هر آنچه باید پیش از خرید هدست های واقعیت مجازی بدانید

تا همین اواخر هدست‌ های واقعیت مجازی برای داستان‌ سرایان و متخصصان فناوری چیزی شبیه یک تخیل بودند. حتی در سال 1935 میلادی، «استنلی جی وینباوم»، نویسنده داستان‌ های تخیلی در یکی از آثار کوتاه خود با نام عینک پیگمالیون، فضایی را ترسیم کرد که تا حدودی شبیه تجربه عینک های مجازی امروز بود.

او در بخش هایی از این کتاب این گونه می نویسد:

S.Weinbaum

” گوش کن، مثلا در حال تماشای فیلمی هستی که هم صدا دارد و هم تصویر، حالا تصور کن در حالی که تمام حواست به داستان فیلم است، در همان حال بتوانی مزه، بو و حتی تماس فیزیکی را نیز احساس کنی. فرض کن کاری کرده ام که حس کنی در داخل داستانی و با سایه ها حرف می زنی و سایه ها هم جواب تو را می دهند. و حتی احساساتی که بازیگران آن فیلم منتقل می کنند را تجربه کنی. فرض کن آن قدر این تجربه ها واقعی هستند که فکر می کنی تو بخشی از داستان هستی، مثلا داری با سایه ها حرف می زنی و سایه ها هم به تو جواب می دهند و به جای اینکه ماجرا روی پرده سینما رخ دهد، تو به بخشی از این داستان تبدیل می شوی و دقیقا در بطن ماجرا قرار داری. آیا این یک رویای واقعی نیست؟"

گرچه برای انتقال بو و مزه، مهندسان فناوری هنوز راه زیادی در پیش دارند، اما «عینک های جادویی» که سالها پیش در داستان های تخیلی «آلبرت لودویگ» به آنها اشاره گردید، به طور عجیبی زمینه ساز ظهور وسایل و عینک های امروزی شدند که اکنون در بازی های 360 درجه، ویدیوها و دنیای مجازی استفاده می شوند.

درست از زمانی که عینک های جادویی لودویگ راه خود را به داستان ها باز کردند، یعنی از تولید نخستین سیستم واقعیت مجازی در اواخر دهه 1960 میلادی که روی سر قرار می گرفت تا نخستین رده تولید تجاری عینک های واقعیت مجازی در اواخر دهه 1980 میلادی، دهها سال از آزمایشات حول واقعیت مجازی می گذرد. همچنین نباید از تصویری که هالیوود در سال 1992 میلادی در فیلم مرد چمن زن (Lawnmower Man) از جریان اصلی دنیای مجازی ارائه کرد، به سادگی گذشت چرا که این تصویر به درک کاربران از فضای واقعیت مجازی کمک بسیاری کرد.

عصر کنونی واقعیت مجازی از سال 2010 میلادی شروع شد؛ یعنی زمانی که یک نوجوان آمریکایی به نام پالمر لاکی، اولین نمونه از هدست های واقعیت مجازی را تولید کرد و این ابداع وی به تاسیس کمپانی آکیلس ریفت از سوی وی انجامید.

دو سال بعد، او با هزینه 250 هزار دلاری، کمپین تبلیغاتی اش در کیک‌ استارتر را راه اندازی کرد تا محصول خود را به تولید تجاری برساند و ظرف مدت کوتاهی به سود 2.4 میلیون دلاری دست یافت؛ بدین ترتیب اشتیاق و کشش صنعت به سمت تولید هدست های واقعیت مجازی متولد شد. دو سال بعد از این اتفاق، مارک زاکربرگ، مدیرعامل فیسبوک، به حدی شیفته کمپانی ریفت شد که برای خرید آن 2 میلیارد دلار هزینه کرد.

پس از آن زمان، رقبای زیادی برای تولید هدست های واقعیت مجازی پا به این عرصه گذاشتند و از HTC Vive و پلی استیشن VR سونی گرفته تا انواع مبتنی بر موبایل نظیر هدست واقعیت مجازی سامسونگ (Samsung VR) و هدست واقعیت مجازی گوگل موسوم به کاردبورد، به بازیگران اصلی اش بدل شدند.

در همین حال، صدها توسعه دهنده دیگر در حال ساخت بازی ها و اپلیکیشن های سازگار با هدست های واقعیت مجازی بودند ضمن اینکه فیلم سازان دست به بررسی ظرفیت های موجود برای ساخت مستندها و انیمیشن های سازگار با هدست ها زدند؛ همزمان در این مدت فیسبوک و یوتیوب هم بیکار ننشسته و سوار قطار درحال حرکت ویدیوهای 360 درجه شدند.

اما اگر شما جزو کاربران تازه وارد به دنیای هدست های واقعیت مجازی هستید، لابد می پرسید باید از کجا شروع کنیم؟ قطعا همه شما به یک استاد قابل و با اطلاع در زمینه این هدست ها دسترسی ندارید بنابراین در ادامه هر آنچه که باید برای آشنایی با سخت افزار هدست ها، بازی ها و اپلیکیشن های دنیای مجازی بدانید، در اختیارتان قرار می گیرد.

اساس هدست های واقعیت مجازی

مهمترین بخش یک کیت واقعیت مجازی، هدست آن است. این هدست در واقع دیوایسی شبیه عینک است که یک جفت عدسی ضخیم روی آن نصب شده و روی چشم کاربر قرار می گیرد. نمونه های با کیفیت تر و گران تر این هدست ها نیازمند اتصال به رایانه شخصی هستند تا از طریق آن بتوانند بازی ها و اپلیکیشن ها را اجرا کنند در حالی که در انواع ارزان تر آنها، یک موبایل به جک ورودی آن و در مقابل عدسی ها متصل می شود.

تمام هدست های واقعیت مجازی باید با هدفون های با کیفیت مورد استفاده قرار گیرند ضمن اینکه برخی لوازم جانبی اختیاری از قبیل جوی استیک ها و کنترلر دستی هم تولید شده اند تا تجربه واقعیت مجازی و حضور در دنیای دیگر را برای کاربران بهبود دهند. همچنین، کنترلر دستی حرکات بدن کاربر در دنیای واقعی را در تمام بازی ها و اپلیکیشن های مورد استفاده اش شبیه سازی می کنند و در کنار آنها می توان از جوی استیک های استاندارد ویژه بازی های واقعیت مجازی نیز استفاده کرد.

دیوایس های واقعیت مجازی، فروشگاه های آنلاین شخصی سازی شده ای شبیه آنچه برای تلفن های هوشمند طراحی شده، در اختیار دارند که کاربر می تواند در آن محیط اقدام به جست و جو و دانلود اپلیکیشن و بازی کند. دسترسی به برخی از این فروشگاه های آنلاین حتی از طریق خود دیوایس نیز ممکن است در حالی که در برخی دیگر، نظیر آنچه در قسمت VR بازیهای دیجیتال Steam مشاهده می شود، از طریق رایانه شخصی این کار ممکن می شود.

هدست های گران

چهار سال پس از اجرای نخستین دور از کمپین جمع سپاری، در اوایل سال 2016 میلادی اولین نسخه تجاری از هدست واقعیت مجازی آکیلس ریفت از طریق وبسایت آن عرضه و رفته رفته راه خود را به فروشگاه های سراسر جهان پیدا کرد. از آن زمان تاکنون، استفاده از هدست های آکیلس ریفت مستلزم داشتن رایانه های شخصی با امکانات قدرتمند و سطح بالاست.

حداقل سیستم مورد نیاز برای اتصال به این دستگاه ها و اجرای اپلیکیشن هایشان در وبسایت رسمی این شرکت اعلام شده و در آن نام هایی چون اچ پی، Alieneare و ایسوس به چشم می خورد که امکان اجرای اپلیکیشن های آکیلس را دارند. هدست واقعیت مجازی آکیلس همچنین افزونه های نرم افزاری ریفت را برای برخی رایانه های شخصی نظیر  Alienware با قیمت 2025 دلار ارائه کرده است.

گفته می شود آکیلس اعلام کرده که به لطف دستیابی به برخی فناوری های جدید که اصطلاحا آن را Asynchronous Spacewarp نامیده، حالا هدست مجازی ریفت توانایی کار کردن با رایانه های حتی ارزان تر از 500 دلار را هم دارد.

آکیلس همچنان در حال گسترش سخت افزارهای مرتبط با هدست های واقعیت مجازی خود است و در ماه دسامبر نیز کنترل لمسی اختصاصی آکیلس را به بازار ارائه می کند که قادر است حرکات دست کاربر را به فضای مجازی انتقال داده یا ترجمه کند اما این دیوایس با قیمت 199 دلاری خود چندان هم ارزان نیست.

در مقابل مدل 599 دلاری این گجت هم ارائه شده که شامل یک هدست مجهز به هدفون و میکروفون داخلی، حسگر حرکتی، ریموت کنترل و کنترلر مخصوص Xbox One است. همچنین، برای استفاده از این هدست به یک سیستم قدرتمند نیاز دارید.

این هدست برای افرادی طراحی شده که می خواهند به عنوان نخستین نفرات ببینند فیسبوک چگونه عینک های واقعیت مجازی را با شبکه های اجتماعی تلفیق خواهد کرد. به هر حال، تولید آکیلس زمینه ساز نسل جدیدی از واقعیت مجازی شد و فضای ابتکاری لازم برای توسعه دهندگان و سازندگان بازی ها و اپلیکیشن های مربوط به آنها را ایجاد کرد.

هدست مجازی وایو اچ تی سی (HTC Vive)

هدست وایو اچ تی سی حاصل همکاری کمپانی تایوانی اچ تی سی و تولید بازیهای ویدیویی، والو، است. والو به بازیهای استیم موجود در فروشگاه آنلاین خود، یک شاخه انحصاری عناوین پشتیبانی کننده از واقعیت مجازی اختصاص داده است ضمن اینکه اچ تی سی تنها وبسایت «وایو پورت» (Viveport) را برای اپلیکیشن های مرتبط با این هدست راه اندازی کرده نموده.

وایو در حقیقت یک رقیب مستقیم برای آکیلس ریفت محسوب می شود هرچند برای هر دو هدست تنها تعداد اندکی بازی و اپلیکیشن موجود است. این هدست نیز مانند ریفت، برای اجرای نرم افزار خود نیازمند رایانه شخصی است و کمپانی اچ تی سی با ارائه فهرستی از رایانه های مناسب هدست وایو، خریداران را در استفاده از آن یاری نموده که این فهرست شامل برندهایی نظیر Alienware، اچ پی و ام اس آی می‌شود.

هدست وایو برخی قابلیت های منحصر بفرد از جمله دوربین جلوی صورت دارد که در برخی اپلیکیشن ها می تواند دنیای واقعی را به فضای مجازی وارد کند. در جعبه این محصول همچنین یک جفت دستکش مخصوص کنترل حرکات بدن قرار گرفته در حالیکه خریداران ریفت باید برای داشتن این دستکش ها هزینه نسبتا گزافی را بپردازند تا بتوانند جداگانه آن را تهیه کنند.

علاوه بر این، همراه با هدست وایو، یک گیرنده زمینی قرار دارد که می تواند تمام حرکات کاربر را دنبال کرده و تشخیص دهد بنابراین با طی کوچکترین مسافتی، می توان در فضای مجازی داخل هدست جابجا شد.

این هدست به قیمت 799 دلار عرضه می شود و در داخل جعبه محصول دو کنترل دستی بی سیم، دو گیرنده زمینی و یک باکس اتصالاتی برای اتصال آن به رایانه قرار دارد.

برای استفاده از وایو هم مانند هدست ریفت نیازمند یک رایانه قوی هستید. این دستگاه همچنین برای افرادی مناسب است که از همین حالا تمایل دارند یک سیستم خانگی واقعیت مجازی با قدرت و امکانات بالا داشته باشند و آن را در حوزه گیمینگ یا بخش های دیگر به کار بگیرند.

در پایان باید گفت که وایو اچ تی سی، یک سیستم بسیار گران در بازار هدست واقعیت مجازی و یکی از پر زحمت ترین ها از جهت راه اندازی و استفاده محسوب می شود. با این حال، اگر از پس هزینه و راه اندازی آن بر بیایید، آن وقت قدم زدن در دنیای مجازی و چرخش سر به هر زاویه ای که فکر کنید، بسیار لذت بخش و جذاب خواهد بود. اتصال هدست وایو به فروشگاه آنلاین استیم بدان معناست که توسعه دهندگان بازی ها و اپلیکیشن ها هم فضای وسیعی برای فعالیت خواهند داشت.

پلی استیشن VR سونی

سومین اسلحه قدرتمند در عرصه رقابت میان هدست های مجازی، هدست پلی استیشن VR است که در اکتبر 2016 به عنوان یکی از لوازم جانبی کنسول محبوب پلی استیشن 4 عرضه شد. هر دو مدل این کنسول یعنی پلی استیشن 4 و پلی استیشن 4 پرو ، با هدست های واقعیت مجازی شرکت سازنده سازگارند اما پلی استیشن پرو قادر است بازی های واقعیت مجازی را در ابعاد بزرگتر و نرخ فریم بالاتر نمایش دهد.

هدست واقعیت مجازی پلی استیشن از کنترل های استاندارد پلی استیشن 4 یعنی DualShock 4 استفاده می کند اما برای استفاده از آن نیاز به خرید یک دوربین جانبی به قیمت 60 دلار نیز دارید. از آنجا که این هدست، جزوی از خانواده بزرگ پلی استیشن محسوب می‌شود، بدون شک تمرکز توسعه دهندگان روی ساخت بازی برای آن بسیار بیشتر از آکیلس ریفت و وایو اچ تی سی خواهد بود. سونی در حال حاضر ساخت بیش از 100 بازی واقعیت مجازی را تایید کرده که حدود 50 عنوان آن تا پایان سال 2016 میلادی عرضه خواهند شد.

برای خرید این هدست، همراه با هدفون، کابل های اتصالی و واحد پردازنده، 399 دلار باید هزینه کرد. همچنین، برای استفاده از امکانات این هدست، به یک دوربین پلی استیشن به قیمت 45 دلار نیاز است. هرچند می توان از گیم پد پلی استیشن سونی هم استفاده کرد اما با پرداخت 99 دلار می توان یک جفت گیم پد خریداری کرد که از حرکات کنترل پلی استیشن 4 پشتیبانی می کنند.

پلی استیشن VR، به عنوان نخستین هدست واقعیت مجازی متصل به کنسول بازی، همچنین یکی از مقرون به صرفه ترین مدل های پیشرفته این کلاس از هدست های واقعیت مجازی به شمار می رود حتی اگر ناچار باشید برای استفاده از آن یک دستگاه پلی استیشن 4 هم خریداری کنید.

هدست های واقعیت مجازی اقتصادی

هدست واقعیت مجازی Gear VR سامسونگ

در دنیای واقعیت مجازی، هدست هایی هم هستند که قادرند از صفحه نمایش و پردازنده موبایل ها استفاده کنند. محصول سامسونگ یکی از این موارد است که از تکنولوژی آکیلس استفاده می کند گرچه به قدرتمندی هدست ریفت نیست.

Gear VR همچنین تنها با موبایل های سری گلسی اس 6 و اس 7 سازگاری دارد. هدست Gear VR را می توان به عنوان یک دیوایس مستقل خریداری کرد اما برخی فروشندگان این هدست را همراه با خرید یکی از موبایل های سامسونگ هم هدیه می دهند، بنابراین قطعا موبایل های فوق ارزش خرید بیشتری پیدا می کنند.

همچنین، بازی ها و اپلیکیشن های موجود برای این هدست از طریق نرم افزار Oculus Home که حکم یک فروشگاه آنلاین را دارد، قابل دانلود و خرید است. به محض اتصال موبایل سامسونگ به این هدست، وارد فضای این استور شده و از شاخه های مختلف می توان نرم افزارها و بازی های موجود را دانلود یا خریداری کرد.

هدست واقعیت مجازی سامسونگ Gear VR در واقع یک راه ارزان برای تجربه واقعیت مجازی است حتی اگر از نظر گرافیک و پردازنده ای که این نرم افزار روی آن اجرا می شود، در مقایسه با رقبایی که به آنها اشاره کردیم، ضعیف تر باشد.

برای خرید این هدست، باید 100 دلار هزینه کنید ضمن اینکه موبایل شما نیز باید یکی از گزینه های گلکسی اس 6 یا اس 7 باشد. این گجت برای افرادی که صرفه جویی در هزینه برایشان اولویت دارد یا افراد تازه وارد به دنیای تکنولوژی واقعیت مجازی که نمی خواهند در تجربه واقعیت مجازی، خود را به رایانه یا کنسول های بازی محدود کنند، مناسب است.

در واقع Gear VR می تواند به رشد جریان طرفداران واقعیت مجازی کمک کند ضمن اینکه مجموعه وسیع و رو به رشدی از اپلیکیشن و بازی در فروشگاه خود جای داده است. تنها محدودیت هدست Gear VR وابستگی آن به اسمارت فون های سامسونگ است در نتیجه دارندگان موبایل های اپل و سایر دیوایس های اندروید از این هدست بی بهره خواهند بود.

گوگل کاردبورد و Daydream

کاردبورد (Cardboard) نخستین تلاش تجاری گوگل در عرضه واقعیت مجازی محسوب می شود و همانطور که از اسم آن حدس می زنید باید بگوییم که بله این هدست از مقوا ساخته شده که البته به قدرتمندی رقبای خود نیست ولی می تواند تجربه جذابی را برای کاربران ایجاد کند.

همچنین هدست Daydream گوگل به جای مقوا، از پارچه ساخته شده و به یک کنترل حرکتی مجهز شده که می تواند حرکات بدن شما را به بازی ها و اپلیکیشن ها انتقال دهد.

سرویس های مختلف گوگل نظیر یوتیوب، استریت ویو و سرویس عکس آن همگی توسط هدست daydream پشتیبانی می شوند.

قیمت نسخه های مختلف کاردبورد بسیار متنوع است و از 15 تا 79 دلار متغیر است که نوع گران تر آن به کنترل حرکتی مجهز است. برای استفاده از آنها هم به یک تلفن هوشمند و نرم افزار های مرتبط نیازمند هستید. این هدست برای افرادی که می خواهند کم هزینه ترین و ساده ترین شروع را برای ورود به دنیای واقعیت مجازی داشته باشند مناسب است. همچنین، Daydream گوگل، رقیب قدرتمندی برای سامسونگ Gear VR است.

مایکروسافت، منتظر فرصت

مایکروسافت، علاوه بر کار کردن روی هدست واقعیت افزوده هولولنز (HoloLens) خود، تلاش می کند تا با همکاری شرکای تامین کننده قطعات سخت افزاری خود برای تولید چند مدل هدست واقعیت مجازی جهت استفاده همراه با رایانه های مبتنی بر ویندوز، به توافق برسد و قرار است این هدست ها که قیمت آن از 299 دلار شروع می شود، تا بهار سال 2017 میلادی روانه بازار شوند.

«تری مایرسون»، مدیر اجرایی بخش ویندوز در کمپانی مایکروسافت در گفت و گو با ZDNet اعلام کرد: از یک جنبه می توان این تجهیزات واقعیت مجازی را به عنوان یک صفحه نمایش خارجی در نظر گرفت. هر چند این کار از جنبه فنی چندان درست و دقیق نیست اما از نظر مفهومی به خوبی عمل می کند. در واقع شما هدست را روی چشم خود می گذارید و به یک نمایشگر دیگر نگاه می کنید.

تجهیزات و لوازم جانبی

باید در نظر داشت که در کنار ظهور نامداران هدست های واقعیت مجازی، شاهد ورود گسترده لوازم جانبی مرتبط با آنها به بازار هستیم. موفقیت سریع هدست آکیلس ریفت در کمپین تبلیغاتی کیک استارتر، بسیاری از استارتاپ ها را به سرمایه گذاری روی تجهیزات جانبی جذاب برای واقعیت مجازی تشویق نمود.

از هدست های Impression Pi, ANTVR, Cmoar, Opto, FOVE گرفته تا کنترلرهای استیم، سیستم کنترل VR، Gloveone و آی موشن، همگی جزو پروژه هایی هستند که باید کشف شوند گرچه نباید فراموش کنید که آکیلس، اچ تی سی، سونی و سامسونگ سهم قابل توجهی در بازار این تکنولوژی دارند؛ بنابراین، قبل از آنکه پول خود را برای هر کدام از این هدست ها خرج کنید، باید درباره پشتیبانی توسعه دهندگان از آنها تحقیقات کافی را به عمل آورید.

همچنین، کمپانی Razer، سازنده سخت افزارهای مخصوص بازی های رایانه ای پروژه ای تحت عنوان OSVR در دست اجرا دارد. این کمپانی تلاش می کند تا حول تکنولوژی واقعیت مجازی استانداردهای باز ایجاد کند تا کاربران بتوانند هدست ها و تجهیزات جانبی مختلف را با هم تلفیق کرده یا به اشتراک بگذارند. در حال حاضر، دو نسخه از نمونه اولیه کیت های توسعه یافته توسط هکرها در بازار موجود است. گرچه کمپانی Razer همچنان امیدوار است تولیدکنندگان از استانداردهای این کمپانی برای تولید هدست های واقعیت مجازی خود استفاده کنند.

تکنولوژی فیلمبرداری فیلم های واقعیت مجازی

دوربین و نرم افزار مورد نیاز برای ادیت فیلم ها و سپس ادغام این تصاویر، همگی سطح دیگری از هزینه و پیچیدگی هستند. هرچند بر آمدن از عهده خرید دوربین نوکیا اوزو (Nokia OZO) با قیمت 45 هزار دلاری برای همه امکانپذیر نیست اما این دوربین نمونه خوبی برای کیت های این چنینی است که فیلم سازان حرفه ای از آن استفاده می کنند.

انواع مقرون به صرفه تر این اکسسوری دوربین کروی 360 درجه سامسونگ به نام Gear 360 است که تنها 350 دلار قیمت دارد. این دوربین با داشتن دو لنز، یکی در جلو و دیگری در پشت، قادر است تصاویر 180 درجه افقی و عمودی برای تولید عکسها و ویدئوهای پانوراما ثبت کند.

البته این دوربین همچنان برای افراد معمولی یک گجت نسبتا گران قیمت محسوب می شود اما اگر قصد دارید ویدئوهای واقعیت مجازی شخصی خود را تهیه کنید، خرید محصول مورد بحث شروع خوبی خواهد بود.

در حال حاضر، چندین مدل از دوربین های واقعیت مجازی در بازار موجود است که از آن جمله می توان به دوربین تتا اس ریکو (Ricoh Theta S)، دوربین اکشن با قابلیت فیلمبرداری 4K کداک پیکس پرو SP360، دوربین 360 درجه ال جی 360Cam، دوربین 360 درجه گیروپتیک و دوربین ویوز (Vuze Camera) اشاره کرد.

دوربین های 360 درجه در مقابل واقعیت مجازی

از عنوان «360 درجه» و «واقعیت مجازی» اغلب نمی توان به جای یکدیگر استفاده کرد و میان این دو تفاوتهای فاحشی وجود دارد. عکسها و ویدئوهای 360 درجه، تصاویر پانورامایی هستند که به یکدیگر چسبانده شده اند بنابراین، با چرخاندن سر به اطراف می توان این تصویر را پیرامون خود مشاهده کرد.

اما این همان دنیای واقعیت مجازی که تصور می کنید نیست چرا که مانند دنیای واقعیت مجازی نمی توانید آزادانه و به طور کامل در این فضا بگردید. تمامی تجهیزات واقعیت مجازی تلفیقی از این دو تجربه را در اختیار شما می گذارند. در نتیجه می توان با استفاده از آکیلس ریفت و گوگل کاردبرد، به تماشای ویدیوهای 360 درجه یا کاوش در دنیای واقعیت مجازی پرداخت.

واقعیت افزوده (AR) در برابر واقعیت مجازی (VR)

در حالی که هدست واقعیت مجازی کاربر را غرق در دنیایی کاملا مجازی می کنند که از طریق صفحه عینک قابل مشاهده است و دنیای واقعی خارج از لنز عینک، دستکم تا وقتی که به طور تصادفی در حال حرکت به محیط اطراف برخورد نکنید، جزو این تجربه محسوب نمی شوند، در عینک های واقعیت افزوده، همانطور که از نام آن هم بر می آید، افزودن واقعیت به دنیای واقعی رخ می دهد.

مثلا ممکن است وقتی این عینک ها را روی چشم خود دارید، به خیابان یا گربه خود نگاه کنید و علاوه بر اینها ممکن است شخصیتها و عناصر دیجیتالی نیز به محیط اطراف آنها اضافه کند.

گوگل گلس که در سال 2014 میلادی توسط گوگل معرفی شد، یک عینک بسیار پیشرفته بود که تجربه واقعیت افزوده را برای کاربرانش فراهم می کرد اما شرکت سازنده از عرضه گسترده آن صرفنظر کرد.

حالا سخت افزارهای واقعیت افزوده بیشتری در راه هستند با این حال، هولو لنز مایکروسافت یک هدست واقعیت افزوده است که درست مانند پلی استیشن VR تاکید ویژه ای روی بازی ها دارد. بازی مشهور Minecraft یکی از نمونه های معروف و اصلی برای این عینک محسوب می شود.

در همین حال، شرکت مجیک لیپ که یک استارتاپ مستقر در کالیفرنیا محسوب می شود، سرمایه گذاری قابل توجه 1 میلیارد و 400 میلیون دلاری را روی فناوری و هدست واقعیت افزوده خود انجام داده اما به انتشار تنها چند ویدیوی کوتاه تبلیغاتی درباره ظاهر و عملکرد این هدست بسنده کرده است.

هم اکنون، سهل الوصول ترین راه تجربه واقعیت افزوده، استفاده از اپلیکیشن های تلفن های همراه است که با کمک دوربین خود موبایل، می توانید متن یا تصاویر گرافیکی را به محیط اطراف اضافه کنید. بازی محبوب «پوکمون گو» و لنزهای تغییر چهره «اسنپ چت»، هر دو در واقع واقعیت افزوده هستند.

واقعیت مجازی، فراتر از بازی ها

در دنیای مدرن امروز، روز به روز شمار بیشتری از بازی ها به دنیای واقعیت مجازی ورود می یابند. شاید علت اصلی این باشد که هدست های آکیلس ریفت و پلی استیشن VR، در اصل برای اجرای بازی های رایانه ای طراحی و تولید شده اند و بازی ها، در دسته سرگرمی ها، بسیار راحت تر و قابل درک تر می توانند قابلیت های این تکنولوژی را نمایش دهند. اما همان طور که مارک زاکربرگ پس از خرید کمپانی آکیلس ریفت از سوی فیسبوک تاکید کرد، این عینک ها قابلیت هایی فراتر از استفاده در بازی های رایانه ای دارند.

زاکربرگ در این باره می گوید: «این تازه شروع داستان است. بعد از بازی ها، ما آکیلس را به پلتفرمی برای تجربیات بسیار متنوعی تبدیل خواهیم کرد. فکرش را بکنید که با قرار دادن عینک های واقعیت مجازی روی چشمتان بتوانید در یک بازی روی نیمکت کنار زمین بنشینید، در کلاس درس پر از دانش آموزان درس بخوانید یا به صورت چهره به چهره با یک دکتر صحبت کنید. این فناوری در واقع یک پلتفرم جدید ارتباطاتی است.»

همانطور که زاکربرگ هم تصریح کرد، واقعیت مجازی به دنیای بازی ها ختم نخواهد شد و پیش بینی می شود که به زودی استفاده از این فناوری در روزنامه نگاری و فیلم سازی، شبکه های اجتماعی، ورزش و موسیقی، جهانگردی، پزشکی و درمان و بسیاری موارد دیگر فراگیر شود.

آینده واقعیت مجازی

واقعیت مجازی، به عنوان یک فناوری، دهها سال سابقه مطالعه و آزمایش را پشت سر می گذراد حتی اگر هنوز در روزهای نخست جدیدترین نسل این دیوایس ها قرار داشته باشیم، باز هم می توان انتظار داشت این فناوری به سرعت پیشرفت کند. البته موج نخست بازی ها و اپلیکیشن های ساخته شده برای هدست های واقعیت مجازی هنوز در پی آن هستند تا بتوانند بهترین کیفیت ممکن را ارائه کنند.

بنابراین، دلیل موجهی برای صبر کردن وجود دارد تا این تکنولوژی و محتوای تولیدی برای آن، با ثبات‌ تر، متقاعد کننده تر و ارزان تر شود. اما به همان اندازه هم لذت و شور و شوق وجود دارد تا به عنوان یکی از اولین نفرها بتوان از یک دنیای کاملا مجازی مملو از سرگرمی، اطلاعات و ارتباطات استفاده کرد.

فرقی نمیکند که جزو شیفتگان فناوری واقعیت مجازی باشید یا افراد بدبین یا حتی در بازه میانی این دو، اما قطعا سال 2017 سال بزرگی برای درک ظرفیت های کامل این فناوری خواهد بود. به نظر شما، اگر روزی نوه تان از شما بپرسد وقتی فناوری واقعیت مجازی به موفقیت رسید، شما کجا بودید و چه می کردید، چه جوابی به او می دهید؟