تحقق واقعیت مجازی بی سیم به لطف فرستنده های رادیویی جدید MIT

اگر می خواهید از هدست های واقعیت مجازی قدرتمندی نظیر آکیلس ریفت، اچی تی سی وایو و یا پلی استیشن وی آر استفاده کنید، باید بپذیرید که آشوبی از سیم ها در اطراف تان پخش باشد و احتمالا یک کابل ضخیم هم مستقیما به پشت یا جلوی سرتان، روی قسمت اصلی هدست وصل شود.

اما محققین لابراتوار هوش مصنوعی و دانش کامپیوتر MIT احتمالا راه حلی برای این موضوع در MoVR، سیستم واقعیت مجازی بی سیم پیدا کرده اند. به جای استفاده از وای فای یا بلوتوث برای انتقال داده ها، پژوهشگران تیم MoVR از امواج رادیویی میلی متری با فرکانس بالا استفاده کرده اند تا اطلاعات را از یک کامپیوتر به هدستی بی سیم منتقل کنند که در مقایسه با فناوری های امروزی، سرعت بسیار بالایی دارد.

البته راه حال های متنوعی برای برطرف کردن این مشکل وجود داشته که هیچ کدام در واقع مشکل را برطرف نمی کنند، بلکه ماجرا را به نحوی تغییر می دهند تا شرایط اندکی مناسب تر شود. مثل ایده کوله پشتی های مجهز به کامپیوتر یا هدست هایی که قدرت شان را از تلفن های همراه می گیرند، مثل Daydream View و Gear VR.

از خود سیم ها که بگذریم، ماجرای تاخیر یا Latency مطرح می شود. همین تاخیر در ارسال تصاویر است که تاکنون سبب شده واقعیت مجازی بدون سیم امکان پذیر نباشد، چون فرد درون محیط قرار می گیرد و تاخیری بسیار کوتاه سبب از بین رفتن حس واقعیت مجازی می شود. در کنار پهنای باند بالایی که می طلبد تا یک محیط با آن جزئیات ساخه شود، تاخیر را هم قرار دهید تا متوجه پیچیدگی این فناوری بشوید.

اما حالا پژوهشگران MIT ادعا می کنند ساخته شان به قدری قوی است که می تواند همین تصاویر را بدون تاخیر و با همان گستردگی به صورت بی سیم منتقل کند.

تا به اینجای کار، فناوری تولید شده در دانشگاه MIT یک مشکل دارد. لازم است تا سیگنال به صورت مستقیم به قطعه برسد، بدون آنکه هیچ مانعی بر سر راه آن باشد. بنابراین زمان حرکت و یا چرخاندن سر، سیگنال کاملا قطع خواهد شد.

برای حل این مسئله، پژوهشگران آینه های برنامه ریزی شده ای را ساخته اند تا مسیر حرکت سیگنال را تغییر داده و به هدست برساند، حتی حین حرکت و چرخش سر. در حال حاضر، MoVR صرفا یک محصول آزمایشی به حساب می آید. و تیم در حال بهینه سازی فناوری خود است.