ماجرای Fuchsia چیست و چرا برای کاربران اندروید مهم است؟

مدت‌ها پیش در سال ۲۰۱۶، اینترنت در مورد فعالیت گوگل به منزله ادغام سیستم عامل‌های اندروید و کروم شنید. ابتدا نام رمز آن آندرومدا بود و قرار بر این بود که تمام پلتفرم‌های گوگل را یکپارچه‌سازی کند تا همگی از یک سیستم عامل استفاده کنند. از بسیاری جهات منطقی به نظر می‌رسید و مشابه رفتاری بود که مایکروسافت و اپل برای یکپارچه‌سازی محصولات سخت افزاری‌شان در پیش گرفته‌اند. اسم رمز و شایعات را که کنار بگذاریم، ایده اجرای استور گوگل پلی روی کروم بوک و اپلیکیشن‌های اندروید روی این دستگاه به واقعیت پیوست.

این اتفاق بسیار بزرگ بود و اگر قرار بود آندرومدا فقط به همین ماجرا ختم شود، کافی به نظر می‌رسید. هر کسی از داشتن اپ‌های اندرویدی روی کروم‌بوک نفع می‌برد. گوگل می‌تواند اپ‌های بیشتری بفروشد و مصرف‌کننده هم برای هر موقعیتی یک اپلیکیشن مناسب و در دسترس دارد. اما ایده اصلی ترکیب اندروید و کروم هیچوقت فراموش نشد و اخیرا نام رمز جدیدی پیدا کرده: Fuchsia.

صورتی + بنفش = Fuchsia یا سیستم عاملی جدید

پروژه صورتی ایده اصلی تیم مهندسی اپل بود زمانی که تصمیم گرفتن سیستم عاملی جدید با رابط کاربری جدید بسازند و همه ایده‌های آن روی کارت‌های صورتی نوشته می‌شد. پروژه بنفش اسم اصلی بود که به تولید نسخه آزمایشی موبایل با صفحه لمسی اپل یا آیفون داده شد. مهندسان پروژه Fuchsia نیز به خوبی با این تاریخ آشنا هستند چون آن‌ها روی پروژه‌های BeOS ،iOS و WebOS هم کار کرده‌اند.

اما سیستم عامل بیشتر از یک اسم نیاز دارد. و تا زمانی که گوگل اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار ندهد، تنها می‌توانیم تکه‌های تازه پیدا شده این پازل را کنار هم قرار دهیم تا تصویری نصفه و نیمه به دست آوریم.

Fuchsia قرار نیست جایگزین سیستم عامل‌های اندروید و کروم شود

اندروید چیز پیچیده‌ای است. می‌توان آن را به عنوان یک سیستم عامل کامل که روی اکثر موبایل‌ها و تبلت‌ها دیده می‌شود قبول داشت یا می‌توان آن را بخش کوچکی از یک سیستم عامل دانست که ساخته شده تا اپلیکیشن‌ها را اجرا کند، همانطور که در دستگاه‌های مجهز به OS 10 بلک بری دیدیم.

بیشتر از همه، اندروید را بیش از دو میلیارد انسان می‌شناسند و اکوسیستم نرم افزاری، سخت افزاری و محصولات عظیمی دارد. هیچکس چنین اکوسیستم عظیمی را رها نمی‌کند، در عوض آن را گسترش می‌دهد و توسعه را بر مبنای آن ادامه می‌دهد.

Fuchsia احتمالا بخشی از نرم افزار را که شما نمی‌بینید جایگزین می‌کند، قسمتی که مربوط به سخت افزار است و دستورات شما را از لمس گرفته تا فرامین صوتی امکان پذیر می‌سازد.

در حال حاضر اندروید از کرنل لینوکس و بسیاری از ابزارهایی که برای کار کردن با لینوکس نوشته شده‌اند استفاده می‌کند. لینوکس از بسیاری جهات فوق‌العاده است. به نوعی ساخته شده که با هر سخت افزاری همخوانی دارد و جامعه بزرگی هم از آن پشتیبانی می‌کند که هر نسخه آن بهتر از قبلی باشد. کروم هم همینطور است و از کرنل لینوکس استفاده می‌کند. اندروید اتو، اندروید تی وی و اندروید ویر برای ساعت‌ها و پوشیدنی‌های دیگر نیز همینطور.

اما لینوکس برای گوگل نیست و مخصوص سخت افزار موبایل طراحی نشده. این دو چالش‌هایی هستند که گوگل با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کند.

گوگل یک سیستم عامل موبایل می‌خواهد که از پایه و بنا برای سال ۲۰۱۸ طراحی شده باشد. باید از منابع سخت افزار استفاده کمی کند، رایانشی سریع داشته باشد و به فرمان‌های ما نظیر لمس، صدا، ماوس و کیبورد پاسخ سریع بدهد. و همه این‌ها را باید در حالی انجام بدهد که همانند اندروید رابط کاربری ساده و کاربرپسندی داشته باشد تا بتواند میلیون‌های اپلیکیشن نوشته شده پیش از این را اجرا کند.

به طور خلاصه، Fuchsia قرار است جایگزین لینوکس شود تا سیستم عامل اندروید بیشتر در راستای اهداف گوگل قرار بگیرد. رابط کاربری (آنچه که من و شما می‌بینیم و با آن ارتباط برقرار می‌کنیم) هیچ ارتباطی با این بخش از سیستم عامل ندارد. از همه این‌ها گذشته، بیان واژه Fuchsia خیلی هم سخت است.

منافع حاصل از تغییر

همانطور که اشاره شد، گوگل نرم افزاری می‌خواهد که کنترل بیشتری روی آن داشته باشد و سریع‌تر و سبک‌تر از اندروید فعلی باشد و روی دستگاه‌هایی با سخت افزار ضعیف‌تر هم بدون مشکل اجرا شود. اما به جز این، دو نفع عمده دیگر هم وجود دارد که با این کار، گوگل به آن‌ها دست خواهد یافت و ما هم می‌توانیم این تغییرات را مشاهده کنیم.

توسعه دهندگان قادر خواهند بود تا از زبان‌های برنامه نویسی بیشتری برای نوشتن اپلیکیشن‌ها استفاده کنند. ما همین حالا شاهد باز شدن راه ابزارهای برنامه نویسی نظیر Dart و Flutter به سوی اندروید هستیم و هر سیستم عامل جدیدی قطعا با در نظر گرفتن ابزارهای برنامه نویسی مدرنی نوشته خواهد شد.

هیچ ایرادی ندارد که با C یا جاوا برنامه نویسی کرد. هر دو زبان بسیار قوی هستند و هر سخت افزاری را وادار به انجام هر کاری می‌کنند. این بدان معنا هم هست که زبان‌های نامبرده کارهایی انجام می‌دهند که توسعه‌دهندگان اپلیکیشن اصلا نیازی به آن ندارند و شاید کار را برای یادگیری و ساختن دشوار می‌کند.

یک توسعه دهنده اپلیکیشن اندرویدی لازم ندارد که کدهایش مستقیما با استفاده از کد ماشین با CPU در ارتباط باشد. اما یک سازنده اپ اندرویدی نیازمند راه‌های ساخت رابط کاربری نرم‌تر و بهینه است، نیازمند مقیاس پذیری صحیح برای ابعاد مختلف صفحات موبایل است. سی پلاس پلاس برای ساخت یک ربات فوق العاده است اما فلاتر برای ساخت رابط اپ عالی است.