ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

تکنولوژی

چرا ایمیل‌های بومی توان رقابت با نمونه‌های بین‌المللی را ندارند؟

بسیاری از کاربران ایرانی اولین ایمیل خود را از طریق «یاهو» ساختند و  در آن زمان توسط این سرویس، به دنیای هیجان انگیز ایمیل زدن وارد شدند. بعدها با شروع فعالیت گوگل در این حوزه ...

آرش پارساپور
نوشته شده توسط آرش پارساپور | ۲۸ شهریور ۱۳۹۶ | ۱۳:۰۰

بسیاری از کاربران ایرانی اولین ایمیل خود را از طریق «یاهو» ساختند و  در آن زمان توسط این سرویس، به دنیای هیجان انگیز ایمیل زدن وارد شدند. بعدها با شروع فعالیت گوگل در این حوزه بسیاری از کاربران ایمیل یاهو به «جیمیل» گوگل کوچ کردند.

اما در طول سالیان فعالیت این سرویس‌ها، ناامنی آنها در موارد متعددی برای کاربران روشن شد. مسایلی چون هک شدن ایمیل‌ها و فروش اطلاعات کاربران به شرکت‌های تجاری باعث شد که در بسیاری از کشورها از جمله ایران‏، طرح توسعه یک ایمیل بومی مطرح شود.

چند سالی از عمر ایمیل های بومی ایرانی می‌گذرد و شرکت هایی چون «چاپار»، «النون» و «بیان» به ترتیب از اولین‌های آنها به شمار می روند. در آخرین اقدامات بومی سازی ایمیل ها‏، شرکت ملی پست وارد عمل شده و شروع به ساخت چنین سامانه ای کرده است که به نظر می‌رسد هنوز هم انتقادات زیادی به آن وارد است.

طرح ایمیلی بومی بعد از تصویب شدن در مجلس شورای اسلامی توسط شرکت ملی پست جمهوری اسلامی ایران به منظور سهولت برقراری ارتباط تمام دستگاه ها با مردم و بالعکس راه اندازی شد و برای عموم مردم از طریق آدرس mail.post.ir در دسترس است.

صد و پنجاه هزار نفر آخرین آمار کاربران ایمیل بومی شرکت ملی پست

کاربران این ایمیل بومی اما به مواردی اشاره می‌کنند که توان رقابت آن با سرویس‌های خارجی را از بین می‌برد. به عنوان مثال در قدم اول استفاده از این سرویس، ثبت هر کاربر در این سامانه از طریق مدارک ملی فرد و احراز هویت حضوری وی در دفاتر پستی صورت می‌گیرد. از سوی دیگر حجم پایه و رایگانی که به کاربر داده می‌شود تنها 500 مگابایت بوده و سازمان پست اعلام کرده که برای خدمات دهی به شرکت ها و اداراتی که نیازشان بیش از این مقدار است‏، با آنها قرار داد می‌بندد.

گفتنی است که سیستم های پیشین ایمیل های بومی چون چاپار در حالت رایگان خود حداقل 2 گیگابایت فضا به کاربر ارائه می دهند و در صورت نیاز کاربران به حجم بیشتر، می‌توانند به صورت آنلاین آن را خریداری کنند. به تمام موارد بالا مراجعه حضوری کاربران سامانه ایمیل بومی پست را برای تکمیل مراحل ثبت نام و یا عقد قرارداد را هم اضافه نمایید.

راه‌اندازی یک سرویس پست بومی هزینه‌ ۲۰ میلیارد تومانی را می‌طلبد

لازم به ذکر است که استفاده از ایمیل‌های بومی برای بعضی از شرکت‌ها و دانشگاه‌ها به صورت اجباری درآمده که همین موضوع باعث افزایش اجباری کاربران این سرویس‌ها شده است.

عدم اتحاد دستگا‌ه‌های دولتی برای استفاده از یک ایمیل بومی و همچنین کمبود تبلیغات پیرامون این نوع سرویس‌ها برای کاربران از جمله مواردی است که باعث فراگیر نشدن کاربری ایمیل‌های بومی در کشور شده است. همچنین دردسرهای ثبت‌نام کاربران که پیشتر به آن اشاره شد و هزینه‌بر بودن استفاده از این سامانه برای مصرف‌کنندگان آن می‌تواند در رشد و گسترش ایمیل بومی تاثیر منفی بگذارد.

 

بومی سازی ایمیل در میان مسئولان به مساله ای حساس تبدیل شده

دنیای امروزی اینترنت، مملو از سرویس‌های رایگان شرکت‌های بزرگی چون یاهو، فیس‌بوک و گوگل است. خدمات متنوعی نظیر ایمیل، شبکه‌های اجتماعی، موتور جستجو، اشتراک عکس و فیلم، خواندن اخبار، خوانش نقشه، چت و بسیاری از امکانات دیگر را به صورت کاملا رایگان در اختیار کاربران قرار داده می‌شود و از آن طرف با استفاده از داده‌های کاربران به طور ناشناس برای این شرکت‌ها کسب در‌آمد صورت می‌گیرد.

استفاده از سرویس های بین المللی همراه با تهدیدهایی امنیتی همراه است و آنگونه که تجربه نشان داده، سرویس‌دهنده در هر زمان که مایل باشد، می تواند دسترسی کاربران ایرانی را مسدود کند. با نگاهی به همه این موارد، لزوم تهیه پلتفرم‌های بومی برای موارد مختلف از جمله ایمیل‌های بومی بیش از پیش اهمیت پیدا می کند. شاید گفته های اخیر وزیر ارتباطات در خصوص ایجاد پلتفرمی بومی نیز از همین موضوع سرچشمه گرفته باشد.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مجموع نظرات ثبت شده (20 مورد)
  • محمد
    محمد | ۳۱ شهریور ۱۳۹۶

    چون چرت هستن

  • سعید
    سعید | ۲۹ شهریور ۱۳۹۶

    نمیدونم چه نیازی هست ما چرخ از ابتدا اختراع کنیم
    فوق فوقش ۵ هزار تفر تو ایران به اطلاعات حساس دست رسی دارن خب برا همون ها این طرح ها رو بسازن
    چه نیازی ما که محتاج پول توی ساده ترین زمینه ها هستیم پولمون بریزم توی حلقوم یه سری از تفکرات غلط
    ما هنوز زیر ساخت هامون مشکل داره هنوز جاده ها اشکال داره
    اگه جاده های ما ایراد نداشت که اون همه دانش جو المپیادی که فقط یکی از زنده مونده هاش مریم میرزاجانی بود که تهه دره نمیرفت حیف این همه پول که فقط فقط سرف طرح هایی میشه که یکی دوسال پشتشه و بعد رها میشه فقط پول که میره و جون ماست که مهم نیست

نمایش سایر نظرات و دیدگاه‌ها
مطالب پیشنهادی