هر آنچه باید درباره سخت افزار کنسول نینتندو سوییچ بدانید

ساعاتی پیش کمپانی نینتندو بالاخره از کنسول «سوییچ» رونمایی به عمل آورد و اطلاعاتی جامع درباره این پلتفرم هیبریدی منتشر کرد. همانطور که از پیش می دانید، کنسول جدید نینتندو نه تنها تجربه ای غنی از گیمینگ تک نفره و چندنفره خانگی به همراه می آورد، بلکه می توان آن را به به خارج از خانه نیز برد و در هر زمان و مکان، از آن بهره مند بود.

حالا قابلیت حمل به یک دستگاه بازی ویدیویی خانگی اضافه شده و با معرفی و ارائه کنترلرهای خاص و منحصر به فرد جوی کان، سبک های جدیدی از گیمینگ را برای کاربران به ارمغان می آورد.

کنسول نینتندو سوییچ در خانه روی داک مخصوصش قرار گرفته و به کاربر اجازه می دهد تا با اتصال به یک تلویزیون بزرگ، با دوستان و خانواده همراه شده و ساعت ها تفریح کرد.

با بیرون کشیدن آسان دستگاه از داخل داک، سیستم بلافاصله به حالت قابل حمل در می آید و دقیقاً همان تجربیاتی که در خانه به اختیار می گذاشت، در سفر، گردش، مترو، اتوبوس، پارک، خیابان و هر جایی که ممکن است قدم بگذارید همراهی تان می نماید.

گفتنی است نمایشگر کنسول نینتندو سوییچ در حالت قابل حمل ابعادی معادل با 6.2 اینچ و رزولوشن 1280 در 720 پیکسل داشته و به ادعای سازندگان با صفحه ای درخشان و باکیفیت، در هر وضعیتی قابل استفاده خواهد بود.

همانطور که می دانید جدا از کنترلر حرفه ای ارائه شده برای این کنسول، سوییچ با دو گیم پد منحصر به فرد با نام Joy Con همراه است که می توان از آنها یا به صورت همزمان استفاده کرد یا در بازی های دو نفره و خاص، به صورت مستقل از هر کدام بهره مند شد.

این کنترلر به نحوی طراحی شده که هر کدام از آنها دارای 4 دکمه و یک آنالوگ است و به صورت داخلی به سنسورهای حرکتی و تکنولوژی جدید HD Rumble (نوعی از مکانیزم انتشار بازخورد حرکتی دقیق که احساس خاص لرزش شبیه سازی شده نزدیک به واقعیت را منتقل می کند) مجهز خواهد بود.

به علاوه با استفاده از نوار کشویی تعبیه شده در کنار نمایشگر قابل حمل، به راحتی می توان کنترلرهای جوی کان را به بدنه دستگاه متصل کرده و از آن همچون یک کنسول دستی کامل بهره برد.

ناگفته نماند نینتندو اذعان داشته که مجموعه ای از این کنترلرهای خاص (بیش از 2 عدد) می توانند با یک کنسول سوییچ واحد ارتباط برقرار کرده و گزینه های زیادی را از منظر گیم پلی چند نفره در اختیار کاربران علاقه مند بگذارند (جوی کان به صورت مستقل نیز به فروش می رسد).

علاوه بر این دکمه ای روی جوی کان چپ تعبیه شده که به نوعی حکم گزینه اشتراک گذاری را بازی می کند و کاربر می تواند با اتکا بر آن مجموعه ای از متون، تصاویر و ویدیو را تماشا و ویرایش کرده و در شبکه های متعدد اجتماعی سراسر جهان اشتراک گذاری نماید.

جوی کان راست نیز از دوربین حرکتی IR برخوردار است که به سادگی می تواند فاصله، حالت و حرکات اشیای نزدیکش را (به خصوص در بازی های بهینه شده) تشخیص دهد. به عنوان مثال توانایی شناسایی وضعیت بازوی بازیکن و جسمی که در دست دارد را نیز دارد.

نکته جالب توجهی که اهالی کمپانی نینتندو روی آن تاکید دارند، پشتیبانی مداوم از عروسک های Amiibo است؛ به همین سبب جوی کان راست به سنسور NFC مجهز شده تا توانایی تشخیص، شناسایی و همکاری با محصولات فعلی امیبو را داشته باشد. لازم به ذکر است که کنترلر حرفه ای سوییچ هم دقیقاً از همین فناوری برخوردار خواهد بود.

توضیحات کنترلر جوی کان را با اشاره به قابلیت شارژ آسان به هنگام اتصال به بدنه کنسول و ارائه در رنگ های متنوع خاکستری، قرمز نئون و آبی نئون به پایان می رسانیم.

اگر بخواهیم کمی هم در مورد خود دستگاه بگوییم، ضمن اشاره مجدد به اندازه 6.2 اینچی نمایشگر قابل حمل تعبیه شده روی کنسول، می دانیم که داک اصلی نقش شارژر آن را بازی می کند و تمام خروجی های لازم برای اتصال به تلویزیون و امثالهم روی داک قرار گرفته است.

پورت HDMI این دستگاه از رزولوشن 1080p پشتیبانی کرده و همانطور که شایعات قبل تر ذکر کرده بودند، بازی ها در حالت خانگی نهایتاً با این رزولوشن اجرا می شوند و خبری از 2K یا 4K نیست. اما شایان ذکر است که از تکنولوژی صوتی 5.1 کاناله پشتیبانی به عمل می آورد.

برخلاف روندی که برخی از گجت های تکنولوژیک روز دنیا پیش گرفته اند، کنسول نینتندو سوییچ همچنان از پورت 3.5 میلی متری هدفون برخوردار است و در خانه یا حین حرکت می توانید صدای بازی ها را از طریق آن به سمع خود برسانید.

کمپانی نینتندو مدعی است عمر باتری سوییچ به بیش از 6 ساعت با یک بار شارژ کامل می رسد، اما از طرفی می گوید اجرای بازی های سنگینی مانند The Legend of Zelda Breath of the Wild این مقدار را تا حدود 3.5 ساعت کاهش خواهد داد. بنابراین به طور متوسط می توان گفت توانایی باتری به کار گرفته شده در این دستگاه بین 3.5 تا 6.5 ساعت است.

اما مهم ترین اجزای یک کنسول، سخت افزار داخلی است که تا اینجای کار ژاپنی ها فقط به بهره مندی از چیپست های تولید شده توسط انویدیا و مبتنی بر معماری تگرای شخصی سازی شده اشاره کرده اند؛ با این تفاسیر باید منتظر بررسی تخصصی دیجیتال فاندری از این کنسول مهیج بمانیم.

نینتندو 32 گیگابایت حافظه داخلی را برای کنسول بازی سوییچ در نظر گرفته که البته به کمک کارت های حافظه مایکرو اس دی، می توان به حجم آن اضافه کرد (حداکثر مقدار پشتیبانی شده هنوز مشخص نیست).

ناگفته نماند که پورت USB نوع C جایگذاری شده روی دستگاه صرفاً به جهت شارژ کنسول در صورت عدم دسترسی به داک تعبیه شده و (تا جایی که اطلاع داریم) کاربرد دیگری ندارد.

همانطور که می دانید در این کنسول خبری از دیسک و بلوری نیست و برای تجربه بازی های مختلف می بایست کارتریج های سنتی مختص به این دستگاه را خریداری نمایید.

نینتندو می گوید که هر بازی سوییچ حدود 60 دلار قیمت خواهد داشت؛ این در حالی است که بازی های کنسول دستی 3DS همین شرکت یا حتی پلی استیشن ویتای سونی به طور متوسط بین 30 الی 40 دلار قیمت دارند.

در واقع هزینه در نظر گرفته شده برای عناوین نینتندو سوییچ در حد بازی های کنسول های نسل هشتمی مایکروسافت و سونی و همینطور Wii U در نظر گرفته شده است.

با این تفاسیر به سادگی می توان دریافت که دستاورد جدیدی ژاپنی ها در درجه نخست یک کنسول خانگی است و نینتندو با رویکردی این چنینی آن را ساخته.

با وجود اینکه بسته بندی اغلب بازی های کنسول های دستی از ابعادی کوچک برخوردار هستند، عناوین نینتندو سوییچ باز هم در قالب کنسولی خانگی قرار گرفته و شاهد قابی نسبتاً کشیده و بزرگ، نزدیک به ابعاد بسته بندی های DVD هستیم.

در نهایت لازم به ذکر است کنسول مورد انتظار نینتندو سوییچ سیزدهم اسفند ماه سال جاری به صورت بین المللی و با قیمت 299 دلار روانه بازار خواهد شد.