار آن جایی که سه دستگاه پلی استیشن 2، اکس باکس و گیم کیوب را کنسول های برتر نسل ششم بازی های ویدیویی می دانیم تصمیم گرفتیم مقاله ی سفر در زمان نسل ششم، حول این دردانه های محبوب بچرخد.

• سفر در زمان [قسمت اول - سونی]
• سفر در زمان [قسمت دوم - مایکروسافت]
• سفر در زمان [قسمت سوم و آخر - نینتندو]

در این مقاله قصد داریم برای بازیابی خاطرات نگاهی به کنسول کمپانی سونی و همچنین سیاست های کاری آن داشته باشیم. علاوه بر این در یک بخش نوستالژیک نیز به سراغ برخی عناوین این کنسول دوست داشتنی رفته و به بازیابی خاطرات می پردازیم.

افسانه آغاز می کند

سونی هیچ گاه فکرش را هم نمی کرد که بتواند با پلی استیشن 1 و اولین حضور خود در صنعت بازی های ویدیویی تا این حد اعتبار کسب کند. مطمئناً سال 1995 سال خوش یمنی برای این کمپانی بود؛ سونی با قدرت به پیش می رود، ریسک می کند و به اصطلاح هر اتفاقی را به جان می خرد.

همان طور که می دانید در سونی موزیک، کوتاراگی به وسیله ی همکاری نزدیک با شیه گو مارویاما، مدیر عامل سونی موزیک و همچنین Akira Sato توانست در نوامبر 1993 شرکت Sony Computer Entertainment, Inc (به اختصار SCEI) که وابسته به سونی بود را شکل دهد.

در همکاری های اولیه ی با سونی موزیک، بخش سرگرمی های کامپیوتری سونی توانست استعدادهای خلاق فراوانی را به شرکت جذب کرده و همچنین با تولید، بازاریابی و توسعه ی دیسک های مورد نیاز سونی موزیک سود، کلانی را عاید این بخش کند. اقدام خوش آیندی که بخش سرگرمی سونی را به جایگاه حاضرش رساند.

علی رغم اعلام سونی مبنی بر در دست ساخت بودن پلی استیشن 2، کنسول دریمکست روزهای خوبی را در آمریکای شمالی می گذراند.

در اوایل سال 1999 افراد بلند پایه ی بخش سرگرمی های کامپیوتری سونی با مشاهده ی موفقیت های بی نظیر محصول خود به نام پلی استیشن 1 تشکیل جلسه داده و بر سر ساخت و عرضه ی کنسولی دیگر تصمیم گیری می کنند. سرانجام با تصمیم گیری های نهایی و تخصیص بودجه برای ساخت یک تکنولوژی جدید، سونی در 2 مارس همان سال اقدام به معرفی نسل دوم پلی استیشن می کند.

پس از گمانه زنی های فراوان پلی استیشن 2 نامی بود که روی این کنسول گذاشتند؛ کنسولی قدرتمند که نسل ششم را هدف قرار داده بود و قصد داشت در مقابل کنسولی چون دریم کست قد علم کرده و بار دیگر خودی نشان دهد. علی رغم اعلام سونی مبنی بر در دست ساخت بودن پلی استیشن 2، کنسول دریمکست روزهای خوبی را در آمریکای شمالی می گذراند.

این کنسول توانست تنها در دو هفته حدود 500 هزار واحد از کنسول خود را به فروش رسانیده و سود خوبی را نصیب کمپانی کهنه کار سگا کند. سونی اکنون عرصه را بر خود تنگ می بیند. شاید اعضای بخش سرگرمی سونی حتی فکرش را هم نمی کردند که دریمکست با چنین بازخورد خوبی در آمریکای شمالی رو به رو شود.

این کمپانی درس های خوبی از سیاست های کاری خود با پلی استیشن 1 گرفته است. آن ها هرگز نمی خواهند بازار آمریکای شمالی را به این راحتی ها از دست بدهند. بلافاصله پس از عرضه ی دریمکست در آمریکای شمالی، سونی در 20 سپتامبر 1999 در نمایشگاه Tokyo Game Show اقدام به پرده برداری از جدیدترین کنسول ساخته شده توسط خود می کند.

اگر از ما بپرسید می گوییم که سونی برای نجات از این مخمصه و به رخ کشیدن قدرت خود به رقبا به یک نمایش بزرگ و خیره کننده احتیاج دارد. همین طور هم شد و اعضای سن متئو توانستند با اجرای یک دموی قابل بازی از عناوین گرن توریسمو 2000 (که بعد ها با نام Gran Turismo 3: A-Spec عرضه شد) و Tekken Tag Tournament تماشاگران را به وجد آورده و قدرت گرافیکی جدیدترین کنسول خود را به رخ دیگر کمپانی ها بکشند.

سونی قدرتمندتر از همیشه

سرانجام یکی از افسانه ای ترین کنسول های تاریخ صنعت بازی های ویدیویی پا به عرصه ی رقابت گذاشت. پلی استیشن 2 نهایتاً در مارس 2000 به بازار ژاپن راه پیدا کرد. با موفقیت های کم نظیر این کنسول در ژاپن، سونی به ترتیب در ماه های اکتبر و نوامبر همان سال اقدام به تزریق این کنسول دوست داشتنی به بازار آمریکای شمالی و اروپا می کند.

سال 2000 بود که درخواست ها برای پلی استیشن 2 شدت گرفت. این موضوع تا جایی ادامه پیدا کرد که قفسه ی فروشگاه های خرده فروشی تقریباً خالی از کنسول پلی استیشن 2 شده بود.

بر طبق برآوردهایی که در آن زمان انجام گرفت میزان فروش کنسول دریمکست به همراه بازی ها و لوازم جانبی آن در روز اول موفق شد مرز 97 میلیون دلار را رد کند. این در حالی بود که کنسول سونی در بازه زمانی مشابه و در همان مناطق توانست با فروش پلی استیشن 2 به همراه بازی ها و لوازم جانبی آن درآمدی 250 میلیون دلاری داشته باشد.

امروزه از دسترس خارج شدن یک محصول پر طرفدار به امری طبیعی تبدیل شده است. در همان سال 2000 بود که درخواست ها برای پلی استیشن 2 شدت گرفت. این موضوع تا جایی ادامه پیدا کرد که قفسه ی فروشگاه های خرده فروشی تقریباً خالی از کنسول پلی استیشن 2 شده بود.

در آن زمان و با توجه به موج درخواست هایی که به سوی سونی روانه می شد خط تولید این کمپانی با مشکلات بی سابقه ای مواجه شد و نتوانست پاسخ گوی نیاز تمام مشتریان باشد. در این شرایط تنها گزینه پیش روی طرفداران دو آتیشه این کنسول سرازیر شدن به سمت سایت های حراجی مانند ای بی و پرداخت بیش از هزار دلار برای خرید هر عدد پلی استیشن 2 بود.

می توانیم بگوییم که دو دلیل بسیار مهم در همان ابتدای کار موجب موفقیت های سونی شد؛ یکی آن که گیمرهای زیادی پلی استیشن 1 را تجربه کرده بودند و آن را یکی از بهترین کنسول های عرضه شده در طی چند نسل اخیر می دانستند و دیگری وجود قابلیتی به نام Backward Compatibility بود.

با وجود قابلیت Backward Compatibility در واقع قادر بودید عناوین پلی استیشن 1 را روی کنسول جدیدتر اجرا کنید تا ضمن در اختیار داشتن یک منبع بزرگ از بازی های متنوع، به مرور خاطرات خود بپردازید. همین شرایط به سونی کمک بسیاری کرد تا در 5 مارس 2000 و درست یک روز پس از عرضه بتواند به فروش 980 هزار واحدی برسد.

این مهم کمک کرد تا جایگاه سونی تحت برند پلی استیشن در صنعت بازی های ویدیویی وسعت بیشتری به خود بگیرد. سونی پس از گذر از این برهه زمانی اقدام به ارسال کیت های توسعه ی جدید برای توسعه دهندگان کرد. در همین بین خط تولید این کمپانی نیز توانست با افزایش تعداد تولید خود نیاز مصرف کنندگان را تا حدودی رفع و رجوع کند.

عملکرد و قابلیت های پلی استیشن 2 در بخش مالتی مدیا به گونه ای بود که آن را فراتر از یک کنسول بازی نشان می داد. در واقع قیمت گذاری های اولیه ی این کنسول بسیار کمتر از یک دی وی دی پلیر بود؛ خب جای سوال ندارد! مخاطبان همیشه در کنار کیفیت به قیمت مقرون به صرفه نیز اهمیت می دهند. همین امر کافی بود تا پلی استیشن 2 به عنوان یک پلیر به سینمای خانگی راه پیدا کند.

سگا از دور رقابت ها کنار می رود

موفقیت های غیر قابل وصف سونی در سال 2000، کمپانی کهنه کار سگا را با مشکلات عدیده ای مواجه می سازد. حالا سگا به شدت با مشکلات مالی دست و پنجه نرم کرده و توان رقابت با دیگر شرکت ها را در خود نمی بیند. به هر حال رقابت نیز مانند جنگ بی رحم بوده و گاه سبب تسلیم شدن جبهه ی ضعیف تر می شود.

در نتیجه ی این وضعیت سگا در مارس 2001 و تنها پس از گذشت 18 ماه از آخرین موفقیت شان در عرضه ی کنسول خود، اقدام به قطع تولید دریمکست کرده و به نوعی از دور رقابت خارج می شود. پس از این واقعه ی دردناک و خداحافظی با یکی از تاریخ سازترین کمپانی های صنعت بازی، پلی استیشن 2 نزدیک به 6 ماه به تنهایی در بازاری بی رقیب می تازد.

سونی را وهم بر می دارد؛ آن ها فکر می کنند نسل پنجم بازی های ویدیویی در حال تکرار است و می توانند با خیالی آسوده به پیش تازی خود ادامه دهند. به یک باره این توهمات به خیالی خام تبدیل شده و سرانجام نینتندو و مایکروسافت، دو کمپانی نام آشنای عرصه ی تکنولوژی و بازی های ویدیویی با محصولات خود از راه می رسند.

به عقیده ی بسیاری از تحلیلگران این صنعت، سه مورد حیاتی می توانست در مشخص شدن پیروز میدان نقش داشته باشد. اولین مورد این بود که کنسول مایکروسافت به نام اکس باکس از تمامی کنسول های آن نسل قوی تر بود. مورد بعدی کم هزینه تر بودن ساخت کنسول گیم کیوب در مقابل باقی رقبا بود و مورد سوم نیز به ضعیف تر بودن تئوری کنسول پلی استیشن 2 از دیگر رقبا مربوط می شد.

سونی را وهم بر می دارد؛ آن ها فکر می کنند نسل پنجم بازی های ویدیویی در حال تکرار است و می توانند با خیالی آسوده به پیش تازی خود ادامه دهد

از همه ی این ها که بگذریم آخرین ساخته ی اهالی کالیفرنیا یک قابلیت متمایز بین دو کنسول دیگر داشت. همانطور که می دانید پلی استیشن 2 علاوه بر یک کنسول بازی، می توانست به عنوان یک دی وی دی پلیر نیز عمل کند. این در حالی بود که اکس باکس برای انجام این کار به یک آداپتور نیاز داشت؛ گیم کیوب هم که کاملاً از ماجرا پرت بود و اصلاً چنین قابلیتی برای آن تعریف نشده بود.

با این که پلی استیشن 2 در زمان عرضه لاین آپ بزرگی نداشت اما توانست در تعطیلات آن سال با عرضه ی بازی های بلاک باستر و بزرگ نظرها را به خود جلب کند. موردی که ضمن متوقف کردن رقبای جدید این کمپانی، سبب چند برابر شدن توان رقابتی پلی استیشن 2 شد.

در این نسل سونی هیچ گاه از سمت مخالف ضربه ای نخورد. آن ها مدت ها قبل سیاست های کاری خود را برای مواجهه با این شرایط چیده بودند. بر همین اساس کمپانی سونی به اصطلاح شمشیر را از رو بسته و با عناوینی چون Grand Theft Auto series و Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty پر قدرت تر از قبل به جنگ با مایکروسافت رفت.

در ایستگاه نسل ششم بخش سرگرمی های کامپیوتری سونی در یک کلام فوق العاد عمل کرد؛ آن ها برای تک تک حادثه ها برنامه داشته و به صورت کاملاً پیش بینی شده با چالش های مقابل شان برخورد کردند. در پی همین اقدامات بود که این کمپانی اقدام به کاهش قیمت کنسول می کند.

آن ها برای اولین بار در می 2002 قیمت کنسول را در آمریکای شمالی از 299 دلار به 199 دلار رساندند؛ قیمتی که معادل هزینه ی خرید هر دریمکست بود و مشخصاً از رقیب ردموندی خود 100 دلار ارزان تر در می آمد. پس از این ماجرا بود که سونی برای کاهش قیمت پلی استیشن 2 در ژاپن نیز برنامه ریزی کرد و در مجموع دو بار قیمت کنسولش را در این کشور کاهش داد.

آخرین کاهش قیمت پلی استیشن 2 نیز به سال 2006 بر می گردد؛ سالی که سونی رویاپردازی هایش برای عرضه ی پلی استیشن 3 را شروع کرده و خود را برای ورود به نسل هفتم آماد می کند. در بخش ارتباطات آنلاین نیز سونی بر خلاف سگا که با کنسول دریمکست به استقبال بازی های چند نفره رفته بود، آن چنان شور و هیجانی از خود نشان نداد.

اکس باکس زنگ خطری برای پلی استیشن 2

معرفی و عرضه ی اکس باکس کافی بود تا زنگ خطر برای کمپانی پر آوازه سونی در زمینه ی ارتباطات آنلاین به صدا در آمده و آن ها را مجبور سازد تا آداپتور پلی استیشن نتورگ را در سال 2002 عرضه کنند. به همراه این رونمایی بود که سونی برای نشان دادن حمایت خود از این قابلیت اقدام به عرضه ی چند عنوان فرست پارتی از جمله SOCOM: U.S. Nav کرد.

پیش از فرا رسیدن سال 2004 سونی به امید آن که بخش آنلاین به نقطه عطفی در فروش کنسول تبدیل شود، با حمایت های بی وقفه ی خود از کمپانی الکترونیک آرتز به شدت برای این بخش تبلیغات کرد. پس از سپری شدن این قضایا در سپتامبر 2004 بود که آن ها هم زمان با عرضه ی عنوان محبوب Grand Theft Auto: San Andreas اقدام به تولید مدلی دیگر از پلی استیشن 2 کردند.

این مدل در ظاهر کوچک تر و سبک تر از مدل اصلی بود. سونی برای عرضه ی پلی استیشن 2 اسلیم به بازارهای جهانی تولید مدل پایه ی این کنسول را متوقف کرد تا ضمن خالی شدن انبارهای توزیع از این مدل تقاضا برای مدل اسلیم آن بالاتر رود. در پی همین اتفاقات بود که برخلاف انتظارات به یک باره فروش کنسول پلی استیشن 2 با افت شدیدی مواجه می شود.

به گزارش خبرگزاری ها، گیر کردن یک کشتی نفت کش کشور روسیه در کانال سوئز سبب جلوگیری از عبور یک کشتی چینی حامل پلی استیشن 2 به سمت بریتانیا می شود. همین امر کافی بود تا پلی استیشن 2 با فروش 6000 واحدی کنسولش ماه نوامبر را در کشور بریتانیا به پایان رساند.

این در حالی بود که طبق گزارشات منتشر شده چند هفته قبل از این ماجرا و در مدت زمانی مشابه سونی موفق به فروش 70000 واحد پلی استیشن 2 شده بود. مشکلی با ابعاد به شدت بزرگ که تنها یک روز قبل از کریسمس سبب از دسترس خارج شدن کنسول کمپانی سونی در بیش از 1700 فروشگاه آمریکای شمالی شد.

اگر بخواهیم نگاهی گذرا نیز به بخش سخت افزاری این کنسول داشته باشیم باید بگوییم که در این بخش پلی استیشن 2 قابلیت پشتیبانی از سی دی و دی وی دی را دارا بود. دی وی دی ضمن آن که از تکنولوژی جدیدتری بهره می برد، به سبب دارا بودن فضای بیشتر این امکان را به بازی سازان می داد تا عناوین خود را بیشتر گسترش داده و به سطوح کیفی آن توجه ویژه ای داشته باشند.

پلی استیشن 2 علاوه بر اجرای رسانه های صوتی و تصویری، از عناوین پلی استیشن 1 نیز پشتیبانی می کرد. در بخش ذخیره سازی نیز این کنسول، از کارت حافظه ی استاندارد پلی استیشن که دارای 8 مگابایت فضای ذخیره سازی بود، بهره می برد؛ بدین ترتیب برخی شرکت های متفرقه نیز به صورت مستقل اقدام به عرضه ی کارت های حجیم تر برای این کنسول می کردند.

پلی استیشن 2 علاوه بر اجرای رسانه های صوتی و تصویری، از عناوین پلی استیشن 1 نیز پشتیبانی می کرد.

آخرین ساخته ی سونی در قلب تپنده ی خود از یک پردازنده ی RISC با شخصی سازی های متعدد استفاده می کرد که آن را با نام Emotion Engine می شناختیم. پردازنده ی مذکور در مجموع دارای 11 میلیون ترانزیستور بود و در عمل می توانست فرکانسی معادل 299 مگاهرتز را تولید کند. در بخش گرافیکی نیز پلی استیشن 2 قادر بود رزولوشن های 256 × 224 تا 1920 × 1080 را به نمایش بگذارد.

به طور دقیق تر، با این که خروجی اصلی این کنسول 480i بود اما در برخی عناوین انحصاری و یا شخص ثالث نیز توانایی آپ اسکیل شدن به رزولوشن 1080i را داشت. از دیگر ویژگی های آن نیز می توان به وجود پورت های  USB و IEEE 1394 اشاره کرد.

پلی استیشن 2 سرانجام بر طبق گزارشات منتشر شده تا پایان سال 2011 توانست بیش از 150 میلیون کنسول در سراسر جهان به فروش برساند. این کنسول در 4 ژانویه ی 2013 و در حالی که GTA: San Andreas به عنوان محبوب ترین عنوان آن انتخاب شده بود، با افتخار به کار خود پایان داد.

نوبتی هم باشد نوبت معرفی برخی عناوین موفق و به یاد ماندنی کنسول پلی استیشن وان است. به بخش نوستالژیک مقاله خوش آمدید.

• چه عناوینی از این کنسول را به خاطر دارید؟ با چه بازی هایی خاطره سازی کرده اید و چه عناوینی را برتر می دانید؟ خاطرات خود را در قسمت نظرات با ما در میان بگذارید.

Grand Theft Auto: San Andreas | کارل جانسون سلام رسوند

اگر بخواهیم به عنوانی چون درایور لقب یکی از به یاد ماندنی ترین عنوان های نسل پنجم را بدهیم و در مقابل اسمی از Grand Theft Auto (به اختصار GTA) برای نسل ششم نیاوریم، کمی به این عنوان و تمام اعضای سازنده اش کم لطفی کرده ایم. تا قبل از فرا رسیدن این نسل چیزی که از GTA می دانستیم یک بازی دو بعدی ساده بود.

با ورود به نسل ششم و پیشرفت چشم گیر تکنولوژی های بازی سازی به یک باره با پیشرفتی عظیم مواجه می شویم. سال 2001 بود که GTA 3 به عنوان اولین نسخه ی سه بعدی این بازی به بازار عرضه شد و توانست ده ها میلیون نفر را عاشق و شیفته ی خود کند. این روند با عرضه ی نسخه ای به نام Vice City ادامه پیدا کرد و پس از آن شاهد یکی از خاطره انگیز ترین عناوین GTA به نام San Andreas بودیم.

San Andreas در واقع همانند دیگر برادران خود یک بازی اکشن ماجراجویی و جهان باز بود. اما چرا این بازی را خاطره انگیزترین عنوان این سری می دانیم؟ آخرین ساخته ی راک استار ضمن ارائه ی اختیار عمل وصف نشدنی به گیمر یکی از پر جزئیات ترین عناوینی بود که تا به آن موقع می شناختیم.

می توانستید به دزدیدن خودروهای لوکس بپردازید، با یک RPG کل شهر را بهم بریزید و یا به مناطق نظامی نفوذ کرده و تجربه ی پرواز با یک هواپیما را برای خود به ارمغان بیاورید. GTA: San Andreas به قدری دوست داشتنی بود که در اواخر سال 2011 توانست پرطرفدارترین بازی پلی استیشن 2 لقب گیرد.

Gran Turismo 3: A-Spec | پلی فونی دیجیتال در عرصه ی ریسینگ می تازد

این بازی در E3 سال 2000 و 2001 با نام گرن توریسمو 2000 برای عموم به نمایش در آمد و سرانجام در جولای سال 2001 با پسوند ای-اسپک به بازارهای جهانی عرضه شد. با ورود به این بازی تنها یک هدف را دنبال می کردید؛ پیروزی در تمام مسابقات و صد در صد کردن بازی.

طی همین روند با هر 25 درصد پیش روی در بازی یک خودروی لوکس به عنوان هدیه برایتان باز می شد. گرن توریسمو 3: ای-اسپک توانست با جلب نظر مثبت منتقدین و همچنین کسب نمره ی 95 از سایت متاکریتیک به یکی از برترین عناوین ریسینگ نسل ششم تبدیل شود.

Metal Gear Solid 3: Subsistence | افسانه ای برای افسانه

خوشبختانه این روند با عرضه ی شماره ی دوم ادامه داشت و همچنان با یکی از برترین بازی های اکشن مخفی کاری طرف بودیم. در نوامبر 2004 و در شرایطی که کنسول های نسل ششم کم کم به پایان راهشان نزدیک می شوند، سونی خبر از عرضه ی شماره ی سوم متال گیر سالید با نام اسنیک ایتر برای کنسول نسل ششمی خود می دهد.

عنوانی دیوانه وار که برای بسیاری از طرفداران متال گیر سالید به بهترین بازی عمرشان تبدیل شد. تقریباً یک سالی از عرضه ی اسنیک ایتر گذشته بود که متال گیر سالید 3: سابسیستنس معرفی می شود. این نسخه یک به روز رسانی برای شماره ی سوم به حساب نمی آمد بلکه بازسازی کاملی از تجربه ی اسنیک ایتر بود که در آن با اصلاح زاویه ی دوربین و برخی قابلیت های جدید همراه بودیم.

God of War 2 | خدای جنگ، خشونتی بی حد و حصر

شماره ی دوم بازی در دید سوم شخص دنبال می شد و گیمر در نقش شخصیتی به نام کریتوس به ایفای نقش می پرداخت. گاد آو وار با گیم پلی غنی ای که داشت المان های پلتفرمر و حل پازل های مختلف را درون خود جای داده بود و در طی آن باید با موجوداتی اهریمنی که اکثرشان از یونان باستان می آمدند مبارزه می کردید.

در بخش اکشن بازی گیمر می توانست انواع و اقسام حرکات ترکیبی را روی دشمن پیاده کند. المان های پلتفرمر نیز به بالا رفتن از صخره ها، نردبان ها و همچنین پیچ و تاب خردن از روی طناب ها ختم می شد. گاد آو وار 2 توانست با ارائه ی دید بصری کم نظیر و همچنین گیم پلی ناب، بهترین خاطره را برای طرفداران این سبک بازی ها به ارمغان آورد.

جمع بندی

نسل ششم دقیقاً برعکس نسل پنج کنسول های بازی عمل کرد. نسل ششم نسلی بود که حالا سونی را با دو شرکت نینتندو و مایکروسافت شاخ به شاخ می کرد؛ کمپانی هایی عظیم که حتی اسم شان نیز لرزه به اندام رقیبان می اندازد. برنده ی هر نسل را نه سازندگان تعیین می کنند و نه منتقدان دست به قلم.

بلکه مشخص شدن برنده ی این چنین رقابت ها تنها و تنها با میزان رضایت مندی گیمرها و استقبال شان از یک محصول مشخص خواهد شد. پلی استیشن 2 مسیری را ادامه می داد که سونی با پلی استیشن 1 استارت آن را زده بود. فروشی 150 میلیونی و خاطره سازی های گاه و بی گاه کافی بود تا از آخرین تجربه ی سونی در صنعت بازی های ویدیویی به عنوان افسانه یاد شود.

مطمئن هستیم شما هم مثل ما خاطرات زیادی با این کنسول نسل ششمی داشته اید. پس بدمان نمی آید تجربیات و بازی های مورد علاقه ی خود را در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید.