آینده تلفن های همراه چگونه است؟ پاسخ به 5 پرسش مهم

چند روز بیشتر تا شروع کنگره جهانی موبایل در بارسلونا باقی نمانده و این رویداد قرار است که لحظات بسیار دشواری را برای برخی سازندگان موبایل رقم زند.

اتفاقات عادی و همیشگی رخ خواهد داد اما به خوبی می دانیم که ستاره این نمایش قرار است گلکسی اس ۹ سامسونگ باشد، پرچمداری که درست یک روز پیش از باز شدن درب های سالن نمایشگاه بارسلونا، معرفی خواهد شد. جز سامسونگ، شرکت های بزرگ دوران های گذشته مثل نوکیا و بلک بری هم قرار است موبایل های جدیدی معرفی کنند.

اما پیش از هر بارش عظیمی، طوفان بزرگی باید شکل بگیرد.

تقاضا برای تلفن های هوشمند رو به کاهش هست. طبق داده های گروه تحلیلی IDC، در سه ماهه پایانی سال ۲۰۱۷ میلادی ۴۰۳.۵ میلیون تلفن همراه در سراسر جهان به فروش رفت، ۶.۳ درصد کمتر از ۴۳۰.۷ میلیون موبایل نسبت به بازه زمانی مشابه در سال ۲۰۱۶.

دلیل اصلی کاهش فروش، علی رغم اضافه شدن قابلیت تشخیص چهره، هوش مصنوعی و دستیارهای دیجیتالی اما مردم کمتری نیاز به ارتقای محصولات خود می بینند.

نیمه پر لیوان آنجا است که اگرچه مردم کمتر موبایل تغییر می دهند اما میلشان به خرید موبایل های گران تر افزایش یافته. با وجود کاهش تقاضا اما در سال ۲۰۱۷ بیشترین میزان هزینه در طول تاریخ، ۱۲۰ میلیارد دلار، در صنعت موبایل صورت گرفت.

خبر بد برای همه سازندگان موبایل (به جز یکی) آن است که ۵۱ درصد سود و درآمد این صنعت را اپل بلعیده و ۴۹ درصد باقی مانده در اختیار همه شرکت های دیگر است. اما حتی شرایط برای اپل هم مساعد نیست چون کوپرتینویی ها هم شاهد کاهش فروش موبایل هایشان در ماه های اخیر بوده اند.

بازاری که عمده سود آن به جیب یک شرکت می رود، شرایط سختی برای فعالیت و بقا به وجود می آورد و حالا بیش از هر زمان دیگری در MWC، شرکت ها به دنبال راه فرار و پیدا کردن اتفاق بزرگ بعدی هستند تا سهم خود از این کیک نصفه و نیمه را بزرگتر کنند.

پرسش های بسیاری وجود دارد که چه اتفاقی می تواند تغییری در بازار تلفن های همراه ایجاد کند و آیا اصلا به این زودی چنین اتفاقی رخ می دهد یا خیر. در ادامه به برخی از آن ها صادقانه پاسخ می دهیم.

خیزش اسپیکرهای هوشمند و اینترنت اشیاء چه اثری بر موبایل ها دارد؟

آیا اسپیکرهای هوشمند مثل آمازون اکو و اپل هوم پاد قرار است توجه اصلی را به سمت خود بکشانند و تلفن های هوشمند به حاشیه بروند؟ آیا موفقیت دستگاه آمازون، شروع انتقال قدرت از اپلیکیشن های موبایل به دستگاه های موجود در محیط اطراف ما خواهد بود؟ آیا اینترنت اشیاء، تلفن های همراه را بی کاربرد می کند؟

در کوتاه مدت اصلا و ابدا ولی در بلند مدت امکانش هست.

اسپیکرهای هوشمند در یکی-دو سال گذشته نشان از تمایل بالای شرکت های فعال حوزه تکنولوژی به ابزارهای دیگر دارد و این روند در صورت ادامه می تواند به حاشیه رانده شدن تلفن های هوشمند را به همراه داشته باشد.

آیا واقعا واقعیت مجازی و واقعیت افزوده آینده موبایل ها هستند؟

پس از سر و صدای بسیار بر سر واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR)، می شود گفت که در دنیای مصرف کننده ها اشتیاق آنچنانی برایشان دیده نمی شود.

شکی نیست که این فناوری ها به شدت جذاب هستند و بسیاری در صنعت موبایل های هوشمند به دنبال این بودند که چنین فناوری هایی بتواند دلیلی برای خرید موبایل بعدی توسط مصرف کننده باشد. شاید حتی همین امسال در MWC شاهد اتفاقی متفاوت باشیم اما کمی بعید است.

اپلیکیشن هایی ساخته شده اند و استفاده می شوند اما در حال حاضر شدیدا محدود هستند. برای خرید یک مبل، چند بار می خواهید مدل مجازی اش را در اتاق نشیمنتان تصور کنید و سپس خرید کنید؟ باقی استفاده ها چه می شود؟

آیا نمایشگرهای تاشو، به موبایل ها جذابیت می بخشند؟

شاید تنها نوآوری که می تواند در آینده نزدیک توجه مصرف کنندگان را به خود جلب کند، فاصله گرفتن از مدل های چهارگوش مشکی رنگ و روی آوردن به مدل هایی با قوس و خمیدگی های متفاوت و حتی نمایشگرهای تاشو باشد.

سامسونگ وعده ارائه یکی از این موبایل های تاشو را داده و در صورت موفقیت ممکن است که شاهد ادامه چنین روندی از سوی سامسونگ و شرکت های بزرگ دیگر باشیم.

چه بر سر 5G می آید؟

فناوری 5G فراتر از سرعت دانلود بالاتر است ولی همین ماجرای دانلود سریع‌تر، بیشترین توجه را به خود جلب کرده.

آیا توسعه دهندگان موبایل می توانند 5G را (در صورت آماده بودن در کشورها) فاکتوری برای ارتقای تلفن های همراه در نظر بگیرند؟ برای اکثر کشورها، هنوز زمان زیادی باقی مانده تا شرایط آماده شود ولی سازندگان موبایل در حال آماده شدن هستند.

علی رغم وعده هایی نظیر دانلود یک فیلم تنها در چند ثانیه، سخت است که کاربران را بابت این موضوع شگفت زده کرد که هنوز خبر خاصی در مورد آن قطعی نیست.

آیا ساعت های هوشمند بالاخره بازار را به دست می گیرند؟

مدتی است که ساعت های هوشمند به عنوان یک عضو جدید و اساسی خانواده ابزارهای دیجیتالی ما معرفی شده اند اما دنیا آن ها را کمتر به حساب آورده است؛ شاید بیشتر به خاطر عمر باتری افتضاح و طراحی های نه چندان خوب.

اما هنوز هم این ابزارها بهترین راه برای نزدیک نگه داشتن سنسورها به بدن انسان است و از نظر صنعتی هم به نفع تولیدکنندگان وسایل الکترونیکی است و هم به نفع فعالان حوزه بهداشت و درمان؛ خصوصا در کشورهایی که میانگین سنی رو به افزایش است.

بنابراین ساعت های هوشمند و پوشیدنی ها قرار است گسترش بیشتری پیدا کنند و شرکت ها هم به این موضوع آگاه اند.