سیاهچاله نزدیک ما، ستاره ها را می بلعد و هسته هایشان را به اطراف شلیک می کند

در مرکز کهکشان راه شیری سیاهچاله ای ابرپرجرم به نام *Sagittarius A (کمان ای-استار) قرار گرفته که جرم آن حدود چهار میلیون بار بیشتر از خورشید است، و اگر ستاره ای بد اقبال به آن نزدیک شود، به واسطه گرانش عظیم سیاهچاله متلاشی خواهد شد.

با این حال تحقیقی که به تازگی در نشست سالانه انجمن نجوم آمریکا ارائه شده، می گوید سیاهچاله مذکور بقایای ستاره را به حال خود رها نمی کند، بلکه آنها را به صورت گوی هایی بزرگ تر از سیاره نپتون درآورده و 95 درصد این اجرام را با سرعت 20 میلیون مایل در ساعت به اعماق فضا پرتاب می کند.

«ایدن گیرما» دانشجوی دوره کارشناسی هاروارد و عضو مؤسسه بانکر/ازتلن که می خواست بداند چه بر سر ستاره های نزدیک «کمان ای-استار» می آید، شروع به اجرای محاسبات مفصل و شبیه سازی های دقیقی کرد تا به این نتیجه عجیب رسید.

به عقیده او دانشمندان تاکنون چیزی در مورد این روند فشرده سازی گاز نمی دانستند. «گیرما» در گفتگو با نشنال جئوگرافیک می گوید:

اگرچه از اواخر دهه 80 مبحث گسست کشندی (Tidal Disruption) موضوع تحقیقات گسترده بوده، اما تا به امروز نمی دانستیم در نتیجه این فرایند، اشیائی واقعاً فشرده به وجود می آیند.

اما این گوی های پرسرعت را کجا می توان یافت؟ در این تحقیق گفته شده که چندتای آنها در کهکشان راه شیری سرگردان هستند، و نزدیک ترینشان حدود چند صد سال نوری با زمین فاصله دارد. البته یافتن آنها دشوار است و مهم تر از آن، اینکه جسم های مورد بحث تفاوت خاصی با دیگر اجرام آسمانی ندارند، و بنابراین تشخیص آنها ناممکن خواهد بود.