بهبود نرم افزاری یا ارتقاء سخت افزاری؛ راهکارهای تقویت پلتفرم پوشیدنی اندروید کدامند؟

اگر از جمله طرفداران پوشیدنی های هوشمند و به طور مشخص اسمارت واچ ها هستید یقینا اخباری که در هفته های اخیر پیرامون این گروه از محصولات منتشر شده به نوعی سرخوردگی و ناراحتی تان را به بار آورده است.

پبل به عنوان یکی از اولین شرکت هایی که این دستگاه ها را وارد بازار کرد، براساس برخی شایعات قرار است به زودی در زمره دارایی های فیت بیت قرار بگیرد.

هفته گذشته نیز موتورولا اعلام کرد فعلا برنامه ای برای ارائه یک اسمارت واچ جدید ندارد و حتی مدعی شد دستگاه های پوشیدنی، آنطور که باید برای کاربران جاذبه ندارند. ال جی و هوآوی نیز پیشتر اعلام کرده بودند امسال محصول تازه ای را برای پلتفرم پوشیدنی اندروید ارائه نمی دهند و برنامه هایشان برای بازار این گروه از گجت ها در سال آینده نامعلوم است.

اما بخش جالب و عجیب ماجرا اینجاست که هم اکنون بازار پوشیدنی های اندرویدی در احاطه کامل قدیمی های بازار ساعت از جمله فاسیل و مایکل کورس است. اخیرا نیز محصولی به نام Polar M600 توسط یکی از شرکت های فعال در این عرصه معرفی شد که در اصل ترکیبی از اسمارت واچ و دنبال کننده تناسب اندام است.

البته وجود رقابت در زمینه تکنولوژی بسیار خوب است و شرکت های فعال در این عرصه را به بهبود محصولاتشان وادار می کند، لذا عدم علاقمندی تولیدکنندگان موبایل در ارائه محصولات مبتنی بر پلتفرم پوشیدنی اندروید قطعا می تواند دردسرساز شود.

همه این مسائل اما به نحوی به گوگل باز می گردند چراکه علیرغم عدم علاقمندی شرکت ها در تولید پوشیدنی های هوشمند مبتنی بر این پلتفرم، کمپانی مورد بحث همچنان به توسعه آن برای ساعت های هوشمند ادامه می دهد.

حال برای آنکه گوگل را اندکی به تحرک در این حوزه وادار نماییم باید اضافه کنیم که در سه ماهه سوم سال 2016 میلادی صادرات اسمارت واچ به اقصی نقاط دنیا کاهشی قابل توجه را پیدا کرد و با استناد به نظر کارشناسان این حوزه، بازار ساعت های هوشمند در برهه کنونی اوضاع خوبی ندارد.

روشن است که شرایط کنونی نیز نباید به همین منوال باقی بماند. سوالی در اینجا مطرح می شود: گوگل برای افزایش علاقمندی مشتریان و تولید کنندگان به بازار اسمارت واچ چه کارهایی را می تواند انجام دهد؟ در ادامه سه راهکار پیش رو برای این شرکت را با شما در میان خواهیم گذاشت.

1- خودش یک ساعت هوشمند پیشرفته اندرویدی ارائه دهد

این شاید مرسوم ترین راهی باشد که گوگل می تواند برای نمایش قابلیت های پلتفرم پوشیدنی خود به کار بگیرد. قطعا رونمایی امسال پیکسل و پیکسل اکس اس نشان داد که این شرکت توانایی ساخت اسمارت فون هایی همسطح با محصولات موجود در بازار یا حتی بهتر از آنها را دارد و همزمان نیز این شرکت الهام بخش تولیدکنندگان دیگر شد تا نوآوری را در نسل آتی تلفن های هوشمند خود از یاد نبرند (بررسی موبایل پیکسل را در دیجیاتو بخوانید).

با در نظر داشتن همین مساله، گوگل می تواند اسمارت واچ اندرویدی خودش را توسعه داده و بسازد؛ محصولی که به بهترین وجه ممکن قابلیت های این سیستم عامل را به تصویر بکشد و مثلا پیکسل واچ نام داشته باشد. از سویی این گجت همچنین می تواند به دنبال جذب مشتریان اپل واچ باشد که علیرغم انتشار گزارشات مختلف در مورد موفقیت آن نتوانسته آنطور که باید کاربران را به خود جذب نماید (همانطور که می دانید اپل از ارائه آمار و ارقام دقیق در خصوص میزان فروش این محصول خودداری کرده است).

با در نظر داشتن همین مساله، اخیرا شایعاتی منتشر شده مبنی بر اینکه گوگل همزمان با عرضه رسمی Android Wear 2.0 دو ساعت هوشمند مختص به خود را معرفی می کند اما این برنامه ها هنوز هم تایید نشده اند.

در هر صورت اگر قرار باشد Android Wear به موفقیت برسد لازم است که کمپانی مورد بحث آستین هایش را بالا بزند و برای نمایش تمامی قابلیت های سیستم عامل پوشیدنی خود بهترین محصول را ارائه نماید.

2- سخت افزار مبتکرانه تری را برای ساعت های هوشمند بسازد

اگر بخواهیم به زبان ساده بگوییم، بزرگترین علت ناکامی اسمارت واچ ها در جذب مشتریان این است که افراد نیازی به استفاده از این دستگاه ها نمی بینند. مردم تلفن های همراهشان را در اختیار دارند که قابلیت هایشان در پایین ترین سطح هم بیشتر از ساعت های هوشمند است. با توجه به این مساله، سوالی که مطرح می شود آن است که چرا مردم باید صدها دلار پول شان را برای بستن یک گجت زاید روی دست خود کنند در حالی که نیازی هم به آن ندارند.

لذا روشن است که گوگل و شرکای سخت افزاری اش باید با هم همکاری نموده و قابلیت های تازه ای را برای این محصولات ارائه دهند که مشتریان را به سمت خود جلب می نمایند. برای نمونه عمر بیشتر باتری می تواند یکی از این گزینه ها باشد و ارائه پشتیبانی بیسیم در این محصولات هم می تواند گام دیگری در همین راستا باشد.

این روزها که محبوبیت هدفون های بلوتوثی بیشتر و بیشتر می شود، قطعا می توان اسمارت واچ هایی تولید کرد که قادرند بی نیاز از تلفن های همراه، تماس های تلفنی و حتی متنی را دریافت کنند و از این طریق جذابیت خود را در نظر مشتریان بهبود دهند.

به غیر از این موضوع، ساعت های هوشمند همچنین باید قابلیت هایی را ارائه دهند که اسمارت فون ها قادر به انجامشان نیستند. این ویژگی ها هم مواردی نظیر امکانات بهتر برای پایش سلامت را شامل می شود که مثلا در صورت پایین آمدن قند خون هشدارهای لازم را به فرد می دهند یا مثلا اگر تجربه مسائلی جدی تر نظیر حمله قلبی را پشت سرگذاشتید، باخبرتان خواهند کرد.

علاوه بر این، بهتر آن است که اسمارت واچ های بیشتری در برابر آب و گرد و غبار مقاوم گردند. افراد زیادی هستند که تمایل دارند به ماجراجویی در شرایط نامساعد آب و هوایی بپردازند و اگر اسمارت واچی وجود داشته باشد که به آنها کمک کند موقعیت دقیق خود را بی آنکه ترس از خراب شدنشان وجود داشته باشد مشخص نمایند، آنگاه کمک بزرگی به آنها خواهد شد.

دیگران حتی ممکن است بخواهند با ساعت هوشمند خود شنا کنند و در نتیجه شاید بد نباشد نسل های آتی این محصولات قابلیتی داشته باشند که در زیر آب نیز بتوان آنها را به کار برد.

البته علیرغم رکودی که هم اکنون گریبان گیر بازار ساعت های هوشمند شده، بعید به نظر می رسد این محصولات به زودی از بازار حذف شوند. از طرفی اگر هم قرار بود بسیاری از این قابلیت ها به اسمارت واچ های مبتنی بر پلتفرم پوشیدنی اندروید بیایند آنگاه صرفا می توانستند اموری را به انجام برسانند که در شرایط عادی توسط اسمارت فون ها انجام می گیرند.

3- نرم افزار و اپلیکیشن های بهتری را برای ساعت های هوشمند فراهم کند

انتظار کاربران با دریافت هر به روز رسانی نرم افزاری این است که به امکانات بهتری از یک پلتفرم دست پیدا کنند و طبیعی است که گوگل هم با در نظر داشتن همین مساله در تلاش است تا Android Wear 2.0 را با قابلیت هایی به مراتب بیشتر از نسخه قبلی اش عرضه نماید و در همین راستا اعلام گردیده که این نسخه امکان دانلود و نصب اپلیکیشن ها روی ساعت های هوشمند را بدون نیاز به موبایل فراهم می آورد. با این همه روشن است که باید برای جذب توسعه دهندگان و مشتریان بیشتر تلاش های بیشتری در این زمینه صورت بگیرد.

گوگل و شرکایش باید با همکاری یکدیگر قابلیت هایی را ارائه نمایند که به جذب هرچه بیشتری کاربران کمک خواهند کرد

ارائه اپلیکیشن هایی که تنها با یک اشاره راه اندازی و اجرا شوند می تواند گامی موثر در این راستا باشد. همانطور که تایید خواهید کرد، در ساعت های هوشمند به خاطر نمایشگرهای بسیار کوچکی که این دستگاه ها دارند نمی توان با منوهای متعدد و پیچیده کار کرد. بنابراین اگر بشود تنها با یک یا چند اشاره محدود روی نمایشگر، با اپلیکیشن های این دستگاه ها کار کرد بسیار خوب خواهد بود.

هم اکنون شایعات متعددی شنیده می شود مبنی بر اینکه گوگل تلاش دارد نوعی قابلیت اشاره-و-پرداخت را به Android wear بیاورد که قطعا این اقدام شمار بیشتری از کاربران را به این اکوسیستم جذب خواهد نمود.

علاوه براین، پیش بینی شده که نرم افزارها و قابلیت های بیشتری در زمینه تناسب اندام و سلامت به جدیدترین نسخه از این پلتفرم اضافه گردد که هر نوع فعالیتی را از دوچرخه سواری، گردشگری، صخره نوردی و حتی ورزش هایی نظیر اسنوبرد را در بر می گیرد.

قطعا اپلیکیشن های شخص ثالث زیادی وجود دارند که این امکانات را ارائه می دهند اما می دانیم که پلتفرم پوشیدنی اندروید به خودی خود چنین امکاناتی ندارد.

در این بین هم هستند افرادی که از اسمارت فون هایشان برای پایش منازل خود یا حتی باز کردن و بستن قفل های هوشمند بهره می گیرند. با این همه، اسمارت فون ها معمولا بیش از اندازه ای که باید حجیم هستند که بشود برای این مقاصد از آنها بهره جست. با توجه به همین کاستی انتظار می رود که در آینده اپلیکیشن های کنترل از راه دور بیشتری به این پلتفرم اضافه گردد که اموری نظیر باز کردن در خانه، روشن کردن لامپ ها و استفاده از قهوه ساز را میسر خواهند کرد.

این ساعت های هوشمند همچنین برای آنهایی سودمند واقع میشوند که نتنها می خواهند وضعیت سلامتی شان را پایش کنند بلکه می خواهند مجله ای خودکار از کلیه فعالیت های روزانه شان را در اختیار داشته باشند. برای این نیاز هم توسعه دهندگان می توانند نرم افزارهایی را بنویسند که به کاربر امکان می دهد از زندگی خود تصویر و دیتا دریافت نمایند (مثلا رفتن به سر کار یا صرف زمان با اعضای خانواده) و در نهایت آن اطلاعات روی نوعی سرویس کلاود آپلود خواهند شد تا فرد شرح حال دقیقی از فعایت هایش داشته باشد.

امکان دادن به شرکای سخت افزاری برای آنکه پوسته های نرم افزاری خود را برای Android Wear بسازند نیز می تواند کمک بزرگی باشد. شاید بهتر باشد گوگل به تولیدکنندگان سخت افزار و نرم افزار اجازه دهد که رابط کاربری اختصاصی خود را برای دستگاه های مبتنی بر Android Wear بسازند.

البته اینکه چرا گوگل تمایل دارد اینترفیس پایدارتر و یکپارچه تری را در تمامی این دستگاه ها داشته باشد، کاملا قابل درک است اما تردیدی وجود ندارد که نرم افزار ارائه شده از سوی آن ابدا یک تجربه منحصر بفرد را ارائه نمی کند.

لذا اگر غول جستجو مسیر را برای ارائه نوآوری های نرم افزاری بیشتر برای توسعه دهندگان بگشاید، آنگاه قطعا می تواند کاربران بیشتری را به این محصولات جذب نماید. به این ترتیب عرصه نیز برای شرکت های سازنده سخت افزار باز می شود تا به ارائه نوآوری های تازه بپردازند.

نتیجه گیری

علیرغم تمامی مشکلاتی که به آنها اشاره کردیم، ساعت های هوشمند هنوز هم ابزارهایی عملی با قابلیت های فراوان به شمار می روند، با این همه، کمتر پیش می آید که کاربران ترغیب شوند درست مانند تلفن های هوشمند به خرید این محصولات نیز فکر کنند.

در این میان اما، گوگل شانس بالایی برای کنار زدن مانع میان مشتری و پلتفرم پوشیدنی اش دارد. پیشتر انتظار می رفت که این شرکت نسخه دوم از سیستم عامل یاد شده را تا پایان سال 2016 میلادی منتشر کند، اما همین چند وقت پیش خبر رسید که عرضه این آپدیت تا سه ماهه نخست سال 2017 میلادی به تعویق خواهد افتاد.

در هر صورت، اگر این شرکت تغییراتی را در استراتژی خود اعمال نماید و در کنار شرکای سخت افزاری اش اقدام به تولید ساعت های هوشمند نماید، آنگاه نتنها موفقیت سیستم عامل مذکور را تضمین خواهد کرد بلکه در نهایت به یک پیشرو در بازار نرم افزارهای پوشیدنی بدل می گردد.