بررسی بازی Secret Of Mana ؛ جهانی برخاسته از فاینال فانتزی
احتمالا اکثرا قبول دارید که دنیای بازیهای RPG ژاپنی (یا همان به اصطلاح JRPG) با تمام عناوین دیگر متفاوت است و لزوما همه گیمرها به آن گرایش ندارند. این مورد سر بازیهای RPG غربی هم ...
احتمالا اکثرا قبول دارید که دنیای بازیهای RPG ژاپنی (یا همان به اصطلاح JRPG) با تمام عناوین دیگر متفاوت است و لزوما همه گیمرها به آن گرایش ندارند. این مورد سر بازیهای RPG غربی هم وجود دارد ولی با شدتی کمتر چرا که المانهای موجود در بازیهای نقش آفرینی(RPG) غربی سازگاری بیشتری با عموم گیمرها دارد ولی بازیهای ژاپنی از بیخ و پایه!! ساز خودشان را میزنند و یا باید با آنها انس بگیرید و یا از آنها به شدت بدتان خواهد آمد.
کمپانی اسکوارانیکس (که در اوایل قرن بیست یک از ادغام دو شرکت محبوب ژاپنی یعنی اسکوار سافت و انیکس بهوجود آمده) سازنده عناوین RPG بسیار مطرحی همچون فاینال فانتزی و دراگون کوئِست است که حتما اسمشان لااقل یک بار به گوشتان خورده. این کمپانی بارها سعی کرده گیمرهای دیگر و طرفداران سبکهای دیگر بازی را به سمت عناوین خود جلب کرده و با دستکاری در المانها و عناصر بازیهایش توانسته گاهی در این راه موفق باشد (آخرین فاینال فانتزی،نسخه پانزدهم، توانست خیلیها را برای اولین بار پای این سری محبوب بکشاند.) ولی باید بگویم که بازی Secret Of Mana برعکس اصلا این سیاست را در پیش نگرفته و صرفا برای عاشقان بازیهای JRPG آنهم از نوع کلاسیک ساخته شده است!
- سازنده: Criware
- ناشر: Square Enix
- پلتفرم ها: پلی استیشن 4
- پلتفرم بررسی: پلی استیشن 4
نگاهی کوتاه به تاریخچه سری Mana
سالها پیش قبل از ادغام این دو شرکت، کمپانی اسکوار سافت در سال 1987 یک بازی به نام Seiken Densetsu: The Emergence of Excalibur ساخت که همانطور که از اسمش برمیآید داستانی شبیه به افسانه شمشیر آرتورشاه موسوم به اکسکالیبور داشت. این بازی به هنگام عرضه با شکست تجاری روبرو شد و این کمپانی را تا مرز ورشکستگی کشاند و پس از آن بود که یک عنوان به نام فاینال فانتزی (آخرین رویا) با تمام بودجه این شرکت ساخته شد و این شرکت را از مرز ورشکستگی نجات داد.
چندسال بعد از این اتفاق زمانی که اسکوارسافت با عناوین فاینال فانتزی خود جولان می داد، بعد از ساخت نسخه سوم، سه بازی را به صورت همزمان به مرحله تولید پیش برد که تبدیل شدند به بازیهای Final Fantasyu IV، Chrono Trigger و عنوان Seiken Densetsu: Final Fantasy Gaiden که در بازار آمریکا با نام Final Fantasy Adventure عرضه شد. عنوانی که سرآغاز سری Mana حساب میشود و روی کنسول دستی نینتندو در آن زمان (گیمبوی) عرضه شد. فروش خوب این بازی برخلاف نسخه اولیه آن، باعث شد که در سال 1993 ادامه این عنوان به نام Final Fantasy Adventure 2 برای کنسول Super NES ساخته شود و در آخرین لحظات هویت مستقل خود را بگیرد و نام Secret Of Mana را از آن خود کند. عنوانی که امروز بعد از گذشت ۲۵ سال بازسازی (ریمیک) شده و برای کنسولهای نسل جدید و پلیاستیشن ویتا عرضه شده است.
سری مانا تا به امروز شامل ده یازده بازی میشود و آخرین بار این فرنچایز را در عنوان Rise of Mana روی گوشیهای هوشمند دیدیم و حالا شاهد نسخه بازسازی دومین (یا به بیانی سومین) نسخه این سری روی کنسولهای نسل جدید هستیم، عنوانی که با قیمت ۴۰ دلار (هم قیمت با بازسازی Shadow Of Colossus!) عرضه شده و باید ببینیم که آیا میارزد این هزینه را برای بازی جدید اسکوارانیکس خرج کنیم یا نه؟ (یادباد روزگاری که بازیها را نهایت ۵ هزار تومان از توپخونه تهیه میکردیم!)
نقد و بررسی بازی
داستان بازی سرراست و ساده و البته مانند دیگر آثار نقشآفرینی درگیر کننده و لایه لایه است به طوری که با پیشروی در بازی، داستانکهایی در خلال آن مطرح میشود که برخی خندهدار و برخیشان غمانگیز هستند. قصه روایتگر پسری با نام رندی است (البته طبق سنت تمام بازیهای کلاسیک RPG ژاپنی شما میتوانید اسامی قهرمانهای بازی را به دلخواه عوض کنید) که در حین بازی با دوستانش شمشیری را در سنگی روی رودخانه میبیند و کنجکاویاش گل کرده و آن را بیرون میکشد.
او خبر ندارد که سالها پیش جهان افسانهای آنها توسط نیرویی با نام مانا از شر شیاطین محافظت میشده و جنگ بزرگی بر سر قدرت این نیرو بین هیولاها و تمدن انسان صورت گرفته است که در نهایت مبارزی غیور با شمشیر مانا توانسته صلح را بر دنیا به ارمغان بیاورد و آن شمشیر همانی است که حالا در دستان اوست.
این شمشیر بنا به دلایل خاصی از سمت روح آن مبارز غیور بدو داده شده ولی مردم فکر میکنند که رندی سربههوایی کرده و دنیا را به خطر انداخته به همینخاطر او را از روستا اخراج میکنند و پسرک هم در راه سفر خود به یک شوالیه به اسم گما برمیخورد و میفهمد که دنیا در خطر افتاده و این وظیفه او به عنوان یک قهرمان است تا با کمک نیروهای مانا و شمشیر دنیا را نجات دهد. او در این سفر با شاهدخت دنیایشان و البته یک پری همسفر شده و با کمک یکدیگر سعی میکنند تا مشکلات جهانشان را حل کنند و البته با تاناتوس که مسبب همه این بدبختیهاست بجنگند، فردی که پیشتر در خدمت امپراتوری بود و بعد از آزاد شدن قدرت هر هشت دانه مانا در دنیا، به آنها خیانت کرده و سودای ساختن یک دنیا برای خودش را دارد. آنها به دنبال درخت مانا هستند تا بتوانند با نیروی آن بر تاناتوس غلبه کنند و جهان را نجات دهند.
شاید ندانید ولی سری MANA را به عنوان سردمدار بازیهای اکشن-نقش آفرینی نیز میشناسند و از همین جهت انتظار یک گیمپلی جذاب برای بازی منطقی است ولی اسکوارانیکس ترجیح داده به گیمپلی سنتی وفادار بماند و تغییر چندانی در آن ندهد که به همین خاطر بازی حالتی قدیمی به خود گرفته است. جهان بازی وسعت بازیهای امروزی را ندارد ولی تنوع خاص و محیط شاد و رنگارنگی دارد (حتی در لوکشینهای ترسناک).
همین مساله آن را در نگاه اول بچهگانه میسازد، البته که بازی Secret Of Mana نسبت به بسیاری از عناوین امروزی سادهتر و سرراست تر است، اما مبارزات در بازی (که حالت Action Rpg دارند و نوبتی نیستند) در برخی مراحل بسیار سخت است و در برخی مکانها بسیار آسان و بالانس مناسبی در سختی بازی مشاهده نمیشود (این وسط اکثر Boss Fightها جز موارد آخر از همه آسان تر هستند!)
در طول بازی شما کنترل سه نفر را بر عهده دارید و میتوانید بین کاراکترها سوییچ کنید و یا به آنها فرامینی دهید که در میدان مبارزه چطور رفتار کنند ، هرچند به شدت توصیه میکنم یا بازی را چند نفره انجام دهید (این قابلیت به صورت آفلاین وجود دارد و فقدان بخش آنلاین در بازی به شدت حس میشود)چرا که هوش مصنوعی یارانتان مثل نسخه ۱۹۹۳ است و بسیار منگل تشریف دارند و استودیو سازنده لااقل سعی نکرده این مورد را نسبت به ۲۵ سال پیش تقویت کند!
شما توانایی آپگرید کردن اسلحههای خود (که نسبت به نسخه پیشین تعدادشان بیشتر شده) را دارید و همچنین میتوانید از جادوهای مختلفی که در طول بازی با انجام ماموریتهای فرعی یا اصلی به شما اهدا میشود نیز استفاده کنید. یکی دیگر از دردسرها و سختیهای بازی مساله پول در بازی است که با واحد من در آوردی GIL شناخته میشود و به شدت به آن نیاز دارید (حتی در برخی مواقع برای ذخیره کردن بازی باید پول خرج کنید!)
پس به شدت توصیه میکنم که در جهان نهچندان بزرگ بازی بچرخید و پولها را دریابید که با داشتن آن حتی میتوانید در برخی مواقع به جای پیاده رفتن تا نقطه X، هزینه سفرش را بدهید و یکراست به منطقه دلخواهتان بروید (نکته جالب اینکه برخی گیمرهای خوره توانستند باگی در بازی پیدا کنند و البته با ترفندهایی خاص و نهچندان راحت کاری کنند که در همان ده دقیقه اول بازی بتوانند به مرحله نهایی بازی سفر کنند!)
Secret Of Mana بین یک پورت و یک بازسازی گیر کرده و نمیتوانیم وقتی بازسازی عناوینی چون Crash و Shadow Of Colossus را میبینیم و کیف میکنیم، نام بازسازی را به آن هم بدهیم. گرافیک بازی بهبود یافته ولی در نهایت شبیه یک بازی نسل ششمی شده (باور بفرمایید که گرافیک عنوان Dawn Of Mana روی کنسول Ps2 از بازی جدید در گاهی مواقع پیشی میگیرد!)
این نکته در سال 2018 و آنهم از کمپانی مثل اسکوارانیکس که گرافیک بازیهایش هوش از سر آدم میبرد، عجیب به نظر میرسد! مگر آنکه... مگر آنکه همانطور که در آغاز سخن گفته شد، هدف مخاطبین بازی همان عشاق بازیهای نقش آفرینی ژاپنی کلاسیک باشند و طرفداران سری Mana و بس. البته این گرافیک را وقتی روی کنسول دستی ویتا تجربه میکنید راضیکننده است ولی روی پلیاستیشن ۴ یا پی سی طبیعتا خیر!
موسیقی بازی نقطه قوت آن بهشمار میرود چرا که آهنگ نسخه 1993 هنوز هم در زمره بهترینهای موسیقی دنیای بازی قرار دارد.در اقدامی قابل تقدیر اسکوارانیکس انتخاب پخش موسیقی نسخه قدیمی یا نسخه بازسازی شده را بر عهده گیمر گذاشته که هردو بسیار گوشنواز هستند.
عمدهترین تفاوت بازی با نسخه قدیمی خود در بخش صداگذاریست که بازی توسط صداپیشگان ژاپنی و انگلیسی دوبله شده که توصیه میکنم آن را با زبان ژاپنی و زیرنویس انگلیسی بازی کنید چرا که هم صدای دوبلوران انگلیسی گاها روی اعصاب میرود و هم اینکه اصالت بازی بیشتر حفظ میشود. هر چند در کمال تعجب و به همان علل مشکلات گرافیکی که بالاتر خدمتتان عرض شد، لیپ سینکی در بازی وجود ندارد و کاراکترها با دهان بسته با یکدیگر حرف میزنند.
بازی Secret Of Mana میتوانست به مراتب بهتر ساخته شود و موارد زیادی را بهطور ناقص در خود گنجانده که واقعا حتی برای طرفداران ضدحال هستند. اما در کل اگر به بازیهای کلاسیک نقش آفرینی ژاپنی علاقهمندید یا دوست دارید بازی اکشن-نقش آفرینی را به صورت دو نفره با دوستان خود تجربه کنید (به یاد ندارم بازی در این ژانر در نسل کنسولهای جدید عرضه شده باشد) میتوانید روی عنوان جدید مانا حساب باز کنید و با دنیای بازیهای نقشآفرینی، پیش از تبدیل شدنشان به سبک و سیاق جدیتر و مدرن امروزی آشنا شوید.
- موسیقی بینظیر بازی
- داستان نسبتا قوی
- اصالت بازیهای نقش آفرینی کلاسیک ژاپنی
- قابلیت چند نفره آفلاین
- هیولاها و دشمنان و مراحل متنوع
- گرافیک قدیمی
- چالشی نبودن مبارزات با Bossهای اصلی
- هوش مصنوعی ضعیف یاران
- صداگذاری بد در نسخه انگلیسی
- قیمت بالای چهل دلاری
- لودینگهای مکرر بازی مثل نسخه ۱۹۹۳ که در سال ۲۰۱۸ روی اعصاب است!
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.