معنای امید؛ با شگفتی سازان نخستین المپیک معلولان سایبورگ آشنا شوید

در فرهنگ عامه، سایبورگ ها می توانند پرواز کنند، اجسام سنگین را به راحتی بلند کرده و ساختمان ها را منفجر نمایند.

اما تنها سایبورگ هایی که در دنیای واقعی میشناسیم و ماه گذشته در المپیک Cybathlon زوریخ شرکت کردند، هرگز توانایی چنین کارهایی را نداشتند؛ اما دستاوردها و عملکرد و انگیزه روحی و درونی آنها شگفت انگیز است.

هشتم اکتبر (17 مهر) 59 تیم از معلولین سراسر جهان که به لطف بازوهای مکانیکی و تکنولوژی های بیونیک توانایی حرکت و ورزش کردن پیدا کرده اند، در مسابقات المپیک سایبورگ کشور سوییس گرد هم آمدند تا رقابتی سالم و دیدنی را به ارمغان بیاورند.

در این بین سه تیم مختلف شگفتی آفرین شدند و توانستند نتایج و امتیازات جالب توجهی را کسب کنند:

قدم های کوچک

در سال 2012 سازمان هوافضای ناسا با همکاری شرکت رباتیک «پیتر نیهاوس» بازوها و اسکلت مکانیکی خاصی ساخت تا در زمینه فضانوردی به یاری انسان بیاید.

در کنار آن مراحل توسعه پروژه «مینا 2» که در واقع لباس رباتیکی برای شخص معلولی به نام «مارک دنیل» بود، دنبال شد و با درج کنترلر و دکمه های تعبیه شده روی دستگیره ها، امکان حرکت دادن 6 اهرم قرار گرفته روی پاهای فرد برقرار شد.

اگرچه دنیل به این زودی ها توانایی سفر به سیاره مریخ را ندارد، اما با پرش از روی موانع، دویدن و طی بهترین مسیر در رقابت های المپیک Cybathlon توانست به مدال نقره دست یابد.

نیروهای مجهز

زمانی که «کلاودیا بردباخ» متوجه شد هیچ بانویی در رقابت های مورد بحث ثبت نام نکرده، فوراً دست به کار شد.

این بانوی آلمانی که به کمک بازوی مکانیکی پروتز شده در بدنش سال ها به چتربازی مشغول بوده است، از آخرین تکنولوژی i-Limb Quantum کمپانی Touch Bionic بهره جسته تا در المپیک سایبورگ به رده چهارم دست یابد.

دستگاه مکانیکی تعبیه شده، با استفاده از 5 انگشت بیونیک تحت فرمان باقی مانده ی بازوی کلاودیا، امکان شرکت در مسابقات تکمیل پازل، برش قطعه بزرگ نان و کوبیدن میخ را برای بردباخ میسر ساخت.

سه چرخه مقدس

«ونس برگرون» قبل از آنکه دچار حادثه شود، بیش از 6500 کیلومتر مسافت را با دوچرخه رکاب زده بود. حالا او توانایی حرکت دادن پاهایش را ندارد، امکان کنترل تنها بخشی از بدنش را داشته و گاهی می بایست به خودش نفس کشیدن را یادآوری کند.

اما در سال های گذشته، ونس گروهی از مهندسین بین المللی را گرد هم جمع کرده تا به تولید و توسعه Carbon TerraTrike بپردازند.

یک سه چرخه مکانیکی که برای فرد معلول حکم ویلچر را داشته و با شبیه سازی الکتریکی نیروهای وارد شده از طریق بازوها، آن را به حرکت در می آورد.

ونس در این المپیک، در شاخه سه چرخه سواری 750 متر شرکت کرد و توانست در بین ده نفر برتر قرار بگیرد.